ΕΠΙΧΕΙΡΗΜΑΤΙΚΑ ΚΕΡΔΗ
Αλώβητα από την καπιταλιστική κρίση!

Οι εισηγμένες ΑΕ και μόνο για το α' εξάμηνο του 2009 μάζεψαν ακόμη 5,5 δισ. ευρώ. Στα 54 δισ. ευρώ η λειτουργική κερδοφορία 2004-2008, πάνω και από τα κονδύλια των προϋπολογισμών για «ασφάλιση, περίθαλψη, κοινωνική προστασία»...

Κυριακή 6 Σεπτέμβρη 2009

Παπαγεωργίου Βασίλης

Μέσα στο πρώτο εξάμηνο του 2009, στην περίοδο δηλαδή που η καπιταλιστική κρίση χτυπούσε «κόκκινο» και οι διαχειριστές του εκμεταλλευτικού συστήματος είχαν σημάνει γενικό συναγερμό, μια μικρή δράκα από μονοπώλια συνέχιζε να αποσπά και να συσσωρεύει φρέσκα κεφάλαια, νέα προκλητικά υπερκέρδη. Αναμφίβολα, η καπιταλιστική κρίση «είναι εδώ», αλλά η μεγάλη διαφορά βρίσκεται στο γεγονός ότι οι συνέπειες και επιπτώσεις της αφορούν αποκλειστικά και μόνον στα εργατικά και λαϊκά εισοδήματα και δικαιώματα, στην εργασία, ασφάλιση - πρόνοια, σε κάθε πτυχή της ζωής των στρωμάτων εκείνων που με τον καθημερινό μόχθο τους παράγουν ολόκληρο τον κοινωνικό πλούτο.

Τα κέρδη της κρίσης μόνο για τις εισηγμένες στο χρηματιστήριο της Αθήνας ΑΕ και μόνο για το α' εξάμηνο έφτασαν στα 5,5 δισ. ευρώ και να σημειωθεί το γεγονός ότι δεν ήταν και από τα καλύτερα που εμφανίζουν στα τελευταία χρόνια. Παρ' όλα αυτά αντιστοιχίζονται και ξεπερνούν τα κονδύλια που προβλέπονται στον προϋπολογισμό για τις κρατικές επιχορηγήσεις σε όλα τα ασφαλιστικά ταμεία. Οι πτωτικοί ρυθμοί κερδοφορίας της πλουτοκρατίας κινητοποίησαν όλα τα αντιλαϊκά ανακλαστικά τους: ΕΕ, κυβερνήσεις, ιμπεριαλιστικοί οργανισμοί (ΔΝΤ, ΟΟΣΑ κ.ά) κατάστρωσαν και στη συνέχεια εφάρμοσαν σχέδια ενίσχυσης της «ανταγωνιστικότητας/επιχειρηματικότητας». Οι κρουνοί με το κρατικό χρήμα άνοιξαν διάπλατα προκειμένου να ζεστάνουν όλες τις μερίδες των μεγαλοεπιχειρηματιών (τράπεζες, βιομηχάνους, μεγαλοξενοδόχους, μεγαλέμπορους κ.ο.κ.). Την πολιτική αυτή εφάρμοσε με συνέπεια και η κυβέρνηση της ΝΔ, την ουσία της πολιτικής αυτής στηρίζει και η ηγεσία του ΠΑΣΟΚ. Κοινός παρανομαστής τους είναι η στρατηγική της Λισαβόνας, στο πλαίσιο της οποίας η παραπέρα κλιμάκωση των αντιδραστικών διαρθρωτικών μεταρρυθμίσεων είναι ο αντιλαϊκός μονόδρομος του δικομματισμού.

