Αντιμέτωπα με την ένταση της αντιλαϊκής πολιτικής για λογαριασμό του κεφαλαίου από τη συγκυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ, μαζί και με τη στήριξη των άλλων κομμάτων της αστικής διαχείρισης, βρίσκονται τα εργατικά - λαϊκά στρώματα της χώρας, μετά και την κατάληξη της αντιλαϊκής συμφωνίας στην προχτεσινή Σύνοδο Κορυφής της Ευρωζώνης, η οποία και οδηγεί στο νέο μνημόνιο.

Μια σειρά από εφαρμοστικούς νόμους, με τα πρώτα προαπαιτούμενα μέτρα, κατατίθενται αυτές τις μέρες προς ψήφιση στη Βουλή, στο πλαίσιο της εφαρμογής του τρίτου στη σειρά μνημονίου (2015-2018), που έρχεται να προστεθεί στα προηγούμενα που διατηρούνται στο ακέραιο και να στοιχειώσει παραπέρα τη ζωή του λαού, με τη νέα απογείωση της φοροληστείας, την ισοπέδωση όσων δικαιωμάτων είχαν απομείνει στην εργασία, την Ασφάλιση και την Πρόνοια, τις συντάξεις κ.ά. Παράλληλα, δρομολογείται το πρόγραμμα εκχώρησης σε ιδιώτες, «στρατηγικούς» και άλλους επενδυτές, των συγκεντρωμένων και νευραλγικών υποδομών, «φιλέτων» δημόσιας γης και περιουσίας και μάλιστα σε συνδυασμό με την «εμπροσθοβαρή» εκταμίευση των επενδυτικών πακέτων που προσφέρει στο κεφάλαιο η λυκοσυμμαχία της ΕΕ.

Την ίδια ώρα, η επανεμφάνιση ρυθμών πτώσης του παραγόμενου ΑΕΠ φέρνει και συνοδευτικά αντιλαϊκά μέτρα, πέρα και πάνω από αυτά που ήδη προσδιορίζονται.

Το πλαίσιο της συμφωνίας που η συγκυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ «απέσπασε» στη Σύνοδο Κορυφής της Ευρωζώνης, χαρακτηριστικά αναφέρει και τα παρακάτω:

• Το σύνολο των αντιλαϊκών δεσμεύσεων «αποτελεί ελάχιστες απαιτήσεις για την έναρξη των διαπραγματεύσεων με τις ελληνικές αρχές».
• «Προκειμένου να αποτελέσει τη βάση για την επιτυχή σύναψη του μνημονίου συνεννόησης, η ελληνική πρόταση μεταρρυθμιστικών μέτρων πρέπει να ενισχυθεί σε σημαντικό βαθμό, ώστε να ληφθεί υπόψη η σοβαρή επιδείνωση της οικονομικής και δημοσιονομικής θέσης της χώρας το τελευταίο έτος».
• «Εξαιρουμένου του νόμου για την ανθρωπιστική κρίση, η ελληνική κυβέρνηση θα επανεξετάσει, με σκοπό να τις τροποποιήσει, τις θεσπισθείσες νομοθετικές πράξεις που δε συνάδουν με τη συμφωνία της 20ής Φλεβάρη, διότι συνιστούν υπαναχώρηση σε σχέση με δεσμεύσεις από προηγούμενα προγράμματα ή θα προσδιορίσει σαφή ισοδύναμα για την αντιστάθμιση των δικαιωμάτων που αποκτήθηκαν, συνεπεία των ανωτέρω πράξεων». Μεταξύ άλλων, θα «επανεξεταστούν» οι νόμοι για τις επαναπροσλήψεις στο Δημόσιο και την επαναλειτουργία της ΕΡΤ, ο νόμος για τις 100 δόσεις καταβολής των ληξιπρόθεσμων οφειλών κ.ά.
• Πλήρης αντιστάθμιση του δημοσιονομικού κόστους που συνεπάγονται οι αποφάσεις του Συμβουλίου της Επικρατείας για την επαναφορά των συντάξεων στα επίπεδα του Αυγούστου 2012.
• «Πλήρης εξομάλυνση» των «μεθόδων εργασίας με τους θεσμούς, συμπεριλαμβανομένων των αναγκαίων επιτόπιων εργασιών στην Αθήνα». Μάλιστα, η κυβέρνηση «οφείλει να διαβουλεύεται και να συμφωνεί με τους θεσμούς όσον αφορά όλα τα νομοσχέδια στους σχετικούς τομείς, αρκετό χρόνο πριν από την υποβολή τους σε δημόσια διαβούλευση ή στη Βουλή».
• Το ελληνικό τραπεζικό σύστημα θα αξιολογηθεί μετά το καλοκαίρι από την ΕΚΤ και τον Ενιαίο Εποπτικό Μηχανισμό (SSM).
• Η Κομισιόν θα συνεργαστεί στενά με τις ελληνικές αρχές, για να διατεθούν έως και 35 δισ. ευρώ (στο πλαίσιο διαφόρων προγραμμάτων της ΕΕ) για τη χρηματοδότηση των επενδύσεων για τις οποίες εκδηλώνουν ενδιαφέρον οι επιχειρηματικοί όμιλοι.

Ηδη, τα αρμόδια υπουργεία ετοιμάζουν τις σχετικές εγκυκλίους και τις αποφάσεις που αφορούν στην εφαρμογή των νομοσχεδίων - ή πολυνομοσχεδίων - που κατατίθενται στη Βουλή, με το παρακάτω χρονοδιάγραμμα:

• Θέσπιση έως 15/7 (μεθαύριο Τετάρτη)

-- Οι αυξήσεις των συντελεστών ΦΠΑ στην γκάμα των εμπορευμάτων μαζικής λαϊκής κατανάλωσης (με στόχο πρόσθετα έσοδα περίπου 1,8 δισ. ευρώ το χρόνο).

