Με την κοινή τους ανακοίνωση (βλ. παραπάνω απόσπασμα) για τα συλλαλητήρια που συνδιοργανώνουν σε όλη την Ελλάδα την επόμενη Πέμπτη ΠΑΜΕ, ΠΑΣΕΒΕ, ΠΑΣΥ, ΟΓΕ και ΜΑΣ επιδιώκουν πολύμορφη δράση για να ορθώσει ο λαός αντίσταση στις νέες ληστρικές αυξήσεις που θέλουν να του επιβάλουν. Γιατί τα σχέδια της κυβέρνησης για αυξήσεις σε ρεύμα, ΦΠΑ και πετρέλαιο ρίχνουν στους ώμους της λαϊκής οικογένειας οικονομικά βάρη που απειλούν να τη λυγίσουν.

Σύμφωνα με τις προτάσεις και σκέψεις που υπάρχουν στα συρτάρια της κυβέρνησης:

• Η απελευθέρωση της αγοράς Ενέργειας και συνολικά η διαμόρφωση των τιμολογίων της ΔΕΗ αναμένεται να αυξήσουν δραματικά τις δαπάνες της λαϊκής οικογένειας για το ρεύμα. Με τη μείωση του αριθμού των τιμολογίων που ετοιμάζεται και την ανάγκη «εξυγίανσης» (που η κυβέρνηση αναδεικνύει όπου σταθεί κι όπου βρεθεί) υπολογίζεται ότι μια οικογένεια που μέχρι τώρα κατανάλωνε 800 κιλοβατώρες (κατανάλωση που θεωρείται χαμηλή) το τετράμηνο και πλήρωνε 70 ευρώ, μέχρι τον Ιούνη του 2013 θα φτάσει να πληρώνει 105 ευρώ. Μια οικογένεια που καταναλώνει 1.600 κιλοβατώρες και μέχρι τώρα πλήρωνε 160 ευρώ υπολογίζεται ότι θα πρέπει να πληρώνει γύρω στα 210 ευρώ.

Ετσι, σε μια περίοδο που καθημερινά όλο και περισσότερες λαϊκές οικογένειες χάνουν μεροκάματα (με την αύξηση της ανεργίας, τη μετατροπή συμβάσεων πλήρους απασχόλησης σε μερικής, τα «λουκέτα» στα μικρομάγαζα κλπ.), οι τιμές του ρεύματος παίρνουν «φωτιά». Ηδη, αυξάνονται καθημερινά τα φαινόμενα που κόβεται το ρεύμα σε σπίτια ανέργων. Δηλαδή φτάνουμε σε μια κατάσταση, στις αρχές του 21ου αιώνα, να υπάρχουν οικογένειες που δε θα έχουν φως ή δε θα μπορούν να μαγειρεύουν επειδή δεν έχουν λεφτά να πληρώσουν το ρεύμα..! Την ίδια στιγμή, οξύνονται οι ανταγωνισμοί μεταξύ των μονοπωλιακών ομίλων για το μοίρασμα της αγοράς της Ενέργειας. Πρόκειται για έναν κλάδο στρατηγικής σημασίας - για να το πούμε απλά, έναν κλάδο χωρίς τον οποίο δεν μπορεί να λειτουργήσει μια κοινωνία γιατί π.χ. χωρίς αυτόν δεν μπορεί να λειτουργήσει η βιομηχανία, αλλά και τα νοσοκομεία - άρα έναν κλάδο χρυσοφόρο. Ετσι, από τη μία πλευρά λαϊκές οικογένειες δεν έχουν ν' ανάψουν το φως κι από την άλλη ο κλάδος της Ενέργειας συγκεντρώνεται σε όλο και λιγότερα χέρια. Τα οποία σίγουρα τρίβουν όσοι τα έχουν...

