ΣΤΑ ΥΨΗ Ο «μαύρος χρυσός». Ράλι με τις τιμές του πετρελαίου. Σπάνε όλα τα ρεκόρ!

Οπου σταθείς κι όπου βρεθείς, αυτό σου λένε. Και συμπληρώνουν, βέβαια, ότι αυτό θα επιφέρει ακρίβεια.

Πλήττονται, λέει, οι βιομηχανίες και οι εταιρείες, αφού αυξάνεται το κόστος λειτουργίας τους.

Εννοείται πως θα πάρει «τα πάνω» του κι ο πληθωρισμός (οπότε πρέπει να «συγκρατηθούν» οι μισθοί).

Αν, βέβαια, σκεφθείς λίγο ψύχραιμα μέσα σε όλον αυτόν το βομβαρδισμό κινδυνολογίας, βλέπεις ότι ...κάτι δεν πάει καλά.

Δηλαδή, όταν το πετρέλαιο ήταν σε χαμηλότερα επίπεδα, μήπως δεν είχαμε ακρίβεια; Μήπως έφταναν οι μισθοί να καλύψουν το κόστος ζωής;

Επίσης, αν κάτι γίνει και πέσει ή σταθεροποιηθεί η τιμή του πετρελαίου, μήπως θα σταματήσουν να ακριβαίνουν τα προϊόντα;

Επειδή «πετρελαϊκές κρίσεις» έχουμε δει πολλές, είναι βέβαιο πως είναι παροδικές. Αυτό που είναι μόνιμο είναι η λιτότητα και η εκμετάλλευση του κόσμου.

Είτε πάνω - είτε κάτω είναι το πετρέλαιο, είτε πάνω - είτε κάτω είναι τα χρηματιστήρια, είτε πάνω - είτε κάτω είναι το ισοζύγιο εξαγωγών, πάντα εμείς την πληρώνουμε.

Ας αφήσουν, λοιπόν, κατά μέρος την κοροϊδία, γιατί ο κόσμος τούς έχει βαρεθεί.

Η ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ δεν κινδυνεύει από την αντιπολίτευση, αλλά από τους χειρισμούς της στα προβλήματα των πολιτών, λέει ο Π. Τατούλης.

Εμείς θα προσθέταμε πως σίγουρα δεν κινδυνεύει από απόψεις, όπως αυτές του Π. Τατούλη.

Είτε τις συμμερίζονται είτε όχι και άλλα μέλη της Κοινοβουλευτικής της Ομάδας, όπως υποστηρίζει ο υποτιθέμενος «αντάρτης» βουλευτής.

Τα παιγνίδια των κοινοβουλευτικών πλειοψηφιών ουδέποτε συνέστησαν πολιτική αντίδραση σε όσα εφαρμόζονται.

Μιλάμε για καταστάσεις, που καμία σχέση δεν έχουν με όσα, πραγματικά, μας ταλαιπωρούν.