Ο αθλητισμός είναι συνδεδεμένος στενά με το θέμα της επιτυχίας. Η βελτίωση των επιδόσεων από κάποιον που κάνει αθλητισμό, το ξεπέρασμα εαυτού και των προσωπικών του ορίων είναι η πεμπτουσία θα 'λεγε κανείς του αθλητισμού. Αυτό που τον κάνει να ξεχωρίζει από την απλή φυσική αγωγή ή τη γυμναστική που στόχο έχουν την απλή σωματική διάπλαση. Στο καπιταλιστικό σύστημα η διαφορά μεταξύ αυτών των εννοιών ενισχύθηκε καθώς εξ αρχής ο αθλητισμός αποτέλεσε αντικείμενο εκμετάλλευσης από την αστική τάξη για οικονομικούς και πολιτικούς λόγους, με αποτέλεσμα να αποκοπεί σαν έννοια από τη φυσική αγωγή ή την απλή γυμναστική. Ετσι ήταν λογικό και, προκειμένου να εξυπηρετηθούν συγκεκριμένοι σκοποί, η επιτυχία να είναι πλέον μοναδικός στόχος, αποκτώντας μια τελείως διαφορετική έννοια από αυτήν της απλής νίκης. Ιδιαίτερα μάλιστα, μετά την εμπορευματοποίηση του αθλητισμού που κορυφώνεται στις μέρες μας, η επιτυχία κρύβει από πίσω της ένα ολόκληρο οικονομικό αλισβερίσι. Χορηγοί, πολυεθνικές, μάναντζερς, διαφημίσεις στηρίζονται στην επιτυχία κάποιου αθλητή ή μιας ομάδας, προκειμένου να ενισχύσουν τα κέρδη τους. Η όξυνση μάλιστα του ενδοκαπιταλιστικού ανταγωνισμού των πολυεθνικών οδηγεί στα αθέμιτα μέσα, προκειμένου να κατακτηθεί η νίκη. Ενα από αυτά και βασικό είναι η χρήση αναβολικών, προκειμένου οι αθλητές να αποτελέσουν τα σίγουρα χαρτιά για την απόκτηση κέρδους από κάποιους.

Η χρήση αναβολικών πλέον έχει φθάσει σε σημείο να μην αποτελεί μόνο θέμα του υψηλού πρωταθλητισμού, αλλά να είναι και συνώνυμο του αθλητισμού, αφού περιστατικά ντοπαρίσματος υπάρχουν πλέον σε οποιαδήποτε μορφή αθλητικού ανταγωνισμού π.χ. σχολικά πρωταθλήματα, ερασιτεχνικός αθλητισμός, γυμναστήρια. Μάλιστα, τα στοιχεία που βλέπουν το φως τα τελευταία χρόνια είναι σοκαριστικά, αφού δείχνουν ότι η χρήση τους συνεχώς αυξάνεται στις νεαρές ηλικίες. Ιδιαίτερα μάλιστα από τη στιγμή που πλέον πουλιούνται ανεξέλεγκτα μέσω Ιντερνετ κάτι που κάνει πιο εύκολη την απόκτησή τους. Εντυπωσιακό είναι το γεγονός πως πολλές από τις αναβολικές ουσίες είναι καλυμμένες μέσα στα λεγόμενα συμπληρώματα διατροφής που διατίθενται ελεύθερα και φυσικά νόμιμα στα ιδιωτικά γυμναστήρια.

Παλιότερη έρευνα που αφορούσε τη νεολαία των ΗΠΑ, έκανε λόγο για ένα ποσοστό 3% - 11% μαθητών γυμνασίων που ανέφεραν ότι έκαναν χρήση στεροειδών. Πριν από τρία χρόνια αντίστοιχη έρευνα της Παιδιατρικής Κλινικής του Πανεπιστημίου των Αθηνών όριζε αυτό το ποσοστό στην Ελλάδα στο 5%. Ακόμη πιο σοκαριστικό είναι το γεγονός ότι οι αθλητές που χρησιμοποιούν τα αναβολικά, αν και γνωρίζουν τις τραγικές συνέπειες που μπορεί να έχουν ακόμα και για την ίδια τους τη ζωή κάνουν χρήση, αφού προτιμούν να ρισκάρουν, προκειμένου να κερδίσουν μια πρωτιά που θα τους αποφέρει δόξα και χρήμα. Χρήσιμες γι' αυτό είναι οι πληροφορίες που δίνει στο βιβλίο του με τον σχετικό τίτλο «ΘΕΤΙΚΟΣ» που εξέδωσε το 2000, παραμονές των Ολυμπιακών Αγώνων του Σίδνεϊ, ο Αυστραλός δισκοβόλος πρωταθλητής στους αγώνες Κοινοπολιτείας το 1994 Βέρνερ Ρόιτσερ. Εκεί αναφέρει ότι το 80% των Αυστραλών αθλητών εκείνη την εποχή ντοπάρονταν (αναφέρει χαρακτηριστικά τα αθλήματα του στίβου - κολύμβησης σαν πρωτοπόρα σε αυτό) ενώ ο ίδιος δηλώνει ότι ξόδεψε 20.000 δολάρια για τα αναβολικά.