Η δράση του Εθνικού Συμβουλίου κατά των Ναρκωτικών (ΕΣΥΝ) στην ανάπτυξη ενός ευρύτερου κοινωνικού, διεκδικητικού αντιναρκωτικού κινήματος, που θα αποτελεί αναπόσπαστο τμήμα του μαζικού λαϊκού, εργατικού κινήματος, το οποίο θα αποκαλύπτει και θα αντιπαλεύει τις αιτίες που προκαλούν, αναπαράγουν και γιγαντώνουν το πρόβλημα της τοξικομανίας στη χώρα μας, τέθηκε ως πρωταρχικός στόχος του φορέα κατά τη διάρκεια της εκλογοαπολογιστικής συνέλευσης που έγινε το περασμένο Σάββατο.

Τα αποτελέσματα των εκλογών ανέδειξαν: Πρόεδρος του ΕΣΥΝ: Ηλίας Μιχαλαρέας, α' αντιπρόεδρος: Μαρίνα Τσίγκα, β' αντιπρόεδρος: Θανάσης Γουργιώτης, ταμίας: Ιλιάνα Ναζεντιάδου, γραμματέας: Παναγιώτης Κατηφές, έφορος: Βασίλης Αλμπάνης, ειδικός γραμματέας: Χρήστος Γκρεκιώτης.

Τηρώντας ενός λεπτού σιγή στη μνήμη της Ελένης Μωραΐτου, η οποία «έφυγε» πρόσφατα και διατέλεσε, μεταξύ άλλων, για πολλά χρόνια πρόεδρος του ΕΣΥΝ, εκπρόσωποι των 27 παραρτημάτων του ΕΣΥΝ μετέφεραν πολύτιμη εμπειρία από τη δράση τους σε όλη την Ελλάδα, προβληματισμούς αλλά και σημαντικά στοιχεία, που έρχονται να επιβεβαιώσουν τις αταλάντευτες και επιστημονικά τεκμηριωμένες θέσεις του φορέα. Για παράδειγμα, στα νοσοκομεία Κέρκυρας, Πάτρας, Νίκαιας ήδη έχουν δημιουργηθεί μη ελεγχόμενες πιάτσες που διακινούν ναρκωτικά στα προαύλια, ως αποτέλεσμα της λειτουργίας σε αυτά μονάδων υποκατάστασης του ΟΚΑΝΑ. Στο πρόγραμμα υποκατάστασης του ΟΚΑΝΑ στη Βοιωτία από τους 800 εγγεγραμμένους σ' αυτό μόνο σε 64 χορηγείται βουπρενορφίνη, καθώς οι χρήστες δεν το εμπιστεύονται και δεν πάνε.

«Στο χώρο των ναρκωτικών τη σημερινή συγκυβέρνηση την έχουμε δει εδώ και καιρό. Και μάλιστα διευρυμένη και με δυνάμεις του ΣΥΡΙΖΑ, της Δημοκρατικής Αριστεράς και της Δημοκρατικής Συνεργασίας. Ολοι μαζί χειροκροτούν μήνες τώρα τη νομιμοποίηση των ναρκωτικών, την ιδιωτικοποίηση των υπηρεσιών απεξάρτησης, το μοίρασμα ναρκωτικών από τα νοσοκομεία. Η πολιτική αυτή έχει προκαλέσει ισχυρές αντιδράσεις στους εργαζόμενους στα "στεγνά" προγράμματα, στα Κέντρα Πρόληψης, στους γονείς, στους ίδιους τους θεραπευόμενους, πρώην χρήστες, αλλά και στις λαϊκές οικογένειες που δε συμφωνούν. Αντιδρά επίσης και το ταξικό συνδικαλιστικό κίνημα, που αντιλαμβάνεται τη φύση και την έκταση του προβλήματος των ναρκωτικών και τον κίνδυνο ιδιαίτερα για τη νεολαία», είπε ο πρόεδρος του ΕΣΥΝ, Ηλίας Μιχαλαρέας.

«Σε αυτές τις συνθήκες (γενικευμένη κρίση του καπιταλισμού, υλοποίηση μακροχρόνιων σχεδιασμών του μεγάλου κεφαλαίου), και με δεδομένη την υψηλή συνάφεια της κοινωνικοοικονομικής κρίσης και της χρήσης ναρκωτικών ουσιών, καθώς και τη χρησιμοποίηση των ναρκωτικών ως όπλου καταστολής των λαϊκών αγώνων, τα καθήκοντά μας είναι ιδιαίτερα αυξημένα. Πρώτος στόχος για το ΕΣΥΝ είναι η παραπέρα ισχυροποίηση του αντιναρκωτικού κινήματος που ως αναπόσπαστο κομμάτι του λαϊκού κινήματος θα αποκαλύπτει και θα αντιπαλεύει τις αιτίες που γεννούν το πρόβλημα, το αναπαράγουν και το γιγαντώνουν και θα καταδικάζει τις υπαίτιες κυβερνήσεις και την ΕΕ», τόνισε ο Ηλ. Μιχαλαρέας.

Ιδιαίτερη αναφορά έγινε στον καθοριστικό ρόλο του ΕΣΥΝ για τη διαμόρφωση της κοινής γνώμης. «Με τη συνεπή δράση του και τις τεκμηριωμένες θέσεις του έχει αναδειχθεί σε πόλο συσπείρωσης του αντιναρκωτικού κινήματος. Οι θέσεις αποτελούν σημείο αναφοράς για όλους όσοι αντιστέκονται στις ασκούμενες πολιτικές και παλεύουν για την ουσιαστική αντιμετώπιση των ναρκωτικών. Αποφασιστικό βήμα αποτέλεσε η δημιουργία και η δράση της Πανελλαδικής Συντονιστικής Επιτροπής Φορέων κατά των Ναρκωτικών. Η δράση της έπαιξε καθοριστικό ρόλο στη ματαίωση προηγούμενων "σχεδίων δράσης". Αποτελεί παρακαταθήκη για την παραπέρα ανάπτυξη του αντιναρκωτικού κινήματος», επισημάνθηκε.

Για το ΕΣΥΝ αιτήματα αιχμής για το άμεσο μέλλον είναι:

• Η συμβολή στην πάλη για να μην εξαθλιωθεί ο λαός, για να μην πληρώσει κανένα χαράτσι, για να αντισταθεί στη λαίλαπα των αντιλαϊκών μέτρων.
• Η ενημέρωση - κινητοποίηση ενάντια στο νομοσχέδιο για τα ναρκωτικά.
• Η πάλη ενάντια στις ιδιωτικοποιήσεις.
• Η προβολή των θέσεων του ΕΣΥΝ γύρω από τα υποκατάστατα και τις μονάδες χορήγησής τους στα νοσοκομεία του ΕΣΥ.
• Η πάλη ενάντια στη συρρίκνωση και το κλείσιμο των υπηρεσιών απεξάρτησης.
• Στήριξη των υπαρχουσών δομών πρόληψης - θεραπείας - κοινωνικής επανένταξης, έρευνας και αξιολόγησης.
• Η πάλη ενάντια στις απολύσεις εργαζομένων στις δομές απεξάρτησης.