Η προετοιμασία της απεργίας έδωσε τη δυνατότητα στα συνδικάτα, τα Εργατικά Κέντρα, τις Ομοσπονδίες και τις Επιτροπές Αγώνα που συσπειρώνονται στο ΠΑΜΕ να οργανώσουν και να φέρουν σε πέρας ένα πλατύ άνοιγμα στους χώρους δουλειάς, το οποίο συνδυάστηκε με την οργάνωση κινητοποιήσεων πάνω σε κλαδικά και γενικότερα ζητήματα.

Μόνο στις 6 Δεκέμβρη, μέρα πανελλαδικής δράσης που κάλεσε το ΠΑΜΕ για την απεργία, έγιναν σε όλη τη χώρα περισσότερες από 550 περιοδείες, εξορμήσεις και συγκεντρώσεις σε εργοστάσια, μεγάλα καταστήματα, εργοτάξια και εκατοντάδες άλλους μικρούς και μεγάλους χώρους δουλειάς, στον ιδιωτικό και δημόσιο τομέα. Οπως αποδείχτηκε, η πρωτοβουλία αυτή είχε συμβολή στην απεργία.

Στις περιοδείες και στις συγκεντρώσεις, έγινε συζήτηση για τα αντιλαϊκά - αντεργατικά μέτρα που απεργάζεται η κυβέρνηση μαζί με το κουαρτέτο, για την ενίσχυση της κερδοφορίας και της ανταγωνιστικότητας του κεφαλαίου. Αναδείχτηκαν όμως και οι άθλιες συνθήκες δουλειάς, η εντατικοποίηση και η τρομοκρατία που επικρατούν στους χώρους εργασίας, αποτέλεσμα της «ευελιξίας», των αντεργατικών νόμων που ψηφίστηκαν ιδιαίτερα τα τελευταία χρόνια και οι οποίοι διατηρούνται και επεκτείνονται από τη σημερινή κυβέρνηση.

Στο επίκεντρο βρέθηκε η ανάγκη της οργάνωσης, της ανάληψης δράσης και πρωτοβουλιών από τους ίδιους τους εργαζόμενους, της συμμετοχής τους στην προσπάθεια ανασύνταξης του κινήματος. Αλλά και της επιφυλακής, για να υπάρξει άμεση και αποφασιστική απάντηση όποτε επιχειρήσει η κυβέρνηση να φέρει νέα μέτρα. Αυτή η μαζική δουλειά, σχεδιασμένη κατά κλάδο και χώρο δουλειάς, είναι σοβαρή παρακαταθήκη για τη συνέχεια.

Η ουσιαστική προστασία των ανέργων, η Υγεία, η διεκδίκηση δεδουλευμένων, η υπογραφή κλαδικών ΣΣΕ, η εναντίωση σε απολύσεις και συνδικαλιστικές διώξεις, είναι μερικά από τα μέτωπα όπου οργανώθηκαν αγώνες, παράλληλα με την προετοιμασία της απεργίας. Το περιεχόμενο αυτών των κινητοποιήσεων «δενόταν» με την απεργία και ενοποιούνταν με το διεκδικητικό της πλαίσιο, συμβάλλοντας στην επιτυχία της και το αντίστροφο.

Μόνο τον τελευταίο μήνα, το υπουργείο Εργασίας πολιορκήθηκε από ξενοδοχοϋπαλλήλους, εργαζόμενους στους ΟΤΑ, οικοδόμους, μεταλλεργάτες, συνταξιούχους, υγειονομικούς και εργαζόμενους σε διάφορες επιχειρήσεις, που πρόβαλλαν τις διεκδικήσεις τους και ταυτόχρονα διαδήλωναν ενάντια στα αντεργατικά μέτρα που ετοιμάζουν κυβέρνηση και κουαρτέτο.

Χώροι όπου το προηγούμενο διάστημα αναπτύχθηκαν αγώνες, όπως τα σούπερ μάρκετ «Καρυπίδης», το ξενοδοχείο «Athens Ledra», η βιομηχανία «Αφοί Βλάχου», όπου οι εργαζόμενοι αντιδρούν στη δράση των «δουλεμπορικών» γραφείων, και άλλοι συμμετείχαν μαζικά στην απεργία και στις απεργιακές συγκεντρώσεις του ΠΑΜΕ. Με τη συμμετοχή τους ενίσχυσαν τον πανεργατικό απεργιακό αγώνα και πήραν δύναμη για τη συνέχεια.