-- Αμεσα μέτρα για τη βελτίωση της «μακροπρόθεσμης βιωσιμότητας του συνταξιοδοτικού συστήματος», ως μέρος συνολικού προγράμματος μεταρρύθμισης των συντάξεων.

-- Η πλήρης εφαρμογή των σχετικών διατάξεων της Συνθήκης για τη σταθερότητα, το συντονισμό και τη διακυβέρνηση στην Οικονομική και Νομισματική Ενωση, κυρίως με την έναρξη λειτουργίας του Δημοσιονομικού Συμβουλίου και με την εισαγωγή ημιαυτόματων περικοπών δαπανών, σε περίπτωση παρεκκλίσεων από «φιλόδοξους» στόχους πρωτογενούς πλεονάσματος. Πρόκειται γα τη ρήτρα της αυτόματης και οριζόντιας περικοπής των κρατικών δαπανών, στην περίπτωση που κάτι «δεν πάει καλά» σε σχέση με τους στόχους για τα πρωτογενή πλεονάσματα...

-- Η διασφάλιση της πλήρους νομικής ανεξαρτησίας της ΕΛΣΤΑΤ.

• Θέσπιση έως 22/7:

-- Μεταφορά στο εθνικό δίκαιο της οδηγίας για τη θέσπιση πλαισίου για την ανάκαμψη και την εξυγίανση των τραπεζών.

-- Θέσπιση του κώδικα πολιτικής δικονομίας.

Στο αστρονομικό ύψος των 50 δισ. ευρώ φτάνει το απόθεμα της κρατικής περιουσίας που θα περάσει στο νέο, υπό διαμόρφωση, «ανεξάρτητο» Ταμείο. Να σημειωθεί το γεγονός ότι το ποσό των 50 δισ. δεν καλύπτεται ούτε από τα ποσά των υπό ιδιωτικοποίηση κρατικών εταιρειών που διαχειρίζεται σήμερα το ΤΑΙΠΕΔ. Σ' αυτό το πλαίσιο, το νέο «χαρτοφυλάκιο» αναμένεται να φορτωθεί και με άλλα, κάθε είδους περιουσιακά στοιχεία και όχι μόνο αυτών που υπάγονται απευθείας στην κυβέρνηση, αλλά και των ΟΤΑ και άλλων φορέων.

Είναι χαρακτηριστικό το γεγονός ότι η νέα δανειακή σύμβαση αναμένεται να διαμορφωθεί από 82 μέχρι 86 δισ. ευρώ, υπερβαίνοντας κατά πολύ τους εισπρακτικούς στόχους των ιδιωτικοποιήσεων για την περίοδο μέχρι το 2018.

Αποκαλυπτικό για τον πραγματικό χαρακτήρα της αντιλαϊκής διαπραγμάτευσης που διενεργήθηκε «εντός των τειχών» και για λογαριασμό του κεφαλαίου, αποτελεί το γεγονός ότι τα 50 δισ. ευρώ των ιδιωτικοποιήσεων (2015-2018) θα κατανεμηθούν ως εξής:

-- 25 δισ. ευρώ (το 50%) θα αποδοθούν στην ανακεφαλαιοποίηση των ελληνικών τραπεζικών ομίλων.

-- «Το 50% κάθε εναπομείναντος ευρώ» (δηλ. 12,5 δισ. ευρώ αν «πιαστεί ο στόχος των 50 δισ.) θα αξιοποιηθούν για τη «μείωση της αναλογίας χρέους προς το ΑΕΠ». Θα δοθούν, δηλαδή, για την εξυπηρέτηση του κρατικού χρέους.

-- Το υπόλοιπο «50% κάθε εναπομείναντος ευρώ» (αντίστοιχα, 12,5 δισ. ευρώ αν πιαστεί ο συνολικός στόχος), θα χρησιμοποιηθεί για «επενδύσεις», δηλαδή θα δοθεί με τη μορφή ζεστού κρατικού χρήματος σε μονοπώλια και ισχυρούς επιχειρηματικούς ομίλους.

Να σημειωθεί το γεγονός ότι τα ποσά αυτά δεν επαρκούν ούτε στο ελάχιστο για την εξυπηρέτηση του κρατικού χρέους. Σ' αυτό το πλαίσιο, πέρα από τα ποσά των ιδιωτικοποιήσεων, ο λαός θα συνεχίσει να ματώνει για το χρέος του αστικού κράτους και των καπιταλιστών, μέσω του κρατικού προϋπολογισμού (διόγκωση φόρων - σύνθλιψη δαπανών για λαϊκές ανάγκες).

Την ίδια ώρα, η αντιλαϊκή συμφωνία προβλέπει την αποπληρωμή των δόσεων του κρατικού χρέους στο «ακέραιο και εγκαίρως»...

Μάλιστα, για λόγους ενίσχυσης του εποπτικού πλαισίου των ιδιωτικοποιήσεων και ολοφάνερα για τον έλεγχο του μοιράσματος της επιχειρηματικής πίτας, το Ταμείο αυτό θα έχει μεν έδρα στην Ελλάδα, θα διαχειρίζεται από «ανεξάρτητες» ελληνικές αρχές, αλλά όπως ρητά προβλέπεται από την αντιλαϊκή συμφωνία, θα τελεί «υπό την εποπτεία των οικείων ευρωπαϊκών θεσμών». Να σημειωθεί ότι το προσχέδιο απόφασης άφηνε ανοιχτό το ενδεχόμενο μεταφοράς και της έδρας του Ταμείου σε άλλο κράτος, «δείχνοντας» το Λουξεμβούργο...