Συγκεκριμένα: Aν πέρυσι εστιάζαμε στα όρια εισοδήματος που έθετε η τότε κυβέρνηση προς χορήγηση «δελτίων κοινωνικού τουρισμού», αν καταγγέλλαμε το πώς πέταγε χιλιάδες εργαζόμενους εκτός, αν κατακρίναμε ότι και όσοι έπαιρναν δελτίο επιβαρύνονταν με οικονομική συμμετοχή, τι να πούμε φέτος που Οργανισμός Εργατικής Εστίας (ΟΕΕ) δεν υπάρχει...;

Τέλη Φλεβάρη η τότε συγκυβέρνηση ΠΑΣΟΚ/ΝΔ (πρόδρομος της σημερινής), προκειμένου να μειώσει το λεγόμενο «μη μισθολογικό κόστος», να απαλλάξει τη μεγαλοεργοδοσία από τις εισφορές σε ΟΕΕ κ.ά. τον κατάργησε. Αποτέλεσμα, πάνω από 500.000 δικαιούχοι στερούνται το 7ήμερο διακοπών που επιχορηγούσε ο ΟΕΕ.

Ταυτόχρονα, οι ίδιες πολιτικές δυνάμεις και τα μεγαλοεπιχερηματικά συμφέροντα που εκφράζουν, όλοι αυτοί που κόπτονται για την «ανάπτυξη της κρουαζιέρας», το «να μην κλείνει το ΠΑΜΕ τα λιμάνια», που «αγωνιούν» για το ιστορικό κέντρο της Αθήνας και πώς θα απαλλαγούν οι μεγαλοξενοδόχοι από τις αγωνιστικές κινητοποιήσεις, τη δράση και παρουσία του λαϊκού παράγοντα κάτω από τα μπαλκόνια τους, δεν είχαν πρόβλημα να αποδεχτούν την υπολογιζόμενη μείωση (από την κατάργηση του ΟΕΕ) στο λεγόμενο εσωτερικό τουρισμό κατά 4.000.000 διανυκτερεύσεις μέσα στη χρονιά, το σοβαρό πλήγμα που δέχονται περίπου 2.700 μικρομεσαίες ξενοδοχειακές επιχειρήσεις και οι εργαζόμενοι σε αυτές, συν χιλιάδες εξαρτώμενες από τα προγράμματα του ΟΕΕ αυτοαπασχολούμενοι σε επισιτισμό, μεταφορές κ.ά.

Επιπλέον, και αν ακόμα μικρομεσαίοι του κλάδου έριξαν τις τιμές (όπως διατυμπανίζεται) πιεσμένοι από δάνεια, φόρους, υποχρεώσεις, τον «ανταγωνισμό» των μεγαθηρίων του κλάδου, προκειμένου να προσελκύσουν πελάτες και να μην τους μείνουν τα δωμάτια άδεια, η άγρια φορομπηξία, οι μειώσεις μισθών, η εμπορευματοποίηση των υπηρεσιών, συνολικά η καθίζηση του εισοδήματος και η γενικευμένη ανασφάλεια για το μέλλον, δεν αφήνουν πολλά περιθώρια στον όποιον λαϊκό άνθρωπο να πληρώσει τα πενήντα, σαράντα, ακόμα και τα τριάντα ευρώ που του ζητούνται για μια διανυκτέρευση.

Αλλά και όποιος έχει κάπου να πάει (χωριό, συγγενείς, φίλους), καλείται να δώσει ένα σκασμό λεφτά απλά και μόνο για να φτάσει στον προορισμό του. Κατ' αρχάς, τα διόδια που νέμονται κατασκευαστικές κοινοπραξίες («Ολυμπία Οδός ΑΕ», «Μορέας ΑΕ», «Αττική Οδός ΑΕ» κ.ά.) και τράπεζες:

