Γρηγοριάδης Κώστας |
O Ρ. Ερντογάν έχει ήδη ανοιχτά αρκετά «μέτωπα», ξεκινώντας από την υπόθεση Εργκένεκον και τις εκκαθαρίσεις των αντιπάλων του, φερόμενων ως «κεμαλιστών», μέχρι το Κουρδικό, το οποίο συνδέει με τις εξελίξεις στη Συρία και αξιοποιείται προς όφελος των ιμπεριαλιστικών συμφερόντων. Στο ίδιο πλαίσιο, η Τουρκία συνεχίζει την πάγια τακτική της προσπάθειας να εμφανιστεί ως η ανερχόμενη δύναμη στην περιοχή, η «γέφυρα» μεταξύ μουσουλμανικού κόσμου και «Δύσης». Η συγκεκριμένη επίθεση, τα κίνητρα της οποίας δεν φαίνονται ακόμα, είναι σίγουρο ότι θα χρησιμοποιηθεί για μέτρα μεγαλύτερης καταστολής του λαϊκού κινήματος, σε μια περίοδο που η αστική τάξη της Τουρκίας πασχίζει για «προσέλκυση επενδύσεων», προωθεί ιδιωτικοποιήσεις και τσακίζει εργατικά και λαϊκά δικαιώματα.