Παπαγεωργίου Βασίλης |
Ο Π. Μανδραβέλης, δεν κόπτεται ούτε για τους «μισθούς», ούτε για τα «δικαιώματα» των στελεχών του ΚΚΕ ή των εργαζομένων στον «902», όπως δεν κόπτεται για τους μισθούς και τα δικαιώματα των εργαζομένων γενικότερα. Οταν μιλάει και όταν γράφει το κάνει από τη σκοπιά της πλουτοκρατίας και των συμφερόντων της. Με αυτήν τάσσεται και όχι με τους εργαζόμενους και το λαό.
Ετσι, σημειώνει ότι «για την κ. Παπαρήγα έχουν μειωθεί τα έσοδα όλων εκτός των ιδιωτικών επιχειρήσεων από τις οποίες το ΚΚΕ ζητά κατώτατο μισθό 1.400 ευρώ και καμία απόλυση;». Επιχειρεί, δηλαδή, να πει στο λαό ότι αφού υπάρχει κρίση δεν υπάρχει περιθώριο για αιτήματα, δεν υπάρχει χώρος για τις λαϊκές ανάγκες, δεν χωράει διεκδίκηση και αγώνας, παρά μόνο υποταγή, «σφίξιμο» του ζωναριού, νέες θυσίες μέχρι να ματώσει η λαϊκή οικογένεια. Οτι αφού το κεφάλαιο παραδέρνει στην κρίση του, ο λαός πρέπει να δεχθεί την καταιγίδα σε βάρος του για να σωθεί η πλουτοκρατία.
Ομως, η σωτηρία του λαού βρίσκεται στον αντίποδα της σωτηρίας της πλουτοκρατίας. Βρίσκεται στην πάλη και τη διεκδίκηση των πραγματικών αναγκών του, στην λαϊκή οργανωμένη δράση για να μπουν εμπόδια στην αντιλαϊκή πολιτική, στη διαμόρφωση λαϊκής συμμαχίας για την αντεπίθεση, για να ανοίξει ο δρόμος για ριζικές αλλαγές.