Μπορεί η κυβέρνηση να εξαναγκάστηκε να αποχωρήσει από τη ΝΑΤΟική άσκηση Destined Glory, αλλά κάθε άλλο παρά έβγαλε τα απαραίτητα συμπεράσματα. Αντίθετα, επιχειρεί να υποβαθμίσει τη σημασία της απόφασής της για αποχώρηση, γεγονός, που λένε εν χορωδία τα αρμόδια κυβερνητικά στελέχη, δεν πρόκειται να αλλάξει σε τίποτα ούτε την «ορθή» πολιτική για τις ελληνοτουρκικές σχέσεις ούτε βέβαια στις σχέσεις με το ΝΑΤΟ. Είναι φανερό, λοιπόν, ότι προσδοκούν πως η «καλή διαγωγή» και η επίδειξη υποτέλειας θα «εκτιμηθούν» από τα αφεντικά της νέας τάξης, τα οποία θα «πιέσουν» την Αγκυρα να μην «παρενοχλεί» την πιστή και αφοσιωμένη σύμμαχό τους, δηλαδή την κυβέρνηση Σημίτη. Ωστόσο, τα ερωτήματα είναι αμείλικτα. Σε ποια βάση οικοδομεί την ελληνοτουρκική φιλία η κυβέρνηση; Ποια είναι η τύχη που επιφυλάσσει στο Αιγαίο;

Η μέχρι τώρα πολιτική και στάση της υποδηλώνει με σαφήνεια ότι η κυβέρνηση έχει εναποθέσει στις ΗΠΑ και το ΝΑΤΟ την επίλυση των παραπάνω προβλημάτων, στη βάση της εξυπηρέτησης των συμφερόντων της νέας τάξης στην περιοχή, θεωρώντας δευτερεύον ζήτημα τα κυριαρχικά δικαιώματα της χώρας. Το σίγουρο είναι ότι μια τέτοια πολιτική, που βασίζεται στο δίκαιο της νέας τάξης, εγκυμονεί για τη χώρα εμπλοκή σε νέες περιπέτειες, ιδιαίτερα επικίνδυνες για την ειρήνη στην περιοχή.