Η «αναδιανομή» σαν πρόταση - πανάκεια κυκλοφορεί πολύ τώρα τελευταία. Σαν φάρμακο διά πάσαν νόσον, το συνιστούν το ΠΑΣΟΚ αλλά και ο ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ. Αναδιανομή για να αντιμετωπιστεί η κρίση. Αναδιανομή για να αμβλυνθούν οι κοινωνικές ανισότητες. Αναδιανομή για... Πρόταση πασπαρτού. Χτες, ο πρόεδρος του ΣΥΝ, Αλ. Τσίπρας, την επανέλαβε, δηλώνοντας για τα πρόστιμα που επιβλήθηκαν σε τράπεζες: «Τα πρόστιμα είναι αστεία. Είναι το ένα χιλιοστό από τα κέρδη τους. Το θέμα δεν είναι αν θα μπουν πρόστιμα ή όχι. Το θέμα είναι αν θα συνεχίσουμε να ζούμε με δανεικά ή αν θα κάνουμε αναδιανομή. Υπερδανεισμός ή αναδιανομή; Υπερδανεισμός ή ουσιαστικές αυξήσεις; Υπερδανεισμός ή κοινωνική πολιτική;». Αν δεν κάνουμε λάθος, για να διανείμεις οτιδήποτε πρέπει να το κατέχεις. Αν επίσης δεν κάνουμε λάθος τον - εξαιρετικά μεγάλο - παραγόμενο πλούτο, τον καρπώνεται η - εξαιρετικά μικρή - πλουτοκρατία, η οποία έχει στα χέρια της τους μοχλούς παραγωγής του, τα μέσα παραγωγής. Πώς ακριβώς σκέφτεται η ηγεσία του ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ τον τρόπο που θα αναδιανείμει αυτόν τον πλούτο; Γιατί απ' όσο γνωρίζουμε την πλουτοκρατία, μη θέλοντας και μη μπορώντας να αρθρώσει ούτε καν μια λέξη εναντίον της, την προσπερνά σαν ανύπαρκτη. Αν έχει ανακαλύψει τον τρόπο που και η πίτα θα είναι ολόκληρη και ο σκύλος χορτάτος, γιατί δεν τον μοιράζεται μαζί μας;