Για ελπίδα μιλάει η ΝΔ, για την «ελπίδα που έρχεται» μιλάει και ο ΣΥΡΙΖΑ. Μπορεί, όμως, να είναι ελπίδα για το λαό η συνέχιση της ίδιας αντιλαϊκής κατεύθυνσης, του κεφαλαίου και της ΕΕ, έστω και από διαφορετικές διαδρομές; Τα μνημόνια διαρκείας της ΕΕ στα οποία ορκίζονται και οι δύο; Οι δεσμεύσεις και των δύο για τη στήριξη των κερδών του κεφαλαίου; Η δέσμευση ότι ο λαός θα πληρώσει το χρέος; Ποια ελπίδα είναι τα ψίχουλα που υπόσχονται;

Ελπίδα για το λαό υπάρχει μόνο στον αγώνα για ανάκτηση των απωλειών του, για ξήλωμα όλου του αντεργατικού - αντιλαϊκού πλαισίου, των αντιλαϊκών νόμων, στο δρόμο της εργατικής - λαϊκής αντιπολίτευσης. Ελπίδα για το λαό είναι η Λαϊκή Συμμαχία που παλεύει για κοινωνικοποίηση των μονοπωλίων, μονομερή διαγραφή όλου του χρέους, αποδέσμευση από την ΕΕ. Γι' αυτό την επομένη των εκλογών χρειάζεται δυνατό ΚΚΕ.