Η υπουργός Παιδείας που έκανε χτες τις σχετικές ανακοινώσεις απέφυγε να μιλήσει αναλυτικά, παρέπεμψε για περισσότερες πληροφορίες στη συγγραφική ομάδα, ενώ ταυτόχρονα ανακοίνωσε τη διανομή του λογοτεχνικού βιβλίου της Διδώς Σωτηρίου «Ματωμένα Χώματα» στους μαθητές του Δημοτικού. Πρόκειται για προσπάθεια να καμουφλάρει την ουσία και το πνεύμα όχι μόνο του βιβλίου της Ιστορίας, αλλά συνολικά των σχολικών βιβλίων και προγραμμάτων, που αναπαράγουν την αποσπασματικότητα και την ιδεολογική μονομέρεια. Η υπουργός απέκλεισε την απόσυρση του βιβλίου και είπε μόνο πως σε περίπτωση που υπάρξουν νέες αντιδράσεις θα υπάρξει νέος διαγωνισμός.
Επί της ουσίας το βιβλίο της Ιστορίας «αλλάζει» χωρίς να αλλάζει, συγκεντρώνοντας όλα εκείνα τα αρνητικά χαρακτηριστικά της κυρίαρχης αντίληψης που έχει καθοδηγήσει τη συγγραφή του συνόλου των νέων σχολικών βιβλίων. Χαρακτηρίζεται από κατακερματισμό, αποσιωπήσεις, κενά που εμποδίζουν τους μαθητές να καταλάβουν την αλληλοδιαδοχή γεγονότων και τη σχέση αιτίου και αποτελέσματος. Διακατέχεται από ιδεολογική μονομέρεια, διδάσκει υποταγή, στρέφεται με εχθρότητα στους λαϊκούς και κοινωνικούς αγώνες, προβάλλει την Ευρωπαϊκή Ενωση σαν υπέρτατη αξία. Ακολουθώντας την πεπατημένη, είναι αναμενόμενο ότι και η «βελτιωμένη» έκδοσή του δεν μπαίνει στη διαδικασία να εξετάσει την κοινωνική εξέλιξη από το ένα στάδιο στο άλλο, να κάνει τους μαθητές να κατανοήσουν την πραγματική κινητήρια δύναμη της ιστορίας, τις αντιθέσεις και την πάλη των τάξεων. Αντιθέτως στόχος είναι να στρογγυλέψει ιστορικά γεγονότα, να κρατήσει... ίσες αποστάσεις ανάμεσα στο θύτη και το θύμα. Ωστόσο, το επίμαχο βιβλίο Ιστορίας όλο το προηγούμενο διάστημα αποτέλεσε αντικείμενο μιας «εφετζίδικης» και ψευδεπίγραφης αντιπαράθεσης εθνικισμού - κοσμοπολιτισμού, η οποία αφήνει στο απυρόβλητο το ιμπεριαλιστικό πνεύμα και το ξαναγράψιμο της Ιστορίας που διαπερνά το συγκεκριμένο βιβλίο.
Επίσης χτες, η υπουργός Παιδείας ανακοίνωσε ότι το βιβλίο θα αξιολογηθεί σε 200 σχολεία της Ελλάδας και της Κύπρου, βάσει ειδικά επεξεργασμένων ερωτηματολογίων του Παιδαγωγικού Ινστιτούτου, τα οποία θα κληθούν να συμπληρώσουν οι εκπαιδευτικοί. Ουσιαστικά το υπουργείο επιμένει στην «επιχείρηση Αξιολόγηση» με διαδικασίες σαν αυτή, που μοναδικό στόχο έχουν, με ευέλικτο και ραφιναρισμένο εξαναγκασμό, να οδηγήσουν στην αυτοαξιολόγηση του εκπαιδευτικού και την εσωτερική αξιολόγηση του σχολείου. Δε χωράει καμία αυταπάτη. Οι εκπαιδευτικοί πρέπει να αντισταθούν, διδάσκοντας την αλήθεια. Ακόμη κι αν όλα τα νέα βιβλία αποσυρθούν, το πρόβλημα θα εξακολουθεί να υπάρχει αν δεν αποσυρθεί η κυρίαρχη αντίληψη που διέπει τα αναλυτικά προγράμματα, η ιδέα της διαθεματικότητας που αποσαθρώνει τη διδακτική διαδικασία και διαλύει τη σκέψη των μαθητών.