Η στρατηγική της ανάκαμψης του κεφαλαίου διαπερνά ένα προς ένα τα κάθε είδους αντιλαϊκά «προαπαιτούμενα» του νέου «συμπληρωματικού» μνημονίου της κυβέρνησης με την Ευρωζώνη.

Η επικαιροποιημένη συμφωνία έρχεται να επιβεβαιώσει την κλιμάκωση των αντιλαϊκών μέτρων με την ενίσχυση της φοροληστείας, την κατακρεούργηση των κονδυλίων που αφορούν στην κάλυψη ακόμα και στοιχειωδών κοινωνικών αναγκών, τα νέα χτυπήματα στα εργατικά - λαϊκά διακαιώματα.

Ολα αυτά, σε συνδυασμό με το μπαράζ των αναδιαρθρώσεων, που έχουν ως άξονες την «αποκατάσταση της δημοσιονομικής βιωσιμότητας», τη «διασφάλιση της χρηματοπιστωτικής σταθερότητας», την «ανάπτυξη, την ανταγωνιστικότητα και τις επενδύσεις» καθώς και τη διαμόρφωση, όπως λένε, «σύγχρονου κράτους και δημόσιας διοίκησης».

«Οι ελληνικές αρχές θα ολοκληρώσουν τη στρατηγική ανάπτυξης», η οποία, μεταξύ άλλων, «θα πρέπει να στοχεύει στη δημιουργία, μέσα στα επόμενα 2,5 χρόνια, ενός ελκυστικότερου επιχειρηματικού περιβάλλοντος», γράφει το συμπληρωματικό μνημόνιο. Σε αυτό το πλαίσιο, οι προτεραιότητες αφορούν σε κλάδους όπως οι τηλεπικοινωνίες και η πληροφορική, ο τουρισμός, οι μεταφορές, η φαρμακοβιομηχανία, η εφοδιαστική αλυσίδα, η αγροτική παραγωγή και η μεταποίηση και η βιομηχανία τροφίμων.

Μάλιστα, για το σκοπό αυτό, προβλέπεται η ίδρυση «Επιστημονικού Συμβουλίου Ανάπτυξης», με τη συμμετοχή επιχειρηματικών οργανώσεων (π.χ. ΣΕΒ), «συμβουλευτικής επιτροπής» ξένων επενδυτών καθώς και των «κοινωνικών εταίρων». Ολοι μαζί, δηλαδή, εργαζόμενοι και αφεντικά, ενωμένοι και στοιχισμένοι πίσω από τον «εθνικό στόχο» της ανάκαμψης!

Αλλωστε, κυβέρνηση, κεφάλαιο, ΕΕ και τα κόμματά τους δεν έκρυψαν ποτέ την επιδίωξη να στρατευτούν μαχητικά οι εργαζόμενοι και ο λαός στα αντιλαϊκά τους σχέδια, επιστρατεύοντας γι' αυτόν το σκοπό και τον εργοδοτικό - κυβερνητικό συνδικαλισμό, μέσω του «κοινωνικού διαλόγου».

Την ίδια ώρα, είναι χαρακτηριστικό το γεγονός ότι «η αναπτυξιακή στρατηγική θα πρέπει να οικοδομηθεί επί μεσοπρόθεσμων σχεδίων δράσης», που αφορούν την Εκπαίδευση, τον «εκσυγχρονισμό» της δημόσιας διοίκησης και του δικαστικού συστήματος καθώς και τη «στρατηγική κατά της διαφθοράς» (όπου περιλαμβάνουν και την περιβόητη συμφωνία «Greco», αναφορικά με τα «κουπόνια» για την ενίσχυση πολιτικών κομμάτων).

Η παραπέρα αντιδραστικοποίηση του κράτους δεν τίθεται τυχαία ως προτεραιότητα της κυβέρνησης, της ΕΕ και του κεφαλαίου, καθώς συνδέεται άμεσα με την αποτελεσματικότητά του στη στήριξη της επιχειρηματικότητας και των επενδύσεων, αλλά και την ικανότητά του να ενσωματώνει ή και να καταστέλλει τις λαϊκές αντιδράσεις.

