Για τα προβλήματα των μεταναστών, για τα ναρκωτικά και το παρεμπόριο
Ολες οι παρατάξεις που αντιπροσωπεύουν τα κόμματα του κεφαλαίου στο Δήμο της Αθήνας θεωρούν ως βασική, για να μην πούμε μοναδική, αιτία των προβλημάτων του κέντρου της Αθήνας τη συγκέντρωση σε αυτό μεγάλου αριθμού μεταναστών χωρίς χαρτιά. Ειδικά, ο ΛΑ.Ο.Σ., ο εθνικιστικός και φασιστικός εσμός πλειοδοτούν και σπεκουλάρουν στο πρόβλημα αυτό.
Επίσης, όλοι τους συνδέουν την αύξηση της εγκληματικότητας, της πορνείας κλπ. με τη μετανάστευση. Κρύβουν ότι τα κόμματά τους είναι εκείνα που ευθύνονται για το πρόβλημα της μαζικής μετανάστευσης, αλλά και της συγκέντρωσης άστεγων μεταναστών στο κέντρο της Αθήνας, όπως και ότι οι μετανάστες ήρθαν και εγκαταστάθηκαν σε περιοχές ήδη υποβαθμισμένες, εγκαταλελειμμένες, με φτωχούς εργαζόμενους, έτοιμες να πουληθούν για ένα κομμάτι ψωμί στα επιχειρηματικά συμφέροντα που καιροφυλακτούν για να κάνουν το κέντρο της Αθήνας ακριβό διασκεδαστήριο και ακριβό εμπορικό και οικιστικό χώρο. Είναι χαρακτηριστική η περίπτωση του Αγ. Παντελεήμονα, που ανήκει σε μια περιοχή που εδώ και χρόνια στενάζει από τη μόλυνση του περιβάλλοντος, την έλλειψη οξυγόνου, πρασίνου, χώρων αναψυχής, υποδομών για τα παιδιά, τους ηλικιωμένους κλπ. Την εγκληματικότητα και την παραοικονομία δεν την έφεραν οι μετανάστες. Ζούσε και βασίλευε και πριν τους μετανάστες, γιατί είναι φαινόμενα σύμφυτα με το συγκεκριμένο κοινωνικοοικονομικό σύστημα, που αναζωογονείται από αυτές και δεν πρόκειται να εξαλειφθούν, θα συνεχίσουν να υπάρχουν με εξάρσεις και υφέσεις, όσο κυριαρχεί το συγκεκριμένο σύστημα. Αντίστοιχες νοσηρές καταστάσεις υπάρχουν σε όλες τις αναπτυγμένες καπιταλιστικές μητροπόλεις, με τις οποίες θέλουν να συγκρίνουν την Αθήνα τα συγκεκριμένα κόμματα, με πρώτη και καλύτερη - στην Ευρώπη τουλάχιστον - την πρωτεύουσα της ΕΕ, τις Βρυξέλλες. Εξάλλου, οι αποκαλύψεις των τελευταίων ημερών με τα κυκλώματα του οργανωμένου εγκλήματος που έπαιρναν ακίνητα και αποτελούνταν από ευυπόληπτους πολίτες, ορισμένοι μάλιστα υπηρετούσαν σε ανώτερες θέσεις του κρατικού μηχανισμού, καθώς και οι αποκαλύψεις ότι στα σοβαρά τουλάχιστον εγκλήματα η συμμετοχή των μεταναστών στηρίζεται και συνυπάρχει με τη συμμετοχή Ελλήνων, αποδεικνύει τα παραπάνω. Φυσικά, υπάρχει και η μικροεγκληματικότητα του δρόμου. Εμείς δεν υποτιμάμε την ανησυχία του φτωχού, του λαϊκού ανθρώπου να μην του κλέψουν τα λίγα λεφτά που του έχουν μείνει από τη μεγάλη κλοπή που έχει υποστεί από την πλουτοκρατία και το κράτος της ή το κινητό του. Ομως, αυτή η μικροεγκληματικότητα, που προέρχεται από ανθρώπους στα όρια της επιβίωσης, αντιμετωπίζεται μόνο με μέτρα κοινωνικού χαρακτήρα και όχι με καταστολή.
