Επί σκηνής η ποιήτρια λίγο πριν πεθάνει. Με ψυχοπομπό ένα αντιφυματικό ραδιοφωνικό μήνυμα της εποχής να της μετράει τις ώρες, η Μαρία Πολυδούρη ξηλώνει το φόρεμά της μέχρι να μείνει γυμνή και ταυτόχρονα μονολογεί, χορεύει, τραγουδάει Αττίκ και απευθύνεται με κοριτσίστικο θυμό σε όσους έχουν φτιάξει το «μύθο» της, συχνά χωρίς τη συγκατάθεσή της: Στο κοινό που την ταύτισε με τον Καρυωτάκη και περιορίστηκε στη μελοδραματική εκδοχή της ερωτικής της ιστορίας. Στους μολυσματικούς νοτιάδες της Καλαμάτας που επηρέασαν την ποίηση της, στην παρισινή ζωή της που επέσπευσε το θάνατο από φυματίωση. Στη μητέρα της που την προετοίμασε μέσα από αναζητήσεις της Καλλιρρόης Παρρέν. Στον Καρυωτάκη που έμεινε αμετακίνητος, αγνοώντας τον έρωτά της. «Δεν πρόκειται για μια προσωπογραφία της Μαρίας Πολυδούρη», εξηγεί ο σκηνοθέτης. «Πρόκειται για το δρόμο που άνοιξε η Μαρία Πολυδούρη, που κατοικείται απ' όλες τις γυναίκες του κόσμου, από την Κλεαρέτη Δίπλα - Μαλάμου έως τη Sylvia Plath. Απ' όλες τις ποιήτριες του κόσμου».
Παραστάσεις: Πέμπτη έως Κυριακή, 9.15 μ.μ.