Τεράστιο είναι το έργο του κομμουνιστή λογοτέχνη Δημήτρη Ραβάνη - Ρεντή. Αποτυπώνει κορυφαίες στιγμές της ταξικής πάλης στη χώρα μας στις οποίες έδρασε και ο ίδιος ο συγγραφέας. «Ο Δρομάκος με την πιπεριά» θα μείνει στα νεοελληνικά γράμματα σαν ένα κλασικό έργο που θα δίνει στον αναγνώστη των επερχόμενων γενεών, όπως και στο σημερινό, όλη την ομορφιά, το πάθος και το μεγαλείο της Εθνικής Αντίστασης. Στις σελίδες του βιβλίου συμπυκνώνεται η ψυχή της μαχόμενης αθηναϊκής συνοικίας, της μαχόμενης Ελλάδας. Από το μερικό δίνει το ολικό. Κινεί μάζες. Φωτίζει χαρακτήρες. Δίνει πίνακες. Μπαίνει στην ψυχή του απλού ανθρώπου της γειτονιάς. Ξέρει αυτόν τον άνθρωπο καλά και βλέπει τη λεπτομέρεια που γενικεύει. Κρατάει την αφήγηση ζωντανή. Εχει γοργές εναλλαγές. Πλούσια ψυχολογία. Συγκρούσεις χαρακτήρων. Νιώθεις το μεγάλο στοιχείο που χαρακτηρίζει την αληθινή τέχνη, το στοιχείο της μέθεξης. Είναι ένα θαυμάσιο έργο της αντιστασιακής λογοτεχνίας μας.

«Φεύγουμε! - Πώς φεύγουμε; Δεν ήθελε κανείς να το πιστέψει. Εκείνο το βράδυ κιόλας θ' άρχιζε σύμφωνα με τη διαταγή η εκκένωση της Αθήνας. Ως το πρωί τα τμήματα έπρεπε να βρίσκονται έξω από την πόλη. Θα πιάνανε θέσεις στο Τατόι. Σε δυο ώρες φύγανε κιόλας οι πρώτες ομάδες από το τμήμα του Νώντα. Αλλα τμήματα θα 'μεναν να καλύψουν τους οπισθοχωρούντες σε περίπτωση που θα τους έπαιρναν χαμπάρι οι Εγγλέζοι. Το σχέδιο ήταν να φύγουν αθόρυβα, έτσι που το πρωί ο εχθρός να βρει τα οδοφράγματα άδεια. Σκίσαν ένα σεντόνι και γράψανε με ντοματοπελτέ: ΖΗΤΩ Ο ΛΑΟΣ ΤΗΣ ΑΘΗΝΑΣ. ΘΑ ΞΑΝΑΡΘΟΥΜΕ».

Κυκλοφορεί από τη «Σύγχρονη Εποχή».