Επίσης, εμείς δεν ταυτίζουμε τους λαϊκούς ανθρώπους που προβληματίζονται για την αύξηση της μετανάστευσης και της εγκληματικότητας με τους ρατσιστές. Ζητάμε όμως από αυτούς αφ' ενός να σταθμίσουν όλα τα εγκλήματα που τελούνται σε βάρος τους από την πλουτοκρατία και τα κόμματά της και τους έχουν κάνει το βίο αβίωτο και αφ' ετέρου να αναλογιστούν ότι ειδικά όσοι επενδύουν στον αντιμεταναστευτικό λόγο και στις επιθέσεις εναντίον των μεταναστών (ΛΑ.Ο.Σ., Χρυσαυγίτες και διάφορα φασιστοειδή) δε δίνουν δυάρα τσακιστή για τα προβλήματα των λαϊκών στρωμάτων, έχουν ψηφίσει το Μνημόνιο και όλα τα αντιλαϊκά ληστρικά μέτρα, υποστηρίζουν την επέλαση του μεγάλου κεφαλαίου στην Ελλάδα και την Αθήνα.
Ο Νίκος Σοφιανός |
Οι προτάσεις αυτές δίνουν πραγματικές λύσεις στα προβλήματα της μεγάλης πλειοψηφίας των μεταναστών που βρίσκονται σε ένα διαρκές κυνηγητό και σε καθεστώς περιοδικής «παρανομίας» ή «μισονομιμότητας». Είναι προς όφελος και των Ελλήνων εργαζομένων, γιατί δυναμώνουν την ενότητα της εργατικής τάξης, ανεξάρτητα από γλώσσα, φυλή, χρώμα και θρησκεία. Ενας μετανάστης με χαρτιά και δικαιώματα δεν μπορεί να χρησιμοποιηθεί τόσο εύκολα από τους εργοδοτικούς και κρατικούς μηχανισμούς ως μέσο για να χτυπηθεί ακόμη περισσότερο η τιμή της εργατικής δύναμης και όσα εργατικά και κοινωνικά δικαιώματα έχουν απομείνει. Δεν είναι προτάσεις ανέξοδης φιλανθρωπίας ούτε αστικού κοσμοπολιτισμού, που κρύβουν την ταξική αιτία της μετανάστευσης, την ανειρήνευτη ταξική αντίθεση ανάμεσα σε όλους τους εργάτες (ντόπιους και ξένους) με όλους τους πλουτοκράτες (ντόπιους και ξένους), ανάμεσα στο κεφάλαιο και την εργασία. Η ενότητα των Ελλήνων και ξένων εργαζομένων είναι μονόδρομος ιδιαίτερα την περίοδο που διανύουμε. Η ενότητα και η αλληλεγγύη είναι βασικά όπλα και αρετές της εργατικής τάξης που οφείλει να τα διατηρήσει ως κόρη οφθαλμού και να τα καλλιεργήσει παραπέρα. Συγχρόνως έχουμε απαιτήσεις από τους μετανάστες εργάτες, όπως έχουμε απαιτήσεις και από τους Ελληνες εργάτες, ακριβώς επειδή τους εμπιστευόμαστε. Θέλουμε ο μετανάστης εργάτης να σταθεί ταξικά στη δουλειά, στη γειτονιά, στην οικογένεια, να σμίξει με τα ταξικά του αδέρφια χωρίς κανέναν άλλο διαχωρισμό και συγχρόνως να ενδιαφέρεται και να παλεύει για να βελτιωθεί η κατάσταση στην πατρίδα του, για να δεχθεί πλήγματα το κεφάλαιο και ο ιμπεριαλισμός και εκεί και εδώ.
Καταγγέλλουμε την κυβέρνηση γιατί απέκλεισε το 1/3 των μεταναστών και ομογενών που ζήτησαν νόμιμα και εμπρόθεσμα να γραφτούν στους ειδικούς εκλογικούς καταλόγους και να ψηφίσουν στις δημοτικές εκλογές, παρόλο που είχαν όλες τις προϋποθέσεις, για λόγους για τους οποίους ευθύνεται αποκλειστικά το κράτος και η γραφειοκρατία του.