• Δεν αρκείται η κυβέρνηση στο ότι μέσα σ' ένα χρόνο αύξησε το ΦΠΑ δύο φορές. Η χαμηλή κλίμακα πήγε από 9% στο 10% και μετά στο 11% και η υψηλή πήγε από 19% στο 21% και μετά στο 23%. Τώρα ετοιμάζεται να αυξήσει κατά 12 ολόκληρες ποσοστιαίες μονάδες τη φορολόγηση βασικών ειδών πλατιάς λαϊκής κατανάλωσης, με τη μεταφορά τους από τη χαμηλή στην υψηλή κλίμακα. Μιλάμε για είδη που καθημερινά μπαίνουν στα σπίτια, όπως τα τρόφιμα. Είδη που αφορούν ακόμα και την Υγεία όπως τα φάρμακα που θα έπρεπε να διασφαλίζονται για όλους δωρεάν.

Κι αυτό όταν, ήδη, καθημερινά έρχονται στο φως μια σειρά περιπτώσεις οικογενειών που δεν μπορούν να βρουν φάρμακα ή να κάνουν εξετάσεις για να αντιμετωπίσουν ή να παρακολουθήσουν την εξέλιξη σοβαρών ασθενειών από τις οποίες πάσχουν. Αυτή είναι η «ανάπτυξη» που εξασφαλίζει στο λαό η πολιτική ΕΕ - ΠΑΣΟΚ - ΝΔ: Η τεχνολογική ανάπτυξη και η έρευνα να «καλπάζουν» με ιλιγγιώδεις ρυθμούς, αλλά δίπλα στα πολυτελή γραφεία των πολυεθνικών που σχεδιάζουν πώς θα πλασάρουν στην αγορά τα νέα τους εμπορεύματα, άνθρωποι να πάσχουν ακόμα και από ανίατες αρρώστιες, αλλά να μην μπορούν να εξασφαλίσουν ούτε φάρμακα για να καταπραΰνουν τον πόνο τους...

• Την ίδια στιγμή, υπάρχει η σκέψη για εξίσωση των τιμών μεταξύ του πετρελαίου που χρησιμοποιείται για θέρμανση και αυτού που χρησιμοποιείται για κίνηση. Σήμερα, ο ειδικός φόρος κατανάλωσης που ισχύει για τη χειμερινή περίοδο είναι 21 ευρώ το χιλιόλιτρο. Η εξομοίωση θα σημάνει την εκτίναξή του στα 410 ευρώ το χιλιόλιτρο. Η αύξηση για κάθε λίτρο φτάνει τα 0,40 ευρώ. Αυτό σημαίνει ότι μια οικογένεια που κατανάλωνε μέχρι σήμερα 1.000-1.500 λίτρα το χρόνο, τώρα θα επιβαρυνθεί με 400-600 ευρώ το χρόνο. Μια οικογένεια που κατανάλωνε 3.000-4.000 λίτρα το χρόνο (τέτοια είναι η μέση κατανάλωση στη Βόρεια Ελλάδα όπου οι θερμοκρασίες το χειμώνα είναι χαμηλότερες και οι κρύες μέρες περισσότερες) θα επιβαρυνθεί με 1.200-1.600 ευρώ το χρόνο.

Κι όλα αυτά εκτυλίσσονται μέσα σ' ένα σκηνικό απύθμενου εμπαιγμού σε βάρος των εργαζομένων. Χαρακτηριστικά είναι όσα έγιναν τις τελευταίες μέρες με τα υγρά καύσιμα. Η κυβέρνηση εμφανίστηκε «αμείλικτος κυνηγός» όσων (όπως έλεγε) «επιβαρύνουν τον καταναλωτή». Εβγαζε τα στελέχη της στα τηλεπαράθυρα για να φοβερίζουν και να συκοφαντούν όσους σκέφτονται να «ταλαιπωρήσουν τους οδηγούς με το κλείσιμο πρατηρίων». Δεν έλεγε, βέβαια, ότι το 65% της τιμής των καυσίμων αφορούν φόρους που εκείνη επιβάλλει. Δεν ψέλλισε κουβέντα για τις πολυεθνικές που ελέγχουν την εξόρυξη και διακίνηση των καυσίμων και έχουν τον πρώτο λόγο στη διαμόρφωση της τιμής τους και άρα την επιβάρυνση όσων τα χρησιμοποιούν.

