Τις τελευταίες δεκαετίες η Σίφνος, όπως και τα υπόλοιπα αιγαιοπελαγίτικα νησιά, παραπέμπει σε τόπο διακοπών και ξεκούρασης, τόσο για τους Ελληνες, όσο και για τους ξένους τουρίστες. Ομως, πριν ακόμη το νησί αποτελέσει παραθεριστικό προορισμό, το κυκλαδίτικο τοπίο με τα λευκά σπίτια και τα ασβεστωμένα σοκάκια, έλκυε το ενδιαφέρον των φωτογράφων, οι οποίοι επανειλημμένα αποτύπωσαν με το φακό τους τις ομορφιές του. Τις φωτογραφικές αυτές «ματιές» παρουσιάζει η έκθεση με τίτλο «Φωτογραφίζοντας τη Σίφνο, 1930-1980», που φιλοξενείται (έως 22/8) στο Πολιτιστικό Κέντρο στον Αρτεμώνα Σίφνου. Οι φωτογραφίες προέρχονται από οκτώ επαγγελματίες και ερασιτέχνες φωτογράφους, το έργο των οποίων φυλάσσεται στο Φωτογραφικό Αρχείο του Μουσείου Μπενάκη. Στην έκθεση συμμετέχουν οι φωτογράφοι: Δημήτρης Χαρισιάδης, Κίμωνας Ραφαηλίδης, Κώστας Μπαλάφας και Ζαχαρίας Στέλλας, η συγγραφέας Ελλη Παπαδημητρίου, ο ζωγράφος Γεώργιος Μανουσάκης, οι αρχιτέκτονες Αναστασία Τζάκου και ο Αλέξανδρος Παπαγεωργίου - Βενετάς.

Η αντιπροσώπευση της εικονογραφικής ταυτότητας του νησιού και η ιδιαιτερότητα της ματιάς του κάθε φωτογράφου υπήρξαν τα κριτήρια για την επιλογή των θεμάτων. Ο φακός τους απαθανάτισε τους κατοίκους του νησιού σε στιγμές καθημερινές, σε μέρες γιορτινές και στην προσπάθειά τους να καλλιεργήσουν την άγονη γη. Παρακολούθησε τα παιδιά στα ανέμελα παιχνίδια τους, αλλά και τους αγγειοπλάστες στη διαδικασία παραγωγής των δημιουργημάτων τους. Το σκληρό και άγονο τοπίο στην ενδοχώρα με τις ελάχιστες ανθρώπινες επεμβάσεις για τη διευκόλυνση της ζωής και η χαρακτηριστική κυκλαδίτικη αρχιτεκτονική, απόλυτα εναρμονισμένη με τη φύση, αποτέλεσαν πρόκληση στη φωτογραφική τους δεινότητα.