«Παιδονόμοι» της Αρχαιολογικής Υπηρεσίας

Ως «σανίδα σωτηρίας» για τα έργα στο Τατόι εμφανίζεται η ιδιωτικοοικονομική διαχείριση (και) στον πολιτισμό

Πέμπτη 17 Σεπτέμβρη 2009

Η προωθούμενη ένταξη των έργων στο πρώην βασιλικό κτήμα Τατοΐου, στο Ταμείο Διαχείρισης Πιστώσεων για την Εκτέλεση Αρχαιολογικών Εργων (ΤΔΠΕΑΕ) - Νoμικό Πρόσωπο Ιδιωτικού Δικαίου - επιβεβαιώνει τις εκτιμήσεις του ΚΚΕ για τα αρνητικά αποτελέσματα που επιφέρει η αλληλοσυμπληρούμενη, αντιδραστική πολιτιστική πολιτική του δικομματισμού στην πολιτιστική κληρονομιά και στον αρμόδιο κρατικό φορέα προστασίας της, την Αρχαιολογική Υπηρεσία.

Το θέμα θα συζητιόταν προχτές στο Κεντρικό Αρχαιολογικό Συμβούλιο. Την ίδια μέρα ο «Ρ» σημείωνε ότι το ΤΔΠΕΑΕ αποτελεί ένα από τα «εργαλεία» του αστικού κράτους για την «εμπέδωση» της ιδιωτικο-οικονομικής διαχείρισης του πολιτισμού από τους κρατικούς φορείς. Θύμιζε, ότι σύμφωνα με τον ιδρυτικό του νόμο (1992), «δεν υπάγεται στο δημόσιο τομέα και λειτουργεί και διαχειρίζεται τις πιστώσεις κατά τις διατάξεις του ιδιωτικού δικαίου, εξαιρείται των διατάξεων του δημοσίου λογιστικού (...) προσλαμβάνει το απαιτούμενο προσωπικό, κατά παρέκκλιση των σχετικών διατάξεων (...) προκηρύσσει τους αναγκαίους για την εκτέλεση των έργων διαγωνισμούς (...) υπογράφει συμβάσεις και εγκρίνει κάθε άλλη αναγκαία δαπάνη για την εκτέλεση των έργων και τη λειτουργία του Ταμείου». Σημείωνε τις εύλογες αντιδράσεις της αρχαιολογικής κοινότητας που βλέπει να «σαλαμοποιούνται» οι αρμοδιότητες της Αρχαιολογικής Υπηρεσίας, χάριν της αγοραίας «ευελιξίας» και ότι το πρόβλημα είναι ανεξάρτητο από το αν βρεθεί η νομική «φόρμουλα» ώστε το Ταμείο να εμπλακεί και σε έργα για νεότερα μνημεία (μετά το 1830, όπως του Τατοΐου) εκτός των αρχαιολογικών.

Από τη συζήτηση στο ΚΑΣ προέκυψε, ότι το θεσμικό πλαίσιο έχει ήδη «στρωθεί» με απανωτές τροποποιήσεις στον ιδρυτικό νόμο του Ταμείου, από όλες τις κυβερνήσεις. Το «κερασάκι» ήταν ο περσινός νόμος με τον οποίο συστάθηκε το νέο Μουσείο Ακρόπολης ως ΝΠΔΔ και διευρύνθηκαν ακόμη περισσότερο οι αρμοδιότητες του ΤΔΠΕΑΕ.

Αυτός ο «γιγαντισμός» του Ταμείου, σε συνδυασμό με τη συνεχιζόμενη υποχρηματοδότηση της Αρχαιολογικής Υπηρεσίας, οδηγεί στην αναζήτηση «σωτηρίας» σε φορείς όπως το ΤΔΠΕΑΕ. Αυτή είναι η αιτία του προβλήματος που έχει σαν αποτέλεσμα και τις «τριβές», όπως τις χαρακτήρισε ο γγ του ΥΠΠΟ, Θ. Δραβίλλας, στο ΚΑΣ, μεταξύ των αρμόδιων Διευθύνσεων του ΥΠΠΟ, για τα - «παγωμένα» αυτή τη στιγμή - έργα στο Τατόι. Παρουσιάζοντας, όμως, τα αποτελέσματα ως αιτίες τα πράγματα οδηγούνται σε αδιέξοδο, που δε λύνει η απόφαση για αναβολή του θέματος και ένταξή του σε κοινή συνεδρίαση του ΚΑΣ και του Κεντρικού Συμβουλίου Νεοτέρων Μνημείων. Την αναβολή ζήτησε ο γγ, προσθέτοντας ότι αν το Συμβούλιο επέμενε στη συζήτηση του θέματος, ο ίδιος θα αποχωρούσε και ότι η ένταξη του έργου στο ΤΔΠΕΑΕ προτάθηκε από τις Γενικές Διευθύνσεις, οι οποίες εμφανίστηκαν να μη «συμβιβάζονται» και να «μην αυτορυθμίζονται» και ότι δεν υπάρχει καμιά άλλη «σκοπιμότητα». Εμφανίστηκε, μάλιστα, να «συμμερίζεται» τις απόψεις των αρχαιολόγων για την «ύπαρξη αυτού του μορφώματος που λέγεται ΤΔΠΕΑΕ»!

Το γιατί η κυβέρνηση ενισχύει τα ΝΠΙΔ στον πολιτισμό και πώς γίνεται να «μην» μπορεί η Αρχαιολογική Υπηρεσία να διαχειριστεί έργα αρμοδιότητάς της και χρειάζεται «παιδονόμους» τύπου ΤΔΠΕΑΕ, είναι ερωτήματα που ευλόγως δεν τέθηκαν στο ΚΑΣ, αφού... αγγίζουν τον αντιδραστικό προσανατολισμό της κυβερνητικής πολιτιστικής πολιτικής.