Είχε ή δεν είχε «σχέδιο β'» η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ στην πρώτη θητεία της να βγάλει την Ελλάδα από το ευρώ; Μίλησαν ή δεν μίλησαν στελέχη της στους Ρώσους για τη δυνατότητα να τυπώσουν εθνικό νόμισμα; Το σχέδιο ήταν του Βαρουφάκη και του Λαφαζάνη, ή συντονιζόταν κεντρικά από την κυβέρνηση; Αυτά και άλλα παρόμοια ερωτήματα μονοπωλούν σχεδόν την ειδησεογραφία μετά την κυκλοφορία του βιβλίου με «εκμυστηρεύσεις» του Ολάντ σε Γάλλους δημοσιογράφους. Η ΝΔ ζητάει μέχρι και εξεταστική επιτροπή για να διευκρινιστεί αν η κυβέρνηση σκόπευε να βγάλει την Ελλάδα από το ευρώ και η κυβέρνηση απαντάει ότι ο προσανατολισμός της ήταν πάντα ευρωπαϊκός και ότι ποτέ δεν έθεσε υπό αμφισβήτηση τη συμμετοχή της χώρας στην Ευρωζώνη. Τι κρύβει όλη αυτή η συζήτηση; Οτι η αναμόρφωση της Ευρωζώνης, ως αποτέλεσμα της βαθιάς καπιταλιστικής κρίσης και των ανταγωνισμών ανάμεσα στα κράτη - μέλη της, προέκυψε ως ένα ισχυρό ενδεχόμενο τα προηγούμενα χρόνια και σ' αυτήν τη βάση συζητιόταν η αποπομπή της Ελλάδας από το ευρώ. Πάνω σ' αυτό το έδαφος υπήρξαν πολιτικές δυνάμεις στην Ελλάδα, όπως ο ΣΥΡΙΖΑ, ο οποίος εξέφρασε ως ένα βαθμό τις προσδοκίες ή τα σχέδια μερίδων της αστικής τάξης για ένα άλλο μείγμα διαχείρισης της κρίσης, που περιείχε εναλλακτικά και την επιστροφή στο εθνικό νόμισμα. Μέσα εκεί εγκλωβίστηκαν και χιλιάδες λαϊκοί άνθρωποι, οι οποίοι έδωσαν την εκλογική νίκη στον ΣΥΡΙΖΑ το Γενάρη του 2015.