Οι επιπτώσεις του νόμου εφαρμογής του «Μεσοπρόθεσμου πλαισίου» στους αυτοαπασχολούμενους και μικρούς ΕΒΕ είναι πολλαπλές και πολλαπλασιαστικές. Δίπλα στις επιβαρύνσεις που προκύπτουν από τα γενικά μέτρα, που αφορούν όλα τα λαϊκά στρώματα, όπως η μείωση του αφορολόγητου που σημαίνει φορολογική επιβάρυνση κατά 400 ευρώ, η αύξηση του αριθμού των αποδείξεων που απαιτούνται για την εξασφάλιση του αφορολόγητου από 10% (για χαμηλά εισοδήματα) στο 25% και η «ειδική εισφορά» 120-200 ευρώ για εισοδήματα από 12.000-20.000 ευρώ και 200-500 ευρώ για εισοδήματα 20.000-50.000 ευρώ, προστίθενται ειδικά μέτρα για τους αυτοαπασχολούμενους, αυξάνοντας την επιβάρυνσή τους.

Στα ειδικά μέτρα που αφορούν τους αυτοαπασχολούμενους και μικρούς ΕΒΕ, στο νόμο εφαρμογής του «μεσοπρόθεσμου πλαισίου» περιλαμβάνονται τα παρακάτω:

• Με την παράγραφο 1 του άρθρου 31 επιβάλλεται κεφαλικός φόρος με τη μορφή «τέλους επιτηδεύματος» 500 ευρώ για τις επιχειρήσεις Αττικής και Θεσσαλονίκης (που είναι και οι περισσότερες) και 400 ευρώ για τις επιχειρήσεις της υπόλοιπης χώρας. Πρόκειται για ένα εξαιρετικά βάρβαρο και επώδυνο μέτρο σε βάρος των αυτοαπασχολούμενων και μικρών ΕΒΕ. Ο φόρος επιβάλλεται ανεξάρτητα μεγέθους επιχείρησης, δηλαδή το ίδιο πληρώνει το πολυκατάστημα και το σούπερ μάρκετ με τον ψιλικατζή της γειτονιάς, που παραπατάει λόγω κρίσης. Είναι μέτρο χωρίς ημερομηνία λήξης, που αντικειμενικά θα εντείνει την εξόντωση των αυτοαπασχολούμενων.
• Με την παράγραφο 1 του άρθρου 34 επιβάλλεται ΦΠΑ 23% στον κλάδο της εστίασης που, εκτός των άλλων συνεπειών (επιβάρυνση του κόστους διατροφής των λαϊκών στρωμάτων), θα οδηγήσει στην επιτάχυνση του κλεισίματος των πιο μικρών επιχειρήσεων του κλάδου, που θα βρεθούν στο δίλημμα ή να αυξήσουν την τιμή των εμπορευμάτων τους χάνοντας πελατεία ή να απορροφήσουν την αύξηση του ΦΠΑ σε βάρος του εισοδήματός τους σε μια περίοδο που ο κλάδος αντιμετωπίζει ήδη οδυνηρές συνέπειες λόγω της οικονομικής κρίσης. «Μπρος γκρεμός και πίσω ρέμα».
• Με την παράγραφο 2 του άρθρου 44 επιβάλλεται μηνιαία εισφορά ύψους 10 ευρώ στο ασφάλιστρο του ΟΑΕΕ (120 ευρώ το χρόνο) υπέρ του ΟΑΕΔ, για την καταβολή επιδόματος ανεργίας στους κατεστραμμένους αυτοαπασχολούμενους. Δηλαδή όσοι κατορθώνουν να επιβιώσουν, αναλαμβάνουν να συντηρήσουν και όσους καταστράφηκαν με ένα ξεροκόμματο επιδόματος ανεργίας. Τα μονοπώλια, που είναι υπεύθυνα για την καταστροφή των αυτοαπασχολούμενων, παραμένουν στο απυρόβλητο.
• Με την παράγραφο 3 του άρθρου 44 θεσπίζεται εισφορά υπέρ του ΟΑΕΕ πέρα από το ασφάλιστρο σαν ποσοστό επί του τζίρου, χωρίς άλλες λεπτομέρειες. Η συγκεκριμένη διάταξη ανοίγει δρόμο για παραπέρα αύξηση του ασφάλιστρου με τη μορφή της φορολογίας (μένει να δούμε και πώς θα εφαρμοστεί).

Με βάση τα παραπάνω, μπορεί να καταρτιστεί ένας κατάλογος ελάχιστων επιβαρύνσεων για έναν αυτοαπασχολούμενο κάτοικο Αττικής ή Θεσσαλονίκης, με ετήσιο φορολογητέο εισόδημα 17.000 ευρώ, που μέχρι σήμερα δε θα πλήρωνε καθόλου φόρο εισοδήματος. Το παραπάνω εισόδημα, αν αφαιρέσουμε τα ασφάλιστρα που πλήρωσε (17.000-5.000=12.000) και το γεγονός ότι δεν εισπράττει δώρα και επίδομα άδειας, αντιστοιχεί σε έναν μηνιαίο καταβαλλόμενο μισθό εργαζόμενου ύψους 857 ευρώ. Ενας τέτοιος μισθός προφανώς δεν του έφθανε να ζήσει και πριν από τα μέτρα.

• Ειδική εισφορά: 170 ευρώ.
• Αύξηση φόρου λόγω μικρότερης μείωσης εισοδήματος από τα ασφάλιστρα: 720 ευρώ.
• Τέλος επιτηδεύματος: 500 ευρώ.
• Επιβάρυνση ασφαλίστρων υπέρ ΟΑΕΔ: 120 ευρώ.
• Σύνολο: 1.510 ευρώ.

Δηλαδή πρόκειται για μια μείωση του εισοδήματός του κατά 12,6% ή κατά ισοδύναμο πόσο δυο περίπου εργατικών μισθών, απότομα και μόνο για τα μέτρα για τους αυτοαπασχολούμενους που θεσπίζονται με το συγκεκριμένο νομοσχέδιο. Δεν έχουν υπολογισθεί και άλλες επιβαρύνσεις που επιβάλλονται και στα άλλα λαϊκά στρώματα, π.χ. αύξηση τελών κυκλοφορίας, δαπάνες διαβίωσης, αύξηση του ΦΠΑ κλπ. Δεν έχουν υπολογισθεί επίσης ειδικές επιβαρύνσεις που ισχύουν από προηγούμενα, όπως «περαίωση», «κλείσιμο ανέλεγκτων χρήσεων», δημοτικοί φόροι κλπ.

Σε συνθήκες οικονομικής κρίσης, που χτυπά με ιδιαίτερη σκληρότητα τις μικρές επιχειρήσεις, είναι κάτι παραπάνω από βέβαιο ότι τα ποσά αυτά δεν είναι δυνατόν να πληρωθούν από τη μεγάλη πλειοψηφία των αυτοαπασχολούμενων. Ηδη πολλοί από αυτούς αδυνατούν να πληρώσουν τις ασφαλιστικές τους εισφορές. Επομένως πρόκειται για μια συνειδητή προσπάθεια της κυβέρνησης να βάλει το χέρι της για να κλείσει σημαντικός αριθμός μικροεπιχειρήσεων, που αποτελεί και όρο ώστε ανοίξουν οι προοπτικές για να ξεπεράσουν τα μονοπώλια την οικονομική κρίση προς όφελός τους.