• Στη διαδρομή Αθήνα - Καλαμάτα, για περίπου 200 χλμ. δρόμο, ένα ΙΧ θα πληρώσει 20 ευρώ (μετ' επιστροφής) μόνο για το δικαίωμα να χρησιμοποιεί το οδικό δίκτυο! Συν άλλα 5,6 ευρώ αν χρειάζεται να χρησιμοποιήσει και την περιλάλητη «Αττική Οδό», ενώ αναμένεται η ανακοίνωση λειτουργίας ενός ακόμη σταθμού διοδίων κοντά στην Καλαμάτα.
• Αντίστοιχα στη διαδρομή Αθήνα - Πάτρα, για άλλα 200 χλμ. δρόμο, τα περισσότερα εκ των οποίων σε άσχημη κατάσταση (διόλου τυχαία ο δρόμος αυτός έχει σε ετήσια βάση τα περισσότερα τροχαία δυστυχήματα πανελλαδικά), πληρώνει κανείς (μετ' επιστροφής) 12,60 ευρώ.
• Oσοι οδηγοί διασχίζουν την Εγνατία Οδό καταβάλουν 2 ευρώ σε καθέναν από τους πέντε σταθμούς (Πολύμυλο Κοζάνης, Τύρια Παραμυθιάς, Μαλακάσι Μετσόβου, Ανάληψη Λαγκαδά, Ιασμο Κομοτηνής) που βρίσκονται κατά μήκος της. Μάλιστα, από Σεπτέμβρη αναμένεται αύξηση 20% (στα 2,40 ευρώ). Ταυτόχρονα, από 15 Γενάρη 2013 θα τεθεί σε λειτουργία ο νέος (έκτος) σταθμός διοδίων του αυτοκινητοδρόμου στη Μουσθένη Καβάλας (κοντά στη Χρυσούπολη). Συνολικά η κατασκευή της Εγνατίας κόστισε στον ελληνικό λαό πάνω από 6,5 δισ. ευρώ και βρίσκεται πλέον στη λίστα για πλήρη ιδιωτικοποίηση. Σημειώνεται ότι το 2011 η Εγνατία εισέπραξε από τα διόδια 15,9 εκατομμύρια ευρώ, το σύνολο των οποίων κατέληξε απευθείας στις τράπεζες και όχι στα ταμεία της Εγνατίας, καθώς τα έσοδά της έχουν υποθηκευτεί για τη σύναψη δανείων!
• Φυσικά, η πιο ακριβή διαδρομή είναι η Αθήνα - Θεσσαλονίκη. Συνολικά ένα ΙΧ πληρώνει 23 ευρώ να πάει κι άλλα τόσα να έρθει στους δέκα σταθμούς διοδίων που στήθηκαν κατά μήκος του αυτοκινητόδρομου.

Στο ενδιάμεσο, και σε μια άλλη εξέλιξη, από την Κυριακή 1/7, τέθηκε σε ισχύ από τις χώρες μέλη της ΕΕ το εμπάργκο στις ιρανικές εισαγωγές πετρελαίου. Το γεγονός, ενταγμένο στα βρώμικα και επικίνδυνα παιχνίδια των ιμπεριαλιστικών δυνάμεων στη Μέση Ανατολή και την Ανατολική Μεσόγειο, πυροδότησε ήδη κερδοσκοπικά παιχνίδια των μονοπωλίων του καυσίμου. Ενδεικτικά στην Αθήνα το κόστος του λίτρου βενζίνης σκαρφάλωσε πάλι στα 1,70 ευρώ, στην περιφέρεια πολύ παραπάνω, με ό,τι αυτό συνεπάγεται για όποιον αποφασίσει να ταξιδέψει οδικώς και προσπαθήσει να γεμίσει το ρεζερβουάρ.

Αλλά και με ΚΤΕΛ να μετακινηθεί κανείς τα πράγματα ζορίζουν. Π.χ. για απλή μετάβαση από Αθήνα προς Θεσσαλονίκη χρειάζεται να πληρώσει 42 ευρώ. Πολλά περισσότερα αν πρόκειται για οικογένεια. Αντίστοιχα η διαδρομή Αθήνα - Πάτρα κοστίζει στον ενήλικα 18,90 ευρώ, το δε «παιδικό» είναι 9,40 ευρώ.

Στις ακτοπλοϊκές συγκοινωνίες η κατάσταση είναι ακόμα χειρότερη. Ενδεικτικά, ζευγάρι που σχεδιάζει να ταξιδέψει από Λαύριο στη Λήμνο, με ένα σαπάκι κοντά σαράντα ετών (έτος ναυπήγησης 1976), έντεκα ώρες στο κατάστρωμα, παίρνοντας μαζί ΙΧ, θα πληρώσει 241 ευρώ μετ' επιστροφής, συμπεριλαμβανομένης «έκπτωσης» (επειδή έκλεισε και ξόφλησε τα εισιτήρια «εγκαίρως»).

