Μαγνητοφωνώντας την αφήγησή του τον «βλέπουμε» να είναι εκεί όταν μετά τη συμφωνία της Βάρκιζας κρύβει με τους συντρόφους του 200 όπλα του ΕΛΑΣ. Τον «ακολουθούμε» στις συλλήψεις και στους ξυλοδαρμούς από τους ΜΑΥδες έως τον Αύγουστο του '46 που βγαίνει ξανά στο βουνό, θυμάται τις μάχες περίπου λεπτό προς λεπτό. Κι ύστερα η επιλογή του για τη ΣΑΓΑ. Με τη διμοιρία του συνοδεύει το '47 το κλιμάκιο του Γενικού Αρχηγείου που είχε κατέβει στη Θεσσαλία, ξανά πίσω στον Γράμμο. Στο Ντέντσκο (σημερινή Αετομηλίτσα) τα πρώτα μαθήματα στη σχολή. Φεύγουν για Λαιμό της Πρέσπας - «κουβαλούσαμε μαζί κι ένα τεράστιο πιεστήριο», θυμάται. Ενταξη στην 670 μονάδα του ΔΣΕ, επιλογή για τη διμοιρία ανιχνευτών της 103 ταξιαρχίας, με διοικητή τον Γιαννούλη. Πρώτη «γλώσσα» πιάνουν στον Αμάραντο, κάτω από το Κάμενικ, μαθαίνουν ότι απέναντί τους έχουν ολόκληρη την 9η Μεραρχία του αστικού στρατού. Ακολουθούν οι 75 μέρες της μάχης του Γράμμου και ο μεγάλος ελιγμός στο Βίτσι. Ηταν εκεί όταν πήρε ο αστικός στρατός το 2128. Ξανά «γλώσσες», αυτή τη φορά στην κορυφογραμμή Κούλα - Πλατύ. Από κει μέσα απ' το χιόνι του Καϊμακτσαλάν «γλώσσες» για την κατάληψη της Εδεσσας! Κι ύστερα ο θρίαμβος με την κατάληψη της Νάουσας! Επιστροφή από Βέρμιο - λίμνες - Καϊμακτσαλάν στο Πισοδέρι! Ονομάζεται, πλέον, αξιωματικός της Ταξιαρχίας με διοικητή τον Σοφιανό. «Γλώσσες» τώρα για τη Φλώρινα, τη μεγάλη μάχη. Πικρές μνήμες από μια μάχη που δεν του φεύγει απ' το μυαλό πως ήταν προδομένη (σ.σ.: εκ των υστέρων έγινε γνωστό πως πράγματι ο αστικός στρατός είχε έγκαιρα συγκεντρώσει πληροφορίες για την επικείμενη επίθεση). Καλοκαίρι πια αρχίζει η μεγάλη μάχη στο Βίτσι, η απώλεια του Λέσιτς, η σύμπτυξη μέσα από την Πρέσπα, «δεν μας άφησαν οι Σέρβοι να μπούμε» θυμάται και περιγράφει το πέρασμα της λίμνης ως απέναντι στην «Αφρικα», όπως λέγανε τότε τη χερσόνησο του Πυξού. Κι από κει ξανά στο Γράμμο! Εξω από το Επταχώρι από «γλώσσες» καταλαβαίνουν πως πλέον έχουν απέναντι όλη τη δύναμη του αστικού στρατού. Συντεταγμένη υποχώρηση απ' την Μπάτρα, ανάσα στη Λαϊκή Δημοκρατία της Αλβανίας, ξανά εντολή να περάσει «μέσα», από Ελμπασάν, φτάνει στην Κρυσταλλοπηγή. Επιστροφή στην Κορυτσά, από κει Δυρράχιο κι έκτοτε το μεγάλο ταξίδι της πολιτικής προσφυγιάς. Με καράβι περνά Μεσόγειο, Ατλαντικό, Μάγχη, φτάνει στο Γκντανσκ της Πολωνίας! Σπουδάζει οικονομικά, γίνεται οικονομικός διευθυντής εργοστασίου και το 1976 βλέπει ξανά τα πάτρια... Κλείνουμε το μαγνητόφωνο. Στα έγγραφα που μας άφησε αποτυπώνεται η ζωή χιλιάδων και χιλιάδων μαχητών που από κάθε μετερίζι ανέδειξαν το μεγαλείο της πάλης της εργατικής τάξης της χώρας μας με μπροστάρη πάντα το ΚΚΕ.