Προσπερνούν ως αυτονόητο το ότι ο έλεγχος του πετρελαίου από μονοπώλια σημαίνει πως ανά πάσα στιγμή, αν κριθεί ασύμφορη για την «ανταγωνιστικότητα», μπορεί να σταματήσει ακόμα και η τροφοδοσία μιας ολόκληρης χώρας με καύσιμα. Γι' αυτό και μπορεί η κυβέρνηση, όπως δήλωσε κι ο πρωθυπουργός από το βήμα της ΔΕΘ, να κατανοεί πόσο «δοκιμάζεται» ο λαός, αλλά τώρα που χιλιάδες οικογένειες δε θα 'χουν να πληρώσουν για θέρμανση, με την πολιτική της ουσιαστικά δηλώνει ότι δε θέλει να κάνει τίποτα...

Δε χωρά λοιπόν καμιά αυταπάτη. Μόνο ο ίδιος ο λαός μπορεί να πάρει μέτρα για την προστασία του. Δεν υπάρχει περιθώριο ούτε για ίχνος εμπιστοσύνης σε όσους λένε ότι «εξετάζονται διάφορα σενάρια» ή ότι θα «παρθούν μέτρα για τις κοινωνικά ευαίσθητες ομάδες».

-- Οσο περισσότερο η κυβέρνηση και συνολικά τα επιτελεία της αστικής τάξης προσπαθούν να πείσουν ότι νοιάζονται και πονάνε τα λαϊκά στρώματα, τόσο περισσότερα βάσανα μεθοδεύουν για το λαό - μόλις πριν μια βδομάδα ο πρωθυπουργός ανακοίνωσε νέα μείωση της φορολογίας των επιχειρηματιών, που σημαίνει ότι από τις τσέπες του λαού πρέπει τώρα να καλυφθούν ακόμα μεγαλύτερες «τρύπες» στα δημόσια ταμεία.

-- Οσο προσπαθούν να πείσουν ότι δε θα έρθουν νέα μέτρα, η εφαρμογή των πολιτικών τους αποφάσεων απαιτεί διαρκή εμπλουτισμό για να προχωρήσουν απαρέγκλιτα όσα χρειάζονται τα μονοπωλιακά συμφέροντα. Αλλωστε, η κυβέρνηση και όλες οι δυνάμεις του ευρωμονόδρομου υπερασπίζονται ξεκάθαρα την «ανταγωνιστικότητα», άρα προδιαγράφουν αμείωτη και συνεχή ένταση της αντιλαϊκής επίθεσης.

Ετσι, λοιπόν, ούτε λεπτό χαμένο. Η σημασία των συλλαλητηρίων πρέπει να συζητηθεί σε κάθε τόπο δουλειάς, σε κάθε γειτονιά, σε πόλεις και χωριά, σε σχολειά. Να τεθεί θέμα συμμετοχής στις διοικήσεις όλων των συνδικάτων, των αγροτικών συλλόγων, των συλλόγων ΕΒΕ κλπ., ανεξάρτητα από το αν πλειοψηφούν οι δυνάμεις του ΠΑΜΕ, της ΠΑΣΥ, της ΠΑΣΕΒΕ. Να μοιραστεί πλατιά, χέρι - χέρι, η ανακοίνωση, η αφίσα. Μαζί με την ανάγκη για αντίσταση, για οργάνωση, αλλά και την ελπίδα. Την ελπίδα που τρέφει και τρέφεται από τη δύναμη της οργανωμένης παλλαϊκής πάλης με μπροστάρη την πρωτοπόρα εργατική τάξη.