Προκαλεί έκπληξη η συζήτηση για διεύρυνση του ΝΑΤΟ με τρόπο που δείχνει πως αυτό θεωρείται απαραίτητο, για άλλους ωφέλιμο, πως δεν μπορεί να μη μεγαλώσει και με άλλα κράτη αυτός ο οργανισμός των πολεμοκάπηλων, να απορροφήσει και όλα εκείνα που προέκυψαν από τη διάλυση της Σοβιετικής Ενωσης.
Η FYROM αντιμετωπίζεται ως πολύ απαραίτητη στο Βορειοατλαντικό Σύμφωνο, τόσο πολύ ώστε το ελληνικό «βέτο» να θεωρείται ως κορυφαία πράξη απελπισίας και όλοι κραυγάζουν πως με αυτό το «βέτο» τους δείξαμε πόσα απίδια βγάζει ο σάκος. Κάποιοι από το κράτος αυτό ακούγονται στις τηλεοράσεις να λένε «Ε και αν δεν είμαστε στο ΝΑΤΟ τι θα γίνει;». Αναρωτιόμαστε και εμείς και μάλιστα προσθέτουμε το ίδιο και για τη χώρα μας και για όλες τις χώρες του ΝΑΤΟ αφού όλοι γνωρίζουμε πολύ καλά πως αυτός ο μηχανισμός διατηρείται για να εξυπηρετούνται συμφέροντα εκείνων που κερδίζουν από τους πολέμους, τις επεμβάσεις, κ.ο.κ.
Ας το δούμε όμως αυτό ακόμα μια φορά. Τι ρόλο εκπληρώνει και ποιον ωφελεί το ΝΑΤΟ; Τι έχει κερδίσει η χώρα μας μένοντας μέσα στον οργανισμό αυτόν, από ποιον κινδυνεύουν οι λαοί των κρατών - μελών και πρέπει σώνει και καλά να «προστατεύονται» όντας μέλη του; Είναι καθαρό πλέον πως η έκφραση «τρομοκρατία», που είναι του συρμού και αιτιολογεί όλες τις σκληροπυρηνικές αποφάσεις από πλευράς των ιμπεριαλιστικών κρατών, χρησιμοποιείται και στη δήθεν ανάγκη διατήρησης του Βορειοατλαντικού Συμφώνου που πλέον απλώνεται σαν την υγρασία. Η Γιουγκοσλαβία, όμως, όπως και το Ιράκ, όπως και το Αφγανιστάν, το Σουδάν δεν είχαν ούτε έχουν καμία σχέση με την τρομοκρατία, όπως δεν έχουν και οι λαοί που αντιστέκονται για την ελευθερία τους (Παλαιστίνιοι και άλλοι). Αυτοί οι λαοί δεν μπορεί να αποκαλούνται τρομοκράτες, δε γίνεται καθένας που διαφωνεί με τις ΗΠΑ, το Ισραήλ και τις άλλες ιμπεριαλιστικές κυβερνήσεις να βαφτίζεται τρομοκράτης.
Το ΝΑΤΟ διευρύνεται συνεχώς, ειδικά από τη δεκαετία του '90 και μετά, αφού αποφασίστηκε με σειρά διασκέψεων κορυφής των μελών του, να ακολουθήσει την καινούρια στρατηγική και από αμυντικό υποτίθεται σύμφωνο να μετασχηματιστεί σε πολιτικοστρατιωτικό με αρμοδιότητα ολόκληρη την υδρόγειο. Ετσι άρχισε ο χορός της προετοιμασίας για είσοδο όλων των κρατών της πρώην Σοβιετικής Ενωσης, οι καταλυτικές αλλαγές στο Σύνταγμά τους, στη νομοθεσία, στην οικονομία, στις Ενοπλες Δυνάμεις τους, στα οπλικά συστήματα που χρησιμοποιούσαν. Ακολούθησε άμεσα το «τσουβάλιασμα» υπό την ομπρέλα του ΝΑΤΟ (και παράλληλα στην Ευρωπαϊκή Ενωση, ας μην το ξεχνάμε και αυτό) και η αξιοποίηση των «μεταλλαγμένων» ενόπλων τους.