Τα τελευταία τουλάχιστον 15 χρόνια που φούντωσε το πρόβλημα των ναρκωτικών, η επίσημη πολιτική του ΠΑΣΟΚ και της ΝΔ παρουσιάζει την υποκατάσταση ως τη λύση για το πρόβλημα. Σήμερα, ομολογούν οι ίδιοι ότι η παρουσία των Μονάδας Υποκατάστασης του ΟΚΑΝΑ αυξάνει τον αριθμό των χρηστών και διευκολύνει τη διακίνησή τους. Μιλούν για 2.500 χρήστες - μικροδιακινητές στο κέντρο. Στο κείμενο χαρακτηρίζουν τα προγράμματα του ΟΚΑΝΑ ως προγράμματα «υποκατάστασης» και «συντήρησης», αντί «θεραπευτικά», όπως προσπαθούν να τα πλασάρουν τόσα χρόνια. Θερμός υποστηρικτής των προγραμμάτων υποκατάστασης και συντήρησης της εξάρτησης είναι και ο Ο ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ που, μέχρι πρόσφατα τουλάχιστον, ζητούσε αύξηση των προγραμμάτων του ΟΚΑΝΑ τόσο συνολικά όσο και στο κέντρο της Αθήνας, όπως επίσης και το διαχωρισμό μεταξύ «μαλακών» και «σκληρών» ναρκωτικών και την ελεύθερη κυκλοφορία των πρώτων. Να πάρει θέση ο υποψήφιος του ΠΑΣΟΚ Γ. Καμίνης για τη νομιμοποίησή τους ή όχι.
Κι ενώ μέσα από το πόρισμα παραδέχονται ότι με την πολιτική αυτή αυξάνεται η χρήση και η διακίνηση, προωθούν να μεταφερθούν οι πιάτσες στα νοσοκομεία. Σε ένα χώρο που ο προορισμός του είναι να κάνει τους ανθρώπους καλά, οι χιλιάδες εξαρτημένοι θα καταφεύγουν για να εξασφαλίσουν τη «νόμιμη» δόση τους που τους στερεί την υγεία και την ίδια τη ζωή. Υπέρ αυτής της θέσης είχε ταχθεί και ο πρόεδρος του ΛΑ.Ο.Σ. Γενικότερα, μπορούμε να πούμε ότι οι θέσεις τους εγκλωβίζουν το πρόβλημα μεταξύ νοσοκομείων και αστυνομίας.
ΟΙ ΘΕΣΕΙΣ ΜΑΣ:
Το θέμα για μας δεν είναι σε ποιο σημείο της Ελλάδας θα κάνει «νόμιμη» ή παράνομη χρήση η νεολαία μας, ΑΛΛΑ ΝΑ ΜΗΝ ΚΑΝΕΙ ΚΑΜΙΑ ΧΡΗΣΗ ΝΑΡΚΩΤΙΚΩΝ ΟΥΣΙΩΝ. Το πρόβλημα των ναρκωτικών είναι κοινωνικό και μόνο με την ανατροπή των συσχετισμών που συντηρούν τις πολιτικές που το παράγουν και το διαιωνίζουν και την οικοδόμηση ενός άλλου δρόμου ανάπτυξης, με επίκεντρο τον άνθρωπο και τις ανάγκες του, μπορεί να λυθεί. Σε αυτή την κατεύθυνση, έχουμε τους εξής στόχους πάλης:
-- Να σταματήσουν όλα τα προγράμματα συντήρησης του ΟΚΑΝΑ και να στηριχτούν οι χρήστες στην επιλογή στεγνών προγραμμάτων των ΚΕΘΕΑ και «18 ΑΝΩ». Αυτό προϋποθέτει άμεσο πολλαπλασιασμό των προγραμμάτων αυτών, των προσλήψεων, της παροχής χώρων και πόρων.
-- Ειδικά προγράμματα απεξάρτησης για τους μετανάστες, με ειδικευμένο προσωπικό, μακριά από τις κυρίαρχες πολιτικές του φακελώματος, των διώξεων και των διακρίσεων σε «νόμιμους» και «παράνομους».
-- Στον ΟΚΑΝΑ να παραμείνει μονάδα υποκατάστασης υψηλών προδιαγραφών που θα δέχεται μόνο χρήστες με ειδικά προβλήματα (π.χ. χρόνια νοσήματα), που και πάλι θα έχει στόχο την απεξάρτηση και επανένταξη του χρήστη.
-- Ολο το δυναμικό του ΟΚΑΝΑ να προσανατολιστεί στη στελέχωση των κέντρων πρόληψης που θα λειτουργήσουν, στη δουλειά στο δρόμο, σε κέντρα υποδοχής, επανένταξης κλπ.
-- Να υπάρξει συνεργασία των δημόσιων υγειονομικών μονάδων για την αντιμετώπιση των ιατρικών προβλημάτων των χρηστών (π.χ. ηπατίτιδα, AIDS κλπ.).
-- Να δημιουργηθούν μονάδες σωματικής απεξάρτησης στο Δημόσιο Σύστημα Υγείας για τους χρόνιους χρήστες.