Αποκαλυπτικό είναι και το γεγονός ότι η σωρευτική λειτουργική κερδοφορία των εισηγμένων επιχειρήσεων στην 5ετία 2004-2008 ξεπερνά τα 54 δισ. ευρώ. Στο ίδιο διάστημα τα σωρευτικά κονδύλια των κρατικών προϋπολογισμών για «ασφάλιση, περίθαλψη, κοινωνική προστασία» διαμορφώθηκαν σε 48,5 δισ. ευρώ, ήταν δηλαδή κατώτερα από τα κέρδη της πλουτοκρατίας. Επομένως, προκύπτει ανάγλυφα το γεγονός ότι ο κοινωνικά παραγόμενος πλούτος είναι και άφθονος και υπεραρκετός προκειμένου ολόπλευρα να καλύψει τις σύγχρονες ανάγκες των λαϊκών στρωμάτων. Και ασφαλώς, όπως αποδείχνεται και από τη σημερινή φάση καπιταλιστικής κρίσης, και κρατικό χρήμα βρίσκεται σε υπεραφθονία όταν είναι να διοχετευθεί για τις ανάγκες του μεγάλου κεφαλαίου. Τόσο τα υπερκέρδη της πλουτοκρατίας όσο και οι ενισχύσεις τους με κρατικό χρήμα αποδείχνουν το γεγονός ότι οι οικονομικές δυσκολίες που επικαλείται η κυβέρνηση είναι το πρόσχημα και το σαθρό άλλοθι της εφαρμοζόμενης πολιτικής. Πρόσχημα είναι και η καπιταλιστική κρίση γύρω από την οποία ΝΔ και ΠΑΣΟΚ ξεδιπλώνουν τον «καυγά για το πάπλωμα». Η κρίση που έχει χτυπήσει σήμερα το καπιταλιστικό σύστημα είναι γέννημα - θρέμμα της ίδιας της λειτουργίας του και των μηχανισμών αναπαραγωγής του. Είναι αποτέλεσμα της υπερσυσσώρευσης κερδών που συντελέστηκε σε όλα τα προηγούμενα χρόνια, σε συνδυασμό με την αδυναμία των λαϊκών στρωμάτων να αγοράσουν τα εμπορεύματα που πουλάνε οι κεφαλαιοκράτες. Τα κροκοδείλια δάκρυα από την πλευρά της πλουτοκρατίας για την εμφανιζόμενη πτωτική τάση της κερδοφορίας θα πρέπει να εισπράξουν μόνο την οργή και την απάντηση των λαϊκών στρωμάτων. Οι κλαυθμοί της πλουτοκρατίας είναι μόνο και μόνο γιατί σήμερα, στη φάση της καπιταλιστικής κρίσης, η μάζα των κερδών οπισθοχώρησε στα επίπεδα που βρισκόταν στα έτη 2005 με 2006, οπισθοχώρηση που στάθηκε αρκετή για να κινητοποιήσει όλους τους μηχανισμούς και τα αντιλαϊκά ανακλαστικά τους. Το μόνο που τους κόφτει είναι η διασφάλιση των όρων αναπαραγωγής του εκμεταλλευτικού συστήματος, η απρόσκοπτη συνέχεια και η διασφάλιση της κερδοφορίας των ισχυρών επιχειρηματικών ομίλων, για την επόμενη φάση του οικονομικού κύκλου και για τα πολλά επόμενα χρόνια, πολιτική που επί της ουσίας επαγγέλλονται οι πολιτικοί διαχειριστές του συστήματος.

Τα κέρδη της ...κρίσης

Πέρσι, μέσα στο 12μηνο του 2008, οι εισηγμένες στο χρηματιστήριο ΑΕ συγκέντρωσαν λειτουργικά κέρδη (προ φόρων, τόκων, αποσβέσεων) ύψους 9,86 δισ. ευρώ, ποσό που ήρθε να προστεθεί στα 12,68 δισ. ευρώ του 2007. Τα καθαρά κέρδη για το 2008 και σε ...πείσμα της κρίσης διαμορφώθηκαν σε 5,7 δισ. ευρώ.

Η ολιγαρχία του πλούτου συνεχίζει αλώβητη και στο α' εξάμηνο του 2009 για το οποίο ήδη έχουν δημοσιεύσει τους ισολογισμούς τους. Και στο συγκεκριμένο διάστημα οι μερίδες της πλουτοκρατίας συνέχισαν να κάνουν το μόνο που πολύ καλά γνωρίζουν και που δεν είναι άλλο παρά η αρπαγή του πλούτου που παράγουν με τον καθημερινό μόχθο τους οι εργαζόμενοι.

Οι ισολογισμοί, για τις 280 εισηγμένες ΑΕ, στο α' εξαμήνο του 2009 με την καπιταλιστική κρίση να βρίσκεται στο φόρτε της αποκαλύπτουν και τα παρακάτω:


Ανδρέας ΣΑΚΑΡΕΛΟΣ