Απίθανα και ασύλληπτα ψέματα επιστρατεύουν οι κυβερνώντες για να περάσουν τα βάρβαρα αντιλαϊκά μέτρα. Ιδού ένα από τα τελευταίας εσοδείας που επινόησε ο Δ. Ρέππας για να αντικρούσει το κίνημα της ανυπακοής: «Ο σεβασμός των κανόνων ωφελεί κυρίως τους πιο ευάλωτους και αδύναμους, γιατί περιορίζει τη δύναμη των ισχυρών. Οι ισχυροί δεν θα ήθελαν κανόνες σε μια κοινωνία γιατί δεν θα ήθελαν έλεγχο», υποστήριξε στην κυριακάτικη «Καθημερινή». Πρόκειται βέβαια για παντελώς σαθρό και ανυπόστατο επιχείρημα όπως όλα άλλωστε που υπερασπίζονται την αστική νομιμότητα. Ποιοι κανόνες και νόμοι αλήθεια προστατεύουν τους πιο ευάλωτους και αδύναμους; Οι κανόνες και οι νόμοι που πετσοκόβουν τους μισθούς και τις συντάξεις, που συρρικνώνουν περαιτέρω ακόμα και τα επιδόματα ανεργίας, που βάζουν εισιτήριο στα εξωτερικά ιατρεία και περικόβουν τη φαρμακευτική δαπάνη, που αυξάνουν τα όρια συνταξιοδότησης μέχρι ...την πύλη του Αδη, που κλείνουν τα σχολεία, που αυξάνουν τα εισιτήρια κατά 40% και τα διόδια πολλαπλάσια, κ.ο.κ. Για το πούμε αλλιώς, το μνημόνιο που είναι κανόνας και νόμος του κράτους ωφελεί τους πιο ευάλωτους και αδύναμους; Και από την άλλη, η μείωση των φορολογικών συντελεστών των επιχειρηματικών κερδών από το 35% στο 20% δεν είναι κανόνας και νόμος του κράτους; Νόμος του κράτους δεν είναι τα αλλεπάλληλα πακέτα στήριξης των τραπεζών, οι κρατικές επιχορηγήσεις και οι εγγυήσεις σε διάφορους κλάδους του κεφαλαίου; Ο,τι και αν λένε οι κυβερνώντες και τα φερέφωνά τους πρόκειται να υπάρξει «απαξίωση της κοινωνικής αντίληψης του τζαμπατζή», ακριβώς γιατί οι κανόνες και οι νόμοι τους, για να παραφράσουμε μια γνωστή ρήση του Κ. Μαρξ για το κεφάλαιο, στάζουν αδικία, αίμα και βία από όλους τους πόρους τους...