-- Ενιαίος φορέας και αντίληψη στην πρόληψη, τη θεραπεία, την επανένταξη.
Το συγκεκριμένο πρόβλημα αξιοποιείται για την καλλιέργεια ρατσιστικών αντανακλαστικών από οργανωμένες ομάδες, με επικεφαλής γνωστά στελέχη του ΛΑ.Ο.Σ. και του ακροδεξιού χώρου (Χρυσαυγίτες), αλλά και από τον λεγόμενο «εμπορικό κόσμο» (Εμπορικοί Σύλλογοι Αθήνας και Πειραιά, Σύλλογος Τουριστικών Καταστημάτων Αθήνας κλπ.), που μάλιστα νομιμοποίησαν, με τις θέσεις τους και τη φυσική τους παρουσία στα επεισόδια, τις επιθέσεις κατά πλανόδιων μικροπωλητών μεταναστών, που οργανώθηκαν στις αρχές του καλοκαιριού από τα φασιστοειδή με το μανδύα της «επιτροπής "Παραεμπόριο Στοπ"», στην οδό Ερμού.
Παραδέχονται, μέσα από την παράθεση της επίσημης τοποθέτησης του ΣΔΟΕ, ότι δεν είναι εφικτός ο έλεγχος εισαγωγής των εμπορευμάτων, γιατί γίνεται σύμφωνα με τους κανονισμούς της ΕΕ. Αρα, το συγκεκριμένο πρόβλημα είναι αποτέλεσμα της γνωστής ελευθερίας κυκλοφορίας των εμπορευμάτων, αποτέλεσμα του Μάαστριχτ, που υποστηρίζουν όλα τα κόμματα του ευρωμονόδρομου.
Αποκρύπτουν ότι πίσω από τα κινέζικα μαγαζιά και τους αλλοδαπούς μικροπωλητές υπάρχουν τεράστιες εισαγωγικές και μεταφορικές επιχειρήσεις που θα μπορούσαν να ελεγχθούν αν υπήρχε η πολιτική βούληση. Ολοι αυτοί γνωρίζουν καλά ότι η «νόμιμη» καπιταλιστική ελληνική οικονομία αλληλοσυμπληρώνεται με την παράνομη, τα κεφάλαια εισρέουν από τη μία στην άλλη, «ξεπλένονται» και επαναεπενδύονται. Τα περί αδυναμίας των ελεγκτικών μηχανισμών είναι δικαιολογίες, γιατί για λόγους εντυπώσεων και αποπροσανατολισμού χρησιμοποιούν εκατοντάδες αστυνομικούς και δημοτικούς αστυνομικούς για να παίζουν το κυνηγητό με τους αλλοδαπούς μικροπωλητές.
Για να επανέλθουμε στο θέμα του παρεμπορίου, ο μοναδικός τρόπος για να περιοριστεί το πρόβλημα της παράνομης διακίνησης εμπορευμάτων είναι έλεγχος στην πηγή, στις εισαγωγικές και μεταφορικές εταιρείες, πριν βγουν στην κυκλοφορία. Αυτή τη λύση την αρνούνται οι πολιτικοί εκπρόσωποι του ευρωμονόδρομου, οι συμβιβασμένες συνδικαλιστικές ηγεσίες και οι εκπρόσωποί τους στην Τοπική Αυτοδιοίκηση.
Οι μικροί έμποροι, για να αντέξουν από την πίεση των πολυκαταστημάτων και τις συνέπειες της οικονομικής κρίσης, έχουν ανάγκη από μέτρα στήριξης και ανακούφισης, όπως μείωση της φορολογίας, μείωση των ασφαλιστικών εισφορών, δωρεάν ιατροφαρμακευτική περίθαλψη, πάγωμα των χρεών στις τράπεζες, απαγόρευση πλειστηριασμών, μείωση ενοικίων και απαγόρευση εξώσεων όσο διαρκεί η κρίση, για να μπορέσουν να κρατήσουν τη δουλειά τους.
Οι μικροί έμποροι δεν πρόκειται να έχουν ουσιαστικό όφελος από το κυνήγι των αλλοδαπών μικροπωλητών. Μόλις «καθαρίσουν» το κέντρο της Αθήνας, θα έρθει και η δική τους η σειρά, για να μείνουν ελεύθερα τα χέρια των μεγαλεμπόρων, των πολυκαταστημάτων και των εμπορικών αλυσίδων.