Δυνάμεις και οχήματα του στρατού έχουν αναπτυχθεί σε κεντρικά σημεία των Βρυξελλών |
Οι εξελίξεις έκαναν ξανά τον «αγώνα κατά της τρομοκρατίας» υπ' αριθμόν 1 θέμα σε όλες τις συζητήσεις, με τα αστικά επιτελεία σε κάθε χώρα να επενδύουν στην εύλογη λαϊκή ανησυχία και αγανάκτηση, κατευθύνοντας τη συζήτηση σε μια σειρά αντιλαϊκών σχεδιασμών που εδώ και καιρό επιταχύνονται σε όλα τα πεδία: Από το Προσφυγικό και την Ασφάλεια, μέχρι την αντιμετώπιση της «συριακής κρίσης».
Πλήθος κόσμου πήρε μέρος σε εκδηλώσεις κατά των επιθέσεων |
Στο μεταξύ, σε συνέντευξη Τύπου όπου συμμετείχε και ο εισαγγελέας του Βελγίου Φρεντερίκ Βαν Λιουβ, ανακοινώθηκε χτες ότι ταυτοποιήθηκαν δύο από τους δράστες και «βομβιστές αυτοκτονίας», ο πρώτος στο αεροδρόμιο Ζάβεντεμ, ο δεύτερος στο μετρό. Σύμφωνα με τις αρχές, πρόκειται για τα αδέλφια Κχαλίντ και Ιμπραήμ Ελ Μπακραουί, που ήταν γνωστοί στις αρχές για αδικήματα όπως κλοπές και αναζητούνταν μετά το μακελειό του Παρισιού.
Ενας από τους βασικούς καταζητούμενους φέρεται να είναι και ο Ναζίμ Λαχράουι, που εμφανίζεται να συνδέεται και με τον Σαλάχ Αμπντεσλάμ, «πρωταγωνιστή» των επιθέσεων του περασμένου Νοέμβρη στη Γαλλία, ο οποίος συνελήφθη στις Βρυξέλλες την περασμένη Παρασκευή.
Πάντως, πρέπει να σημειωθεί ο ρόλος που τα αστικά ΜΜΕ διαδραματίζουν καλλιεργώντας κλίμα τρομο-υστερίας που κάθε άλλο παρά συμβάλλει στην «ηρεμία» στην οποία κατά τ' άλλα λένε ότι καλούν. Ενδεικτικές είναι «πληροφορίες» για τη σύλληψη του ενός ή του άλλου δράστη που κυκλοφορούν και μετά από μερικές ώρες διαψεύδονται (τέτοια είδηση έκανε χτες το γύρο του κόσμου, εμφανίζοντας μία από τις συλλήψεις που έγιναν να αφορά τον Λαχράουι), ή τα εκτενή ρεπορτάζ που απομονώνουν αστυνομικές πλευρές των γεγονότων. Γενικά, όλος ο τρόπος που προβάλλονται οι έρευνες και οι εξελίξεις προσπερνά, «εκκωφαντικά» θα έλεγε κανείς, τις συνθήκες μέσα στις οποίες εγκληματικές οργανώσεις όπως το «Ισλαμικό Κράτος» επεκτείνουν τη δράση τους.
Αποσιωπάται προκλητικά ότι αυτοί που σήμερα σκορπούν τρόμο και θάνατο σε αθώους ανθρώπους είναι δημιούργημα συγκεκριμένων ιμπεριαλιστικών σχεδιασμών, που οι λαοί πληρώνουν πολλαπλά, και στα πεδία των μαχών της Μέσης Ανατολής, και στις μεγαλουπόλεις της «δημοκρατικής» Δύσης.