Σε αυτό το φόντο, και με «κράχτη» την ταξική, αντιλαϊκή τους πολιτική, χτίζουν τις μεγάλες επιχειρηματικές «μπίζνες» της «επόμενης μέρας»: «Οι ελληνικές αρχές θα συμφωνήσουν με την Ευρωπαϊκή Επιτροπή, το αργότερο έως τον Ιούνιο του 2018, κατάλογο 15 έως 20 μεγάλων, εμβληματικών σχεδίων» για την περίοδο μέχρι το 2020, αναφέρεται χαρακτηριστικά στο «επικαιροποιημένο μνημόνιο», θέλοντας να δώσουν ώθηση σε μεγάλα επενδυτικά πρότζεκτ, που θα αποτελέσουν πηγή κέρδους για τα μονοπώλια και ταυτόχρονα θα προωθούν στρατηγικές κατευθύνσεις και επιδιώξεις της ΕΕ, όπως οι «απελευθερώσεις» τομέων της οικονομίας, η παραπέρα συγκέντρωση και συγκεντροποίηση του κεφαλαίου κ.ά.

Στα παζάρια φαίνεται να βρίσκεται ακόμα το καυτό ζήτημα της χρηματοδότησης των επιχειρηματικών ομίλων που θα αναλάβουν αυτά τα «εμβληματικά» έργα, όπως και άλλες υποδομές. Σε αυτό το πλαίσιο, προωθείται η ίδρυση της λεγόμενης «Αναπτυξιακής Τράπεζας», που, όπως συμφωνήθηκε, «δεν θα δεχτεί καταθέσεις από το Δημόσιο ούτε θα εμπλέκεται με την άμεση δανειοδότηση», ενώ οι λειτουργίες, η δομή και οι νομικοί όροι της θα συμφωνηθούν μέσα από διαδικασία διαβούλευσης με τους «θεσμούς».

Σύμφωνα, εξάλλου, με πληροφορίες, το «πάνω χέρι» στην «Αναπτυξιακή Τράπεζα» θα έχει η πλευρά της Κομισιόν, που με τη σειρά της, στη δέσμη προτάσεων αναφορικά με την «εμβάθυνση της ΟΝΕ», προβλέπει την «παροχή στήριξης στα κράτη - μέλη για την εφαρμογή διαρθρωτικών μεταρρυθμίσεων μέσω ενός εργαλείου για την υλοποίηση μεταρρυθμίσεων και τεχνικής στήριξης κατόπιν αιτήματος των κρατών - μελών».

Προκύπτει επομένως ότι η χρηματοδότηση των επενδύσεων, θα αξιοποιηθεί στη «μεταμνημονιακή» εποχή ως ένας επιπλέον μηχανισμός παρακολούθησης και επιτάχυνσης των αντιλαϊκών μεταρρυθμίσεων, που μέχρι σήμερα ενσωματώνονταν στα μνημόνια και βρίσκονται στον πυρήνα των κατευθύνσεων της ΕΕ.

Μεταξύ άλλων, ενδεικτικά αναφέρονται οι μεταρρυθμίσεις στις «αγορές εργασίας και προϊόντων», η «βελτίωση του επιχειρηματικού περιβάλλοντος», οι «μεταρρυθμίσεις» στη δημόσια διοίκηση, ζητήματα δηλαδή που έχουν τεθεί με τη μορφή των «προαπαιτούμενων» και στο πλαίσιο των «αξιολογήσεων» των μνημονίων στην Ελλάδα.

Στο «συμπληρωματικό» μνημόνιο καταγράφονται μια σειρά από «προαπαιτούμενα» στον άξονα «ανάπτυξη, ανταγωνιστικότητα και επενδύσεις», για τον οποίο η κυβέρνηση «θα εφαρμόσει ένα ευρύ φάσμα διαρθρωτικών μεταρρυθμίσεων, που όχι μόνο εξασφαλίζουν την πλήρη συμμόρφωση με τις απαιτήσεις της ΕΕ, αλλά αποσκοπούν επίσης στην επίτευξη ευρωπαϊκών βέλτιστων πρακτικών».

Μεταξύ άλλων:

• Καθιέρωση ηλεκτρονικών πλειστηριασμών και για οφειλές λαϊκών νοικοκυριών προς τον φοροεισπρακτικό μηχανισμό, ενώ η σχετική διάταξη αναμένεται να περιλάβει και οφειλές προς τα ασφαλιστικά ταμεία.
• Ειδική αναφορά γίνεται στον κλάδο της εφοδιαστικής αλυσίδας (Logistics) στην περιοχή του Θριασίου, όπου προωθούνται η ανάθεση και εκχώρηση της εκμετάλλευσης αλλά και συμπράξεις του κράτους με ιδιωτικά κεφάλαια (ΣΔΙΤ). Οπως αναφέρεται, «οι αρχές θα εξασφαλίσουν τη λειτουργία και τη συντήρηση του κέντρου εμπορευματικών μεταφορών στα 588 στρέμματα που προβλέπονται με σύμβαση παραχώρησης μετά από διεθνή διαγωνισμό», έως το Μάη του 2018. Μάλιστα, η επικύρωσή της από τη Βουλή αναφέρεται για το τέλος του 2017.
• Σε ό,τι αφορά τις «ρυθμιζόμενες βιομηχανίες δικτύου - Ενέργεια, νερό, μεταφορές», το υπό διαμόρφωση πλαίσιο εστιάζει, μεταξύ άλλων, σε διαρθρωτικές μεταρρυθμίσεις για να ευθυγραμμιστούν με τη νομοθεσία και τις πολιτικές της ΕΕ, να καταστούν πιο σύγχρονες και ανταγωνιστικές. Σ' αυτήν την κατεύθυνση, προβλέπονται σταθερό ρυθμιστικό καθεστώς για επενδύσεις στα δίκτυα, η σύσταση Ειδικής Γραμματείας για το νερό με «επαγγελματισμό και αποπολιτικοποίηση σε όλα τα επίπεδα», όπως και η «μεταρρύθμιση της διοίκησης των τοπικών εταιρειών ύδρευσης και η αποσαφήνιση της γεωγραφικής εμβέλειας των τοπικών εταιρειών με ΕΥΔΑΠ και ΕΥΑΘ ώστε να μην επικαλύπτονται». Σε ό,τι αφορά τις αστικές συγκοινωνίες και συγκεκριμένα τον ΟΑΣΘ, προωθείται η «αύξηση της αποδοτικότητας και βιωσιμότητας», που βέβαια μεταφράζεται σε νέες επιβαρύνσεις. Την ίδια ώρα (μέχρι τον Ιούνη 2018) θα προχωρήσουν τα μέτρα για τη μείωση των ελλειμμάτων, ως «προαπαιτούμενο» για οποιαδήποτε κρατική χρηματοδότηση προς τον Οργανισμό.
• Θα «τροποποιηθούν» ο Κώδικας Πολιτικής Δικονομίας καθώς και «άλλοι συναφείς νόμοι», αναφορικά με τις νέες διατάξεις στήριξης των τραπεζών κατά τη διαδικασία των πλειστηριασμών, αναβαθμίζοντας ακόμη περισσότερο τη θέση τους έναντι άλλων, όπως οι εισφορές προς τα ασφαλιστικά ταμεία, οι οφειλές προς εργαζόμενους κ.ά.
• Σε ό,τι αφορά τη στελέχωση νευραλγικών θέσεων του κρατικού μηχανισμού, προωθείται η λεγόμενη «αποπολιτικοποίηση της δημόσιας διοίκησης», με προκηρύξεις διαγωνισμών σε επιτελικές θέσεις όλων των υπουργείων.
• Εκσυγχρονισμός του «εταιρικού δικαίου» (νόμος σχετικά με τις ΑΕ κ.ά.) με κατεύθυνση τις «βέλτιστες πρακτικές» της ΕΕ καθώς και αξιολόγηση των διατάξεων που ισχύουν αναφορικά με τις συγχωνεύσεις - εξαγορές.
• Συγκέντρωση της είσπραξης ασφαλιστικών εισφορών σε ένα ασφαλιστικό ταμείο, με προοπτική τη συγχώνευση με την ΑΑΔΕ, που σημαίνει οριστική κατάργηση της Ασφάλισης όπως την ξέραμε έως σήμερα, εξατομίκευση των εισφορών - παροχών και ατομική ευθύνη η Υγεία και η σύνταξη, άμεσα συνδεδεμένα με τη φοροδοτική δυνατότητα του καθενός.
• Για το «επιχειρηματικό περιβάλλον προωθούνται η πλήρης εφαρμογή των «εργαλειοθηκών» του ΟΟΣΑ, «απελευθερώσεις» επαγγελμάτων κ.ά.
• Στη λίστα των ιδιωτικοποιήσεων φιγουράρουν ΕΛΠΕ, ΔΕΠΑ, ΔΕΗ, Διεθνής Αερολιμένας Αθηνών κ.ά.
• Αναφορικά με τον ΕΔΟΕΑΠ, αναμένεται η γνωμοδότηση από τη Γιούροστατ για το εάν αποτελεί Νομικό Πρόσωπο Ιδιωτικού Δικαίου. Στη συνέχεια, όπως επισημαίνουν, θα υιοθετηθούν τα αναγκαία μέτρα, σε πλήρη ευθυγράμμιση με τους κανόνες του ΕΤΕΑΕΠ και όποιο άλλο μέτρο είναι αναγκαίο για να εγγυηθούν ότι δεν θα δοθεί κρατική χρηματοδότηση για την κάλυψη ελλειμμάτων.