Το πώς λειτουργεί η «πολιτιστική χορηγία» υπέρ του κεφαλαίου και όχι υπέρ της πολιτιστικής κληρονομιάς αναδεικνύεται «ανάγλυφα» με τη «χορηγία» της εταιρείας «Τουριστικές Επιχειρήσεις Μεσσηνίας ΑΕ» στην Εφορεία Εναλίων Αρχαιοτήτων του ΥΠΠΟ, «για τη διοργάνωση εκθέσεων και την αναδιοργάνωση των αποθηκών της» στο φρούριο της Πύλου.

Το Κεντρικό Αρχαιολογικό Συμβούλιο δέχτηκε τη «χορηγία» (260.000 ευρώ), με τη σύμφωνη γνώμη και της Εφορείας Εναλίων (η οποία, όπως όλη η Αρχαιολογική Υπηρεσία, ελλείψει χρημάτων δύσκολα αντιστέκεται). Στην προκειμένη περίπτωση, το προφανές ερώτημα «γιατί το ελληνικό δημόσιο δεν μπορεί να αναδείξει ένα κάστρο και να δημιουργήσει στοιχειώδεις υποδομές στις ίδιες τις υπηρεσίες του (εν προκειμένω αποθήκες)» είναι απολύτως ρητορικό, αφού οι κυβερνήσεις του δικομματισμού και οι εκπρόσωποί τους στην Τοπική Αυτοδιοίκηση προσφέρουν «γην και ύδωρ» στο μεγάλο κεφάλαιο που θέλει να εισβάλει στο φυσικό και ιστορικό πλούτο της Μεσσηνίας, δημιουργώντας μεγάλες, πολυτελείς ξενοδοχειακές επιχειρήσεις, με γήπεδα γκολφ, «σπα» κλπ.

Στην Πύλο, η «επένδυση» «κολλάει» στην Αρχαιολογική Υπηρεσία, αφού όλος ο όρμος είναι κηρυγμένος ιστορικός τόπος, λόγω της ναυμαχίας του Ναυαρίνου, ενώ κηρυγμένη επίσης είναι η Πύλος και η ευρύτερη περιοχή που βρίθει μνημείων. Είναι αφελές να πιστέψει κανείς πως η «χορηγία» για τις εκθέσεις (φαινομενικά «αθώα») είναι «άσχετη» με την όλη υπόθεση. Πόσο απίθανο είναι να μη «ληφθεί υπόψιν» η «χορηγία» από το ΚΑΣ και το ΥΠΠΟ, αν «επιστρέψει» η ίδια ή άλλη εταιρεία με αιτήματα εκμετάλλευσης της περιοχής;

Για την ιστορία θυμίζουμε ότι το ΚΚΕ ήταν το μόνο κόμμα που καταψήφισε στη Βουλή την προκλητική κυβερνητική απόφαση για ενίσχυση της τουριστικής επένδυσης των Αφών Κωνσταντακόπουλων στη Μεσσηνία («επένδυση» που θα έχει και κρατική επιδότηση κατά 45%), αντίθετα με τη ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ που την ψήφισαν και τον ΣΥΝ, που αποδέχτηκε την προωθούμενη επένδυση, αλλά δεν ψήφισε ...ζητώντας εγγυήσεις για την εφαρμογή των «θετικών στοιχείων της»!