ΤΕΛΙΚΑ, ΠΡΕΠΕΙ να το παραδεχτούμε. Το ...διαπλεκόμενο σύστημά τους είναι απόλυτα ολοκληρωμένο. Τίποτε δεν πετιέται, τίποτε δεν πάει ανεκμετάλλευτο, όλα τα ανακυκλώνουν και κερδίζουν από την ανακύκλωση αυτή.

Τι εννοούμε; Οτι τρώνε τα χρήματα του φορολογούμενου μισθωτού και συνταξιούχου. Οτι είναι ικανοί να σφαχτούνε, για το ποιος θα φάει τα περισσότερα και το ποιος θα κοροϊδέψει περισσότερο. Και το χειρότερο; Οτι έχουν το θράσος να μας «πασάρουν» τους καυγάδες τους ως «δημοσιογραφία», «ειδησεογραφία» και «ενημέρωση».

Ακόμα και τη στιγμή που στις οθόνες και τα ραδιόφωνά μας εκτοξεύεται το άθλιο παρασκήνιο της διαπλοκής και της «λαμογιάς» τους, αυτός ο χρόνος πληρώνεται μέσω των διαφημίσεων. Ακόμη και από αυτό κερδοσκοπούν.

ΟΣΟ ΓΙΑ ΤΑ ΕΚΑΤΟΜΜΥΡΙΑ των ευρώ, συνεχίζουν να «φτερουγίζουν» από κανάλι σε κανάλι. Ψίχουλα για τον Θ. Αναστασιαδη τα 5 εκατομμύρια ευρώ, 50 εκατομμύρια ευρώ λένε ο Ψυχάρης, 170 εκατομμύρια ευρώ ο ΔΟΛ και ο Λαμπράκης και τι θα ακούσουμε ακόμη ποιος μπορεί να ξέρει...

Ετσι όπως πάνε, «τσιγκλώντας» ο ένας τον άλλον, στο τέλος είναι πιθανό να εμφανιστεί ολόκληρο το «γαϊτανάκι». Γιατί όλοι κάνουν «δουλιές» μεταξύ τους. Κι όταν λέμε «δουλιές», εννοούμε να απομυζούν αυτά που εμείς πληρώνουμε.

ΚΑΠΟΙΟΙ, πάντως, έχουν σπεύσει να χαρακτηρίσουν και ...«δημοσιογραφική» την όλη υπόθεση. Αν με αυτό εννοούν ότι είναι θέμα των εργαζομένων στα Μέσα Ενημέρωσης είναι το λιγότερο αστείο, για να μην πούμε τίποτε χειρότερο.

Προφανώς, με αυτά τα πράγματα, δεν έχουν καμία δουλιά άνθρωποι που εξαναγκάζονται να δουλεύουν για χαμηλότατους μισθούς, πολλές φορές ανασφάλιστοι, χωρίς ωράριο, χωρίς εργασιακά δικαιώματα. Γιατί αυτή είναι η πραγματικότητα του χώρου.

Ολοι αυτοί καμία σχέση δεν έχουν (και δεν πρέπει να έχουν) με τους πρωταγωνιστές αυτών των άθλιων ιστοριών.