Το ίδιο ισχύει και για τους εργαζόμενους της ΛΑΡΚΟ, εργολαβικούς και μόνιμο προσωπικό, που συνεχίζουν τις κινητοποιήσεις με αίτημα την πρόσληψη των πρώτων από την εταιρεία. Αλλά και οι εργαζόμενοι στον «Τοξότη» και στην «ΤΡΙΚΑΤ ΑΕΚΤΕ», εργολαβικές στην υπηρεσία του ΔΕΔΔΗΕ, που η εργοδοσία τούς χρωστάει δεδουλευμένα μηνών.

Ξεχωριστή αξία έχει, τέλος, ο απεργιακός αγώνας των ναυτεργατών, που ξεκίνησε στις 2 Δεκέμβρη και συνεχιζόταν μέχρι την ώρα που γράφονταν αυτές οι γραμμές, παρά τις φοβέρες και τη συκοφαντία από την πλευρά της κυβέρνησης, σε συνεργασία με τις ναυτιλιακές εταιρείες, την προσπάθεια να ενεργοποιήσουν τον «κοινωνικό αυτοματισμό».

Σε άλλους κλάδους, καταγράφηκε η σημαντική συμβολή των σωματειακών επιτροπών στην επιτυχία της απεργίας. Τέτοιο παράδειγμα είναι οι Τηλεπικοινωνίες, όπου οι σωματειακές Επιτροπές του ΣΕΤΗΠ, όπως στην «360 Connect», πήραν πάνω τους την οργάνωση του απεργιακού αγώνα.

Στη μαζική συμμετοχή εκφράστηκε η δουλειά που έγινε όλο το προηγούμενο διάστημα μέσα σε δύσκολες συνθήκες, για την οργάνωση των εργαζομένων, σε αντιπαράθεση με την εργοδοσία και τους μηχανισμούς της, που έφτασαν ακόμα και να τραυματίσουν απεργό που συμμετείχε το πρωί της Πέμπτης στην περιφρούρηση.

Οι ταξικές δυνάμεις πρωτοστάτησαν στην οργάνωση της πανεργατικής απεργίας. Συνέβαλαν καθοριστικά στο να απαντηθούν οι αντιλαϊκές μεθοδεύσεις της κυβέρνησης, του ΔΝΤ και της ΕΕ, αλλά και η κυβερνητική προσπάθεια να καλλιεργηθεί κλίμα ανοχής και αναμονής απέναντι στην πολιτική της.

Επεσε στο κενό η προσπάθεια να παρουσιάσει η κυβέρνηση την απεργία ως κινητοποίηση «ενάντια στη λιτότητα» και υποστηρικτική στην πολιτική της, αξιοποιώντας και τα συνθήματα και το πλαίσιο του εργοδοτικού - κυβερνητικού συνδικαλισμού, που υπονόμευσε από την πρώτη ώρα την πανεργατική απεργία. Η γύμνια τους και η απαξίωση στη συνείδηση των εργαζομένων αποτυπώθηκε στις άμαζες κινητοποιήσεις που καλούσαν τη μέρα της απεργίας.

Το επόμενο διάστημα, όπως έδειξαν και οι εξαγγελίες του πρωθυπουργού, η προσπάθεια χειραγώγησης, αποπροσανατολισμού και ενσωμάτωσης των εργαζομένων και των άλλων λαϊκών στρωμάτων θα ενταθεί, παράλληλα με την ένταση της αντεργατικής επίθεσης στους χώρους δουλειάς, την τρομοκρατία και τους εκβιασμούς.

Με παρακαταθήκη τη γενική απεργία στις 8 Δεκέμβρη, χρειάζεται τώρα να ανέβει η ευθύνη κάθε συνδικάτου στο χώρο του για την οργάνωση και την κινητοποίηση των εργαζομένων.