Με την Ισπανία να αναδεικνύεται παγκόσμια πρωταθλήτρια έπεσε την περασμένη Κυριακή η αυλαία του 19ου Μουντιάλ που διεξήχθη στη Νότια Αφρική. Μια διοργάνωση που απέδειξε και στην πράξη την πλήρη εμπορευματοποίηση του αθλήματος και τις συνέπειες που αυτή έχει σε όλους τους τομείς, ακόμα και σε αγωνιστικά επίπεδα. Για μια ακόμη φορά οι πραγματικοί κερδισμένοι ήταν οι πολυεθνικές και οι χορηγοί οι οποίοι κινούν τα νήματα στο σημερινό ποδόσφαιρο και ότι ο χαμένος της υπόθεσης είναι τα λαϊκά στρώματα της αφρικανικής χώρας που θα κληθούν να πληρώσουν μάρμαρο.

Πίσω από τη βιτρίνα των πανάκριβων σταδίων μένει το τεράστιο κόστος που θα κληθεί να πληρώσει ο λαός της Νότιας Αφρικής, το οποίο σύμφωνα με επίσημα στοιχεία αναμένεται να αγγίξει τα 5 δισ. δολ. Από την άλλη πλευρά, τα κέρδη της ΦΙΦΑ και των πολυεθνικών εταιρειών υπολογίζονται στα 3,5 δισ. δολ. με τη μερίδα του λέοντος να αποκομίζουν οι τομείς των κατασκευών, της ασφάλειας και του τουρισμού. Την ίδα ώρα που τα δημόσια χρήματα μετουσιώνεται σε έργα πολυτελείας, οι ανάγκες του λαού σε βασικά και κρίσιμα έργα υποδομής παραμένουν τεράστιες, με το 43% των κατοίκων να ζει κάτω από τα όρια της φτώχειας. Και όλα αυτά ενώ για τους εργαζόμενους η σκληρή πραγματικότητα αποτυπώνεται σε μισθούς πείνας, ελαστικές εργασιακές σχέσεις και μαύρη εργασία. Ο εργασιακός μεσαίωνας τον οποίο βιώνουν έκανε το γύρο του κόσμου με τις κινητοποιήσεις στο περιθώριο της διοργάνωσης. Μάλιστα, μια νεκρή γυναίκα ήταν ο τραγικός απολογισμός της διαμαρτυρίας των εργαζομένων στον τομέα της ασφάλειας όταν τόλμησαν να διεκδικήσουν τα δεδουλευμένα τους από τους διοργανωτές. Την ίδια ώρα όμως, η ευαισθησία της ΦΙΦΑ αποτυπώθηκε εκεί όπου θεώρησε ότι θίγονται τα εμπορικά της δικαιώματα. Στο παιχνίδι της Ολλανδίας με τη Δανία 36 γυναίκες από την χώρα της τουλίπας απομακρύνθηκαν από το γήπεδο με την κατηγορία ότι η πορτοκαλί ενδυμασία τους συνιστούσε γκρίζα διαφήμιση εταιρείας μπύρας ανταγωνιστικής στο αντίστοιχο βασικό χορηγό της διοργάνωσης. Για μια ακόμη φορά, σε μια διεθνή διοργάνωση του ποδοσφαίρου έγινε σαφές ότι στο πλαίσιο του εμπορευματοποιημένου αθλητισμού ο λαός και οι εργαζόμενοι δεν έχουν να κερδίσουν το παραμικρό από το πανηγύρι των πολυεθνικών και των χορηγών.