Ενδιαφέρουσες εικαστικές εκθέσεις | ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΣ

Από την έκθεση της Ου. Βολονάκη και της Ε. Μελά

Δύο ενδιαφέρουσες εικαστικές εκθέσεις φιλοξενούνται σε γκαλερί της Αθήνας. Η πρώτη είναι η ατομική έκθεση ζωγραφικής της Δέσποινας Τσάκνη, με τίτλο «Στενά Παπούτσια» στην γκαλερί «Astra» (Καρυάτιδων 8, Ακρόπολη) έως την Κυριακή 27 Μάη. Τα έργα που παρουσιάζει είναι μικρών και μεγάλων διαστάσεων σε χαρτί και καμβά. Χρησιμοποιεί στοιχεία της φύσης που με τον έναν ή τον άλλον τρόπο έπαιξαν σημαντικό ρόλο και αποτέλεσαν κίνητρο για να αποτυπωθούν ζωγραφικά. Οπως λέει η ίδια, «ο τίτλος ανήκει σε μια σειρά έργων που όταν τα έφτιαχνα φορούσα στενά παπούτσια».

Μέρες και ώρες λειτουργίας: Παρασκευή 18.00 - 21.00, Σάββατο και Κυριακή 11.00 - 16.00.

Η δεύτερη είναι η έκθεση με τίτλο «Συνάντηση» δύο εικαστικών, της Ουρανίας Βολονάκη και της Εύας Μελά, στην γκαλερί «Χρυσόθεμις» (Καλογρέζης 14, Χαλάνδρι) έως το Σάββατο 9 Ιούνη.

Οσον αφορά το τι θα δουν οι επισκέπτες της έκθεσης, ο λόγος στις δύο δημιουργούς: «Στην έκθεση αυτή παρουσιάζεται μια σειρά από έργα με κύριο θέμα τους τη σύνδεση της Τέχνης με την εργασία. Για χιλιάδες χρόνια η Τέχνη ήταν συγχωνευμένη με την εργασία. Η Τέχνη, όπως και κάθε μορφή εργασίας, είναι η συνειδητή, σκόπιμη δραστηριότητα του ανθρώπου για να ιδιοποιηθεί, να οικειοποιηθεί, να "εξανθρωπίσει" τη φύση, την κοινωνία και τον εαυτό του, να φέρει τον κόσμο στα ανθρώπινα μέτρα. Οι ταρσανάδες με τις βάρκες, οι μεταλλικοί σωλήνες από τη δουλειά στο χώρο του μετάλλου, οι πάγκοι με τα εργαλεία του καλλιτέχνη, δουλεμένα με ακριλικά χρώματα, είναι όλα τους πλευρές από διαφορετικούς χώρους δουλειάς, που συναντιούνται με την εργατική δύναμη που τα μεταμορφώνει σύμφωνα με τους ανθρώπινους σκοπούς και ανάγκες», αναφέρει η Ου. Βολονάκη.

Εργο της Δ. Τσάκνη

Η Ε. Μελά από τη δική της μεριά αναφέρει: «Στην έκθεση αυτή παρουσιάζονται έργα που αποτελούν για μένα στην κυριολεξία ένα διάλειμμα, μια "ανάσα". Μια "ανάσα" μέσα σε μια προσωπική ζωγραφική διαδρομή φορτισμένη από τα βάρη των καιρών... Και αυτή η "ανάσα" δεν είναι παρά η προσέγγιση τοπίων με αυγοτέμπερα, καθώς και προσώπων με την τεχνική της νωπογραφίας (φρέσκο). Μαζί κι ένα σχέδιο με κάρβουνο και μελάνι, με αφορμή την αληθινή ιστορία μιας γάτας που κι αυτή ταξίδεψε με τους πρόσφυγες... Από τη μια η φύση, με την αέναη ομορφιά της, και από την άλλη παιδιά - μετανάστες, παιδιά - πρόσφυγες, παιδιά της Παλαιστίνης, τα μεγάλα θύματα των στρατιωτικών επεμβάσεων και του ιμπεριαλιστικού πολέμου.

Σημαντικό κίνητρο γι' αυτήν την έκθεση ήταν η "συνάντηση" με τη δουλειά της φίλης ζωγράφου Ουρανίας Βολονάκη. Μέσα από διαφορετικούς δρόμους συναντώνται προθέσεις και αποτελέσματα, δίνοντας την ευκαιρία για έναν διάλογο».