Με τα επιτελεία των βασικών αστικών κομμάτων να εκτιμούν θετικά τις επιδόσεις τους έγινε την Κυριακή ο πρώτος γύρος των νομαρχιακών εκλογών.

Ακριβείς εκτιμήσεις για τα ποσοστά των κομμάτων είναι δύσκολο να γίνουν και είναι χαρακτηριστικό το ότι και τα γαλλικά ΜΜΕ σχολίασαν τις αποκλίσεις στις διάφορες καταγραφές. Αυτή η δυσκολία παρατηρείται στις περισσότερες εκλογικές αναμετρήσεις στη Γαλλία, όπου, για παράδειγμα, με τον όρο «αριστερά» περιγράφεται ένα «μπλοκ» πολιτικών δυνάμεων όπου κυριαρχεί το Σοσιαλιστικό Κόμμα (PS) και συμμετέχουν άλλα όπως το EELV (Οικολόγοι) ή το Γαλλικό ΚΚ και το «Μέτωπο της Αριστεράς», τα οποία συχνά «γκρουπάρονται» ακόμα και αν «κατέβαζαν» διαφορετικά ψηφοδέλτια π.χ. σε μια περιφέρεια. Επιπλέον, είναι χαρακτηριστικό ότι τα ζευγάρια υποψηφίων (που πήραν μέρος με βάση τις νέες εκλογικές ρυθμίσεις) συγκροτούσαν υποψήφιοι από διαφορετικά κόμματα.

Ωστόσο, σύμφωνα με όσα προκύπτουν από τις καταγραφές του υπουργείου Εσωτερικών, πρώτο αναδείχτηκε το «δεξιό» UMP (που συνεργάζεται σταθερά με το UDI) με 32%, δεύτερο το «Εθνικό Μέτωπο» με 25% και τρίτο το PS με 22%.

Ετσι, το βράδυ της Κυριακής βρήκε τον ηγέτη του UMP Νικολά Σαρκοζί να επισημαίνει ότι «η εναλλαγή προχωρεί, τίποτε δεν θα την σταματήσει», αλλά και να ισχυρίζεται (στο πλαίσιο της τακτικής που επιλέγει το συγκεκριμένο «στρατόπεδο» της αστικής τάξης) ότι στο δεύτερο γύρο της επόμενης Κυριακής, 29 Μάρτη, σε όσες περιπτώσεις το κόμμα του έχει αποκλειστεί δε θα στηρίξει ούτε τους υποψήφιους του PS ούτε τους υποψήφιους του FN.

Η Μαρί Λεπέν (το κόμμα της οποίας ήρθε στον πρώτο γύρο πρώτο σε ψήφους στις 43 από τις συνολικά 98 περιφέρειες) από τη μεριά της έκανε λόγο για «κατόρθωμα» και τόνισε ότι «το FN κατόρθωσε να ξεπεράσει το αποτέλεσμα που είχε φέρει στις ευρωεκλογές (σ.σ. ήταν 24,85%)» εκφράζοντας ικανοποίηση επειδή το κόμμα της «εκλογή με την εκλογή ριζώνει».

Από τη μεριά του, ο προερχόμενος από το PS πρωθυπουργός Mανουέλ Βαλς υπογράμμισε ότι «οι δημοκρατικοί σχηματισμοί διατήρησαν τη θέση τους, η άκρα δεξιά δεν είναι ο πρώτος πολιτικός σχηματισμός της Γαλλίας», εμφανιζόμενος ικανοποιημένος, επειδή το κόμμα του δεν είχε όσο μεγάλη πτώση αναμενόταν. Βέβαια, το PS εμφάνισε απώλειες για τέταρτη συνεχή φορά από τις προεδρικές του 2012, αναλυτές εκτιμούσαν ότι γενικά η «αριστερά» μπορεί να χάσει πάνω από 30 νομαρχίες από τις συνολικά 60 όπου πλειοψηφούσε.

Ταυτόχρονα, ο Βαλς δεν παρέλειψε να καλέσει σε «κινητοποίηση» το «δημοκρατικό κόσμο» ενόψει του δεύτερου γύρου και σε υπερψήφιση των αντιπάλων υποψηφίων του FN, όποιοι κι αν είναι αυτοί, στο όνομα της ανάγκης «αποδυνάμωσης της ακροδεξιάς». Δεν είναι η πρώτη φορά που επιχειρείται να «καθαγιαστεί» ο εκβιασμός και η χειραγώγηση εργατικών - λαϊκών στρωμάτων με ένα μέρος των αστικών πολιτικών δυνάμεων, στο όνομα του «να διώξουμε τους φασίστες» και με στόχο την υφαρπαγή της συναίνεσής τους στα νέα αντιλαϊκά μέτρα που θα φέρουν όμως τη «σφραγίδα» των δημοκρατικών δυνάμεων. Και αυτή η επιχείρηση επιβεβαιώνει την αναντικατάστατη αξία της ύπαρξης μιας οργανωμένης πολιτικής πρωτοπορίας της εργατικής τάξης που καθοδηγεί και δίνει τη μάχη με ταξικό προσανατολισμό, ενάντια σε κάθε πολιτικό σχηματισμό που υπηρετεί τα μονοπώλια, με «δημοκρατικό» ή όχι πρόσημο.

Κατά τα άλλα, είναι σίγουρο ότι η ολοκλήρωση της αναμέτρησης και με το δεύτερο γύρο της επόμενης Κυριακής θα δώσει νέα «τροφή» στις ενδοαστικές διεργασίες, ενόψει όχι μόνο των προεδρικών εκλογών του 2017, αλλά και των περιφερειακών εκλογών που θα γίνουν στα τέλη του 2015. Ηδη, στο EELV (Οικολόγοι), το χαμηλό 2% που συγκέντρωσε αύξησε την «γκρίνια» μεταξύ εκείνων που ήθελαν να συνεχιστεί η (μέχρι την περασμένη άνοιξη) κυβερνητική συνεργασία με το PS και εκείνων που θέλουν το κόμμα να μετέχει πιο ενεργά στις ζυμώσεις για την «άλλη αριστερά».

Τέλος, αναλυτές εμφάνιζαν το ποσοστό συμμετοχής (μόλις που ξεπέρασε το 50%) ως αρκετά υψηλό για τα δεδομένα της χώρας και το συνέδεαν με την αδυναμία του FN να εξασφαλίσει την πρωτιά που προέβλεπαν οι περισσότερες από τις προεκλογικές δημοσκοπήσεις.