ΜΕΤΑΝΑΣΤΕΣ ΣΤΟ ΦΑΣΟΝ
Από τα γκέτο του Μπαγκλαντές, στα γκέτο των Πατησίων

Κάλεσμα του Συνδικάτου Κλάδων Ενδυσης για την οργάνωση και κοινή πάλη τους με τους Ελληνες εργάτες

Τρίτη 29 Μάη 2001

Μετανάστες από το Μπαγκλαντές στην Πρωτομαγιάτικη απεργιακή διαδήλωση στην Αθήνα
Να συσπειρωθούν και να οργανωθούν στα συνδικάτα τους, για τη συλλογική αγωνιστική διεκδίκηση των δικαιωμάτων τους μαζί με τους Ελληνες εργάτες, κάλεσαν τους αλλοδαπούς συναδέλφους τους εκπρόσωποι του Συνδικάτου Εργαζομένων Κλωστοϋφαντουργίας - Ιματισμού - Δέρματος Αθήνας, κατά τη διάρκεια περιοδείας τους σε βιοτεχνίες φασόν στην περιοχή των Ανω Πατησίων.

Στο κλιμάκιο, εκτός από μέλη του Συνδικάτου και τον πρόεδρό του Π. Κυριαζίδη, συμμετείχαν ακόμα ο Γ. Πέρρος, γραμματέας του ΕΚΑ και ένας εκπρόσωπος από την κοινότητα μεταναστών του Μπαγκλαντές. Επισκεπτόμενοι τις βιοτεχνίες μοίρασαν προκηρύξεις στη γλώσσα των μεταναστών εργατών (κυρίως σε μετανάστες από το Μπαγκλαντές) τονίζοντάς τους ότι η κοινή δράση όλων των εργατών, ανεξαρτήτως εθνικότητας είναι μονόδρομος για τη διεκδίκηση και τη διεύρυνση των δικαιωμάτων τους.

Στην περιοδεία αυτή, που ο «Ρ» ακολούθησε κατά πόδας, είδαμε δεκάδες αλλοδαπούς που απασχολούνται στο χώρο του φασόν, να εργάζονται κυριολεκτικά κάτω από άθλιες συνθήκες που θυμίζουν Μεσαίωνα. Οι περισσότερες βιοτεχνίες στεγάζονται σε υπόγειους ή ημιυπόγειους χώρους χωρίς καθόλου σχεδόν εξαερισμό, ενώ τα ωράρια εργασίας είναι απάνθρωπα και κυμαίνονται από 12 έως 15 ώρες τη μέρα. Μόνο την Κυριακή δουλεύουν 8ωρο!!! Κατά παράβαση κάθε Συλλογικής Σύμβασης οι αλλοδαποί εργάτες πληρώνονται με την ώρα και με ποσά χαμηλότερα και από αυτά του ανειδίκευτου εργάτη, ενώ είναι γνωστό ότι οι μετανάστες από το Μπαγκλαντές προσλαμβάνονται ειδικά για αυτή τη δουλιά, γιατί στην πλειονότητά τους γνωρίζουν τη δουλιά της κατασκευής ρούχων. Επιπλέον, υπερωρίες και ένσημα είναι άγνωστες λέξεις για όλους αυτούς τους εργάτες που γίνονται αντικείμενο στυγνής εκμετάλλευσης. Σε όλα αυτά έρχεται να προστεθεί και η αυταρχική μεταναστευτική πολιτική της κυβέρνησης που σκόπιμα κρατά τους αλλοδαπούς εργάτες σε καθεστώς παρανομίας ώστε να μην μπορούν να σηκώσουν κεφάλι για το παραμικρό, φοβούμενοι την απέλασή τους από τη χώρα. Χαρακτηριστική ήταν η φοβισμένη αντίδρασή τους στην παρουσία του φωτογράφου που του ζήτησαν να μη βγάλει φωτογραφίες κάτι που σεβαστήκαμε.

Είναι, συνεπώς, μια κατάσταση που απαιτεί τη συνεχή αγωνιστική παρέμβαση του ταξικού συνδικαλιστικού κινήματος. Μάλιστα, ο πρόεδρος του Συνδικάτου Π. Κυριαζίδης, δήλωσε στο «Ρ» ότι η συνεχής δράση του Συνδικάτου σε χώρους δουλιάς όπου εργάζονται κυρίως αλλοδαποί εργάτες, είναι αναγκαία και επιβεβλημένη. Πρέπει, συνέχισε, «Ελληνες και αλλοδαποί εργάτες να γίνουμε όλοι μια γροθιά. Είναι ο μόνος τρόπος για να μπορέσουμε να αντιπαλέψουμε την επίθεση της εργοδοσίας στους μισθούς, τα ωράρια, την ασφάλιση και να διεκδικήσουμε μια καλύτερη ζωή».