ΤΟΚΙΟ._ Μουδιασμένο και ανήσυχο παραμένει μεγάλο μέρος του ιαπωνικού λαού που αδυνατεί να συνέλθει από το σοκ του τριπλού φονικού χτυπήματος σεισμού-τσουνάμι και κρίσης στο πυρηνικό συγκρότημα της Φουκουσίμα στις 11 Μάρτη.

Δεκαέξι μέρες μετά, τα χιλιάδες θύματα του φονικού παλιρροϊκού κύματος παραμένουν αμέτρητα με τις εκτιμήσεις των αρχών να ανεβάζουν τον τελικό αριθμό νεκρών και αγνοουμένων σε πάνω από 20.000. Οι υποδομές της χώρας σε όλο το βορειοανατολικό τμήμα παραμένουν ως επί το πλείστον κατεστραμμένες, ενώ οι πρώτες προσπάθειες των ανθρώπων να συμμαζέψουν τους τόνους ερειπίων και συντριμιών φαντάζουν μηδαμινές μπροστά στο τιτάνιο έργο επαναφοράς της ζωής στους πρότερους ρυθμούς. Κάποιες πρώτες εκτιμήσεις προβλέπουν ότι οι εργασίες αποκατάστασης θα διαρκέσουν το λιγότερο μία πενταετία και θα ξεπεράσουν τα 310 δισ. δολάρια...

Ωστόσο, ο μεγαλύτερος εφιάλτης προκύπτει από τη ραδιενεργό μόλυνση σημαντικού μέρους της τροφικής αλυσίδας και των υδροφόρων οριζόντων της χώρας όχι μόνο σε ακτίνα μερικών δεκάδων αλλά αρκετών εκατοντάδων χιλιομέτρων από το πυρηνικό συγκρότημα της Φουκουσίμα, όπου η κατάσταση παραμένει ανεξέλεγκτη. Οι εκρήξεις, οι μαύροι και γκρίζοι καπνοί και οι διαρροές ραδιενέργειας από τα πεπαλαιωμένα πυρηνικά εργοστάσια της ιδιωτικής εταιρείας ενέργειας TEPCO, δεν έλειψαν ούτε αυτή τη βδομάδα συμπεριλαμβανομένου και του σοβαρού τραυματισμού δύο εργαζομένων με εγκαύματα στα κάτω άκρα την περασμένη Πέμπτη.

Η αγροτική παραγωγή και η κατανάλωση νερού από τα δίκτυα υδροδότησης πόλεων στις νομαρχίες Καουαγκούτσι, Σίμπα και Ιμπαράκι έχει απαγορευτεί, ενώ χώρες όπως οι ΗΠΑ και η Αυστραλία σταμάτησαν τις εισαγωγές ιαπωνικών προϊόντων μέχρι νεωτέρας.

Στο Τόκιο, η είδηση της μόλυνσης του συστήματος υδροδότησης αλλά και πολλών νωπών λαχανικών και γάλακτος έχει αδειάσει τα ράφια όλων των σούπερ μάρκετ με τα εμφιαλωμένα νερά να είναι ένα από τα πιο περιζήτητα είδη στις αγορές.

Δραματικές είναι οι συνθήκες σε πολλούς από τους πρόχειρους καταυλισμούς των δεκάδων χιλιάδων πληγέντων, αφού συνεχίζουν οι ελλείψεις σε τρόφιμα, πόσιμο νερό, καύσιμα, θέρμανση. Πάνω από 660.000 νοικοκυριά δεν έχουν τρεχούμενο νερό, ενώ η ηλεκτροδότηση δεν έχει αποκατασταθεί σε 209.000 άλλα.

Η μόνη φωτεινή ακτίνα ελπίδας δεν πηγάζει από την αδυναμία της κυβέρνησης του Ναότο Καν να χειριστεί την κρίση, ούτε βεβαίως από την συνεχιζόμενη ατιμωρησία των μεγαλοστελεχών της εταιρείας TEPCO που ευθύνονται για τις κατά συρροήν εγκληματικές παραλείψεις και λάθη που οδήγησαν στη σημερινή πυρηνική κρίση της Φουκουσίμα. Η μόνη ελπίδα και παρηγοριά προκύπτει ενδεχομένως από τις πολυποίκιλες εκδηλώσεις αλληλεγγύης του ιαπωνικού λαού και λαών της ευρύτερης περιοχής. Ωστόσο ούτε αυτές θα τελεσφορήσουν δίχως κεντρική οργάνωση και δίχως την ενεργοποίηση μηχανισμών που δεν θα υπολογίσουν κόστος μπροστά στη δημιουργία νέων υποδομών και θωράκιση της χώρας από παρόμοιες καταστροφές στο μέλλον. Κάτι, βεβαίως, που δεν μπορεί να εγγυηθεί καμία καπιταλιστική ανάπτυξη που θα 'ρθεί, αφού όλη αυτή η καταστροφή είναι τεράστια ευκαιρία και εν μέσω κρίσης για συσσωρευμένα κεφάλαια.