Μια μεγάλη οθόνη στα αριστερά της σκηνής πρόβαλλε οπτικό αρχειακό υλικό, το χρονικό των αγώνων των κομμουνιστών, μια σύνθεση που εκτεινόταν από τις αρχές του 1920 μέχρι τις σημερινές μέρες. Φωτογραφίες, σχέδια, αφίσες, χαρακτικά και σκίτσα, πρωτοσέλιδα του «Ριζοσπάστη» της παρανομίας και της «νομιμότητας», η κλασική φωτογραφία του δολοφονημένου από τους χωροφύλακες νεαρού καπνεργάτη στη Θεσσαλονίκη με τη μάνα του γονατισμένη να θρηνεί, αλλά και το κείμενο με τον «Ορκο του μαχητή του ΔΣΕ». Το οπτικό υλικό - ασπρόμαυρο και έγχρωμο - σε διάταξη σαφώς γραμμική, σε αντίστοιχη και το μουσικό μέρος, να συμβαδίζει με το οπτικό. Ντοκουμέντα από φυλακές (Συγγρού, Αίγινας, Σπάρτης, Ακροναυπλία, Ιτζεδίν, Χαϊδάρι), από τόπους εξορίας (Ανάφη, Ιο, Αη - Στράτη, Ικαρία, Χίο, Γαύδο, Μακρονήσι), από διώξεις και βασανισμούς κομμουνιστών, από μπλόκα και εκτελεστικά αποσπάσματα. Πέντε οι τραγουδιστές επί σκηνής, περισσότεροι οι μουσικοί πίσω τους και το κοινό να τους συνοδεύει με ζωντανό ρυθμικό χειροκρότημα αλλά και τραγουδώντας μαζί τους...