Αν πάνε από Πειραιά στον Εύδηλο Ικαρίας, «αναβαθμίζοντας» την θέση τους σε «σαλόνι», πληρώνουν τον Ιούλη, μετ' επιστροφής 184 ευρώ. Κι αν ταξιδέψουν από Θεσσαλονίκη στο Καρλόβασι Σάμου (πάλι για Ιούλη, «σαλόνι», μετ' επιστροφής, συν ΙΧ) 360 ευρώ.

Ετσι πλέον το 69% των Ελλήνων (62% πέρυσι) αδυνατεί να ανταποκριθεί στα έξοδα των καλοκαιρινών διακοπών και κάνει καλοκαίρι σπίτι του (αποτελέσματα έρευνας του Ινστιτούτου Καταναλωτών).

Για το «τυχερό» 31% που θα καταφέρει να φύγει, τα στοιχεία δείχνουν περαιτέρω μείωση του χρόνου διακοπών. Τέσσερις στους πέντε (80%) όσων λίγων φύγουν, θα λείψουν λιγότερο από βδομάδα. Θα επισκεφθεί είτε δικό του εξοχικό, είτε θα φιλοξενηθεί σε συγγενείς.

Η έρευνα ανέδειξε ως απαγορευτικό το κόστος διακοπών για μια οικογένεια: Το ελάχιστο κόστος διαμονής/διατροφής 15 ημερών 4μελούς οικογένειας αγγίζει πλέον τα 3.000 ευρώ. Τέλος, η συντριπτική πλειοψηφία των Ελλήνων θεωρεί ότι οι τιμές ακολουθούν ανοδική πορεία ή (στην καλύτερη των περιπτώσεων) παραμένουν στάσιμες σε υψηλό επίπεδο και η ποιότητα των προσφερόμενων υπηρεσιών καθοδική πορεία.

Χρόνια ολόκληρα ΚΚΕ και ΚΝΕ τονίζουν ότι είναι αδιαπραγμάτευτο το δικαίωμα των εργαζομένων, των νέων και των οικογενειών τους για τουρισμό, διακοπές, ανάπαυση, προαγωγή της υγείας τους, αναψυχή. Με βάση τις σύγχρονες δυνατότητες (πολύ μεγαλύτερες από άλλες εποχές), σε αναγκαία ρήξη με τα μονοπώλια και την εξουσία τους προκειμένου να γίνουν (και) οι διακοπές κοινωνικό αγαθό για όλους, παλεύουν για:

• Δικαίωμα στις διακοπές για όλους τους εργαζόμενους μέσα από εξασφάλιση της μηνιάτικης άδειας και του 14ου μισθού για τις διακοπές. Φθηνές διακοπές για όλα τα παιδιά των εργαζομένων. Ελεύθερη πρόσβαση στις ακτές. Δωρεάν πρόσβαση σε όλα τα μνημεία, μουσεία, τους φυσικούς και πολιτιστικούς χώρους της χώρας μας.
• Προγράμματα κοινωνικού τουρισμού στους ανέργους και για όλους τους εργαζόμενους με οποιαδήποτε μορφή απασχόλησης (μερική απασχόληση, συμβάσεις ορισμένου χρόνου κλπ.), τους φτωχούς και μεσαίους αγρότες χωρίς όρους και προϋποθέσεις. Δημόσιες δωρεάν παιδικές κατασκηνώσεις για τα παιδιά όλων των εργαζομένων και ανέργων, που θα λειτουργούν όλο το καλοκαίρι.
• Δωρεάν οργανωμένους χώρους αναψυχής (κάμπινγκ) για όλους τους νέους, με προσιτές τιμές ή και δωρεάν για τα νέα ζευγάρια, τους άνεργους. Δημόσιους δωρεάν οργανωμένους χώρους αναψυχής με ειδικό εξοπλισμό, υποδομές και εκπαιδευμένο προσωπικό για τα ΑμεΑ. Μαθητικές εκδρομές ενταγμένες στο σχολικό πρόγραμμα, δημόσιες και δωρεάν, δαπάνη του κράτους. Δωρεάν διακοπές για τους συνταξιούχους και τους φτωχούς αγρότες.