Το πρώτο αποτέλεσμα κάθε ένταξης στο ΝΑΤΟ είναι η αποστολή στρατιωτικών τμημάτων, όπως έγινε με τους πολέμους του Ιράκ και του Αφγανιστάν, αλλά και στη Βοσνία, και στο Κόσσοβο. Εσπευδαν δε οι αμερικανόδουλες κυβερνήσεις των ενταχθέντων, είτε προέρχονταν από εκλογές - παρωδίες είτε από τις πορτοκαλιές και ροζ επαναστάσεις (που οργάνωναν γνωστοί φορείς χρηματοδοτούμενοι ανοιχτά από τις ΗΠΑ), να στέλνουν τους νέους τους να μακελεύονται και να πολεμούν λαούς άλλων χωρών για το συμφέρον κάποιων (ολιγαρχία, πλουτοκρατία, άρχουσα τάξη) που κυριαρχεί στα ιμπεριαλιστικά κράτη και στους ουραγούς τους. Το ΝΑΤΟ επομένως χρησιμοποιείται ωμά με όπλα, συστήματα και ανθρώπινο δυναμικό να επιβάλλει τη θέληση αυτών των κυβερνήσεων, δηλαδή αυτής της τάξης της συμμορίτικης ελίτ της υφηλίου.
Δεν είναι τυχαίο πως οι πόλεμοι που εξαπολύθηκαν και οι εμφύλιες συγκρούσεις που προκλήθηκαν με έξαρση των εθνικιστικών παραλογισμών βρίσκονται όλοι μέσα και γύρω από περιοχές όπου υπάρχουν ενεργειακά αποθέματα και ορυκτά. Το ίδιο και στις περιοχές από όπου έχει σχεδιαστεί να περάσουν οι αγωγοί του πετρελαίου και του φυσικού αερίου. Οι βάσεις των ΗΠΑ ξεφυτρώνουν ακριβώς σ' αυτές τις περιοχές και παράλληλα με τους πολέμους. Η εγκατάσταση των πυραύλων στις χώρες πλησίον της Ρωσίας και οι βάσεις συγχρόνως του ίδιου κράτους (ΗΠΑ) σε χώρες που συμφωνούν οι κυβερνήσεις τους, δείχνουν πεντακάθαρα το σκοπό και τις αποστολές τους.
Προκαλεί τα γέλια ο ισχυρισμός πως οι πύραυλοι στην Τσεχία και την Πολωνία θα αποκρούουν τους πυρηνικούς διηπειρωτικούς πυραύλους της Περσίας (η υποχώρηση του Πούτιν με την υπόσχεση των παρατηρητών στις εγκαταστάσεις ουδόλως μειώνει την κοροϊδία). Είναι το ίδιο ακριβώς με την ηλιθιότητα περί πυρηνικών του Σαντάμ Χουσεΐν, που ακόμα ψάχνουν να βρουν, αφού ανέσκαψαν με τους βομβαρδισμούς μια πανάρχαιη χώρα, καταστρέφοντας πολιτισμό που, οι περισσότεροι απ' όσους επιτίθενται εκεί ούτε γνώριζαν την ύπαρξή του. Δε θεωρούν την παγκόσμια κοινότητα βλάκες και πετάνε κατάμουτρα τα ψέματά τους, κρατάνε τα προσχήματα και απλά θέλουν να τους φοβούμαστε.
Μια ματιά στο χάρτη που δείχνει την αποκαλούμενη Ευρασία, δηλαδή την Κεντρική Ευρώπη, Δυτική Ρωσία, Κασπία, κλπ. αρκεί να δει κανείς πως περί τη Μαύρη Θάλασσα μένουν τρία κράτη εκτός ΝΑΤΟ, ήτοι η Γεωργία, η Ρωσία και η Ρουμανία, ενώ απ' αυτά τα δύο τα προετοιμάζουν για μέλη του. Αυτό σημαίνει πως επιδιώκεται να γίνει η θάλασσα αυτή περίκλειστη από ΝΑΤΟικές δυνάμεις και ο λόγος είναι προφανής. Με την ένταξη στο ΝΑΤΟ και των πρώην ομόσπονδων κρατών της Γιουγκοσλαβίας, τα Βαλκάνια θα είναι «καθαρή» περιοχή, ελεγχόμενη στο σύνολό της. Αρα και οι αντίστοιχοι λαοί αλλά και οι στρατοί αυτών των χωρών είναι υποτελείς του ΝΑΤΟ, ήτοι των ΗΠΑ, αφού ποτέ δεν πρέπει να ξεχνάμε πως αυτός ο οργανισμός ελέγχεται σχεδόν απόλυτα από τις ΗΠΑ.
Η αναγνώριση του Κοσσόβου ως κυρίαρχου κράτους μετά την αυτοανακήρυξή του αναλύεται ήδη από πολλές πλευρές ως μία ακόμα αιτία για επερχόμενες παρόμοιες πράξεις και άλλων περιοχών, όπως η Οσετία στην Αρμενία, το Ναγκόρνο Καραμπάχ στη Γεωργία, η Υπερδνειστερία στη Μολδαβία. Κοινό χαρακτηριστικό των τριών τελευταίων η πλειοψηφία ρωσόφωνων πληθυσμών, ενώ από κοντά έρχεται και η Κριμαία, είδος ομόσπονδης περιοχής της Ουκρανίας. Θα μείνουμε λίγο στην τελευταία γιατί παίζει σημαντικό ρόλο λόγω γεωγραφικής θέσης στην περιμετρική ζώνη της Μαύρης Θάλασσας, χώρου απ' όπου περνούν και θα περνούν τα πετρέλαια και το φυσικό αέριο της Κασπίας Θάλασσας και των παρακάσπιων χωρών (Ρωσία, Αζερμπαϊτζάν, Ιράν, Τουρκμενιστάν και Καζαχστάν). Η υπογραφή πέρσι από τις χώρες αυτές συμφωνίας στην Τεχεράνη τάραξε διεθνώς τα νερά ιδίως της άλλης πλευράς του Ατλαντικού αλλά και των εταιρειών πετρελαίου, που δεν ελέγχονται από τους Ρώσους. Είδαν ένα άλλο πρόσωπο του Πούτιν και του μηχανισμού που κρατάει την εξουσία στη Ρωσία πλέον. Προσπαθεί ο μηχανισμός αυτός των Ρώσων εθνικιστών να συγκρατήσει την περικύκλωση του ΝΑΤΟ και να αντιπαραθέσει άλλα σύμφωνα και συμμαχίες με μόνο στόχο βέβαια την αποτροπή του μονοπωλίου στη διαχείριση του ενεργειακού πλούτου Κασπίας, Περσικού, κλπ.
Το ΝΑΤΟ πρέπει να διαλυθεί, ποτέ δε λειτούργησε ειρηνικά και δεν επιτελεί κανέναν απολύτως φιλολαϊκό προορισμό. Είναι τόσο ορατός και κραυγαλέος ο λόγος διατήρησης και αύξησής του. Ας σταματήσουν επιτέλους τις διακηρύξεις περί προστασίας της ειρήνης. Πώς το πετυχαίνουν αυτό με νεκρούς, με τον όλεθρο και την καταστροφή; Είναι καιρός να αντιδράσουμε πιο μαζικά οι λαοί οπουδήποτε της Γης και πρώτα απ' όλους των χωρών που όντας μέλη του ΝΑΤΟ καλούμαστε να στηρίζουμε με την εργασία μας και το αίμα των παιδιών μας τα συμφέροντα των λίγων και πολεμοκάπηλων.
Αντώνης ΚΑΚΑΡΑΣ
Αρχιπλοίαρχος ε.α., μέλος της Κίνησης για την Εθνική Αμυνα