«Οταν ΝΔ και ΠΑΣΟΚ ενδιαφέρονται να βγάλει ο ένας τα άπλυτα του άλλου και να τρομοκρατήσουν τους εργαζόμενους ότι δεν έχουν άλλη επιλογή από το να διαλέξουν ανάμεσα στους δύο, όταν εκλογολογούν, όταν μετράνε τα κουκιά μεταξύ τους, όταν εξαγγέλλουν ψίχουλα, κοροϊδεύοντας τους εργαζόμενους, εμείς θέτουμε ως κριτήριο τα μεγάλα λαϊκά προβλήματα, που αφορούν την καθημερινή μας ζωή.

Εμείς βλέπουμε την εκλογική μάχη ως μια από τις πολλές ευκαιρίες που έχει ο λαός καθημερινά, να κάνει ένα βήμα εμπρός, βάζοντας φρένο σε αντιλαϊκές επιλογές, ανοίγοντας την ταχύτητά του προς τα εμπρός, κάνοντας ένα βήμα, με προοπτική τη ριζική εναλλακτική λύση.

Εμείς μετράμε το σήμερα και το αύριο με κριτήριο ότι όλα τα αντιλαϊκά μέτρα έχουν τραγικά θύματα τους νέους ανθρώπους, τα παιδιά που αύριο θα είναι έφηβοι και νέοι».

«Το ΚΚΕ, δίνοντας συνέχεια στις θέσεις που ανέπτυξε για τα μεγάλα πανελλαδικά, περιφερειακά και τοπικά προβλήματα κατά την περίοδο των πρόσφατων τοπικών εκλογών, συγκεντρώνει σήμερα την προσοχή σε ορισμένα από αυτά, που είναι διαχρονικά, τα ζούμε συνεχώς, όλο το χρόνο. Εκπορεύονται, βεβαίως, από την εφαρμοζόμενη αντιλαϊκή πολιτική με προμετωπίδα τις κυβερνήσεις και με την ενεργητική στήριξη της πλουτοκρατίας, εκφράζουν επίσης την πλήρη υποστήριξη και πειθαρχία προς τις γενικότερες στρατηγικές επιλογές της ΕΕ», σημείωσε η Αλέκα Παπαρήγα στην εισηγητική της τοποθέτηση και συνέχισε:

«Μερικά από αυτά οξύνονται, με αφορμή και όχι αιτία τις καιρικές, κλιματολογικές συνθήκες. Η ΝΔ, μπροστά στις εκλογές εξαγγέλλει έργα, τα οποία θα πραγματοποιηθούν μέσω της σύμπραξης με τον ιδιωτικό καπιταλιστικό τομέα (ΣΔΙΤ). Στο ιδιωτικό κεφάλαιο συνεχώς παραχωρούνται νέοι τομείς και υπηρεσίες σε βασικούς κλάδους. Στην Παιδεία και την Υγεία, την Πρόνοια και την προστασία του περιβάλλοντος. Ολόκληρη η Αττική έχει χάσει τις ακτές της που κάποτε μπορούσε να τις χαρεί η λαϊκή οικογένεια, οι νέοι άνθρωποι με τις παρέες τους.

Ειδικότερα αναφέρεται η κυβέρνηση σε μέτρα για το περιβάλλον στην Αττική με μετεγκατάσταση βιομηχανιών και άλλες παρεμβάσεις. Υπερέχει των υποσχέσεων η πάγια πολιτική κινήτρων για να διευκολυνθούν οι βιομήχανοι και μόνο. Τα μέτρα δεν προβλέπουν παρέμβαση για τις ήδη οχλούσες βιομηχανίες στην Αττική, περισσότερο φαίνεται ότι αφορούν νέες εγκαταστάσεις. Δεν έχουμε καμία εγγύηση ότι δε θα αναπαραχθούν "μικρές Αττικές" στις περιοχές που θα εγκατασταθούν οι νέες βιομηχανίες. Με βάση τα στοιχεία που δημοσιεύτηκαν, θα είναι και πάλι κοντά σε κατοικημένες περιοχές».

«Ανεξάρτητα τι υπόσχεται για τις βιομηχανικές εγκαταστάσεις - πρόσθεσε η Αλέκα Παπαρήγα -, την ίδια ώρα εξελίσσεται προγραμματισμός για τη δημιουργία τεράστιων εμπορικών κέντρων, τουριστικών εγκαταστάσεων μέσα στην ίδια την Αθήνα. Η λογική είναι γεμίζουμε με τσιμέντο ό,τι αδειάζει, καλύπτουμε με τσιμέντο όσο ελεύθερο έδαφος έχει απομείνει.

Ας μην επικαλεστεί η κυβέρνηση ότι τα νέα μεγαθήρια θα δημιουργήσουν νέες θέσεις εργασίας. Διαχείριση της ανεργίας θα γίνει. Στα μεγαθήρια αυτά θα ισχύουν ακόμα πιο οργανωμένα οι νέες απάνθρωπες ελαστικές εργασιακές σχέσεις, ενώ θα δεχτούν συντριπτικό πλήγμα οι αυτοαπασχολούμενοι.

Πρόσφατα, ο πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ σε υψηλούς τόνους δήλωσε ότι το ΠΑΣΟΚ και η διεθνής σοσιαλδημοκρατία είναι σε θέση να αντιμετωπίσουν το πρόβλημα του θερμοκηπίου, το Εϊτζ και άλλα τινά. Τόσα πολλά υπόσχεται για να παρακάμψει τα τοπικά, περιφερειακά και πανελλαδικά προβλήματα, για τα οποία είναι συνυπεύθυνο.

Η ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ εμφανίζουν τα έργα ως μοχλό ανάπτυξης τάχα υπέρ του λαού, ως πανάκεια, ως μέσο τάχα πλουτισμού των πολλών, ενώ στην πραγματικότητα αφορούν την τσέπη μόνο των λίγων και των παρατρεχάμενων. Τα έργα που έγιναν και σχεδιάζονται να γίνουν, εκφράζουν πριν απ' όλα τις προτεραιότητες επιλογής για την κερδοφορία του κεφαλαίου, για υποδομές που θα τα αξιοποιήσει το μεγάλο κεφάλαιο και αν ο λαός κάνει χρήση θα πληρώσει πανάκριβα.

Σχεδιάζουν έργα που αφορούν τις λαϊκές ανάγκες, αλλά τελικά θα επωφεληθούν οι λίγοι από αυτά, ο λαός δε θα μπορέσει να τα χαρεί. Επιλέγοντας ορισμένα έργα, βάζουν στο ράφι έργα που είναι απολύτως αναγκαία, έπρεπε να έχουν ξεκινήσει πριν από μερικές δεκαετίες, όπως είναι η αντισεισμική θωράκιση, τα αντιπλημμυρικά, αναπλάσεις περιοχών, αναδασώσεις, εγκαταστάσεις για την οικογένεια, τους ηλικιωμένους, τα παιδιά και τους νέους».

Μιλώντας για την προσπάθεια των ΝΔ και ΠΑΣΟΚ να «τσουβαλιάσουν» την ατομική και την κοινωνική ευθύνη για τα μεγάλα προβλήματα, η ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ τόνισε: «Δεν είναι τυχαίο ότι και τα δύο κόμματα, εναλλασσόμενα στη διακυβέρνηση μας έκαναν και μας κάνουν συστάσεις να πάρουμε μέτρα για να αντιμετωπιστεί το πρόβλημα της ενδεχόμενης λειψυδρίας, με οικονομία στο νερό και το ρεύμα. Σε περιόδους ισχυρών βροχοπτώσεων μας έκαναν και κάνουν συστάσεις να καθαρίζουμε τα φρεάτια, να προσέχουμε πού ρίχνουμε σκουπίδια κ.λπ.

Δεν είναι ξένο το ΚΚΕ προς την ατομική ευθύνη και υπευθυνότητα, όμως δεν ανεχόμαστε να τσουβαλιάζονται οι ευθύνες των κυβερνήσεων με τις ατομικές ευθύνες των εργαζομένων. Αλλο υπευθυνότητα και άλλο συνυπευθυνότητα. Η κατάσταση που επικρατεί στην Αττική αποτελεί καμπανάκι για τις άλλες περιοχές της χώρας εν όψει του Δ' ΚΠΣ που τάχα θα λύσει τα προβλήματα της περιφέρειας.

Δεν επιλέγουμε την Αττική τυχαία, γιατί τάχα μόνο εδώ υπάρχουν προβλήματα, και όχι αλλού π.χ. στο νομό της Θεσσαλονίκης, στη Χαλκιδική, στη Θεσσαλία, στην Αιτωλοακαρνανία, στα νησιά. Απλά, μέσα από τα προβλήματα της Αττικής θέλουμε να δείξουμε ότι δεν πατάει πουθενά η εκτίμηση περί "αθηνοκεντρικού κράτους", περί περιφερειακής ανάπτυξης και αποκέντρωσης. Οπως κατάντησε η περιοχή της Αττικής, το ίδιο και χειρότερο θα καταντήσουν όλες οι περιφέρειες, που τάχα αποτελούν το στόχο αξιοποίησης του Δ' ΚΠΣ, των μέτρων για τη λεγόμενη τουριστική οικονομία και των αναδιαρθρώσεων στην αγροτική οικονομία.

Το ίδιο και χειρότερα θα καταντήσουν οι περιοχές που τάχα θα γίνουν αποκεντρωμένα κέντρα, διαμετακομιστικά κέντρα, κέντρα υπηρεσιών και επιλεγμένων δραστηριοτήτων. Τα προβλήματα στα οποία θέλουμε να επικεντρώσουμε είναι η αντιπλημμυρική και αντισεισμική προστασία, η διαχείριση του νερού και των απορριμμάτων, οι αστικές συγκοινωνίες, και ιδιαίτερα οι ελεύθεροι χώροι, οι δεσμευμένες ακτές, οι νέοι κίνδυνοι που απειλούν το πράσινο και ιδιαίτερα τα δάση».

«Να τιμωρηθούν οι πολιτικοί υπαίτιοι, η ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ», κάλεσε η Αλέκα Παπαρήγα. «Φρένο στις επιλογές τους, για να ανοίξουμε δρόμο, να διεκδικήσουμε τα δικαιώματά μας με βάση τις σύγχρονες, τις πραγματικές μας ανάγκες. Να μη μας χρησιμοποιούν, δίνοντας επιλεκτικά ψίχουλα για να κλείσουν στόματα και να δημιουργούν πλάνες ελπίδες.

Βεβαίως, τα οξυμένα προβλήματα του Λεκανοπεδίου Αττικής όπως και όλης της Ελλάδας δεν είναι ούτε νέα, ούτε σύγχρονα. Διαμορφώθηκαν διαχρονικά, άλλοτε με πιο βραδείς ρυθμούς, άλλοτε με πολύ γρήγορους. Οι πολιτικοί υπαίτιοι έχουν όνομα, από το 1974 και μετά, για να σταθούμε στα πρόσφατα χρόνια, φέρουν το όνομα ΝΔ και ΠΑΣΟΚ, και πίσω από αυτά τα κόμματα είναι η αφρόκρεμα της ελληνικής πλουτοκρατίας, τα διεθνικά καπιταλιστικά μονοπώλια, οι Ευρωπαίοι και Αμερικανοί σύμμαχοί τους, τα κοινοτικά πλαίσια στήριξης, οι αναπτυξιακοί νόμοι, η πολιτική κινήτρων και φοροαπαλλαγών, η πολιτική στήριξης της επιχειρηματικότητας.

Το μείζον πρόβλημα είναι ότι τα εγκλήματα σε βάρος της Αττικής, σε βάρος της Ελλάδας γενικά, συντελέστηκαν με τη χρησιμοποίηση του ίδιου του λαϊκού παράγοντα, γι' αυτό άλλωστε τώρα τον μεταχειρίζονται ως συνένοχο, εκ του πονηρού βεβαίως, για να κρύψουν τις κύριες ευθύνες και να παραπλανήσουν για άλλη μια φορά.

Για να προχωρήσουν το έγκλημα των εγκλημάτων τη ληστεία και εμπορευματοποίηση της γης, την αντιλαϊκή πολιτική στη χρήση της γης, έπρεπε να δώσουν κάποιο αντίτιμο, ή αντίδωρο και στο λαϊκό παράγοντα. Εμπορεύτηκαν και καπηλεύτηκαν υπαρκτά λαϊκά προβλήματα και ανάγκες για να δώσουν δήθεν λύσεις, να εξασφαλίσουν ταυτόχρονα την απαιτούμενη εκλογική πελατεία.

Αντί, δηλαδή, να λύσουν το πρόβλημα της λαϊκής κατοικίας με ευθύνη του κράτους, αντί να πάρουν την ευθύνη του σχεδιασμού και του κόστους των υποδομών, προτίμησαν την πολιτική των αντιπαροχών, που οδήγησε στην τσιμεντοποίηση, στην άναρχη δόμηση, στα αυθαίρετα για την πρώτη λαϊκή κατοικία, και στη συνέχεια στα αυθαίρετα για τα πιο υψηλά εισοδήματα. Κατέφευγαν στα μπαζώματα, στη χάραξη δρόμων εκεί που δε χρειάζονται υψηλό τίμημα για απαλλοτριώσεις, εκεί που συνέφερε την πλουτοκρατία. Το κυριότερο, με το θεσμικό πλαίσιο που και τα δύο κόμματα διαμόρφωσαν, έκαναν σκόπιμους διαχωρισμούς περιοχών σε εντός και εκτός σχεδίου, προχώρησαν σε απανωτούς χαρακτηρισμούς και αποχαρακτηρισμούς σε δασικές και μη δασικές εκτάσεις.

Εκλειναν σκόπιμα τα μάτια στις αυθαιρεσίες που έκαναν οι διάφοροι οικοπεδικοί συνεταιρισμοί και οι κατασκευαστικές εταιρείες που άρχισαν να δημιουργούνται, οι οποίες συνήθως παρέκαμπταν τους νόμους, οξύνοντας το πρόβλημα. Η λογική για προστατευμένες και μη περιοχές υποτάσσεται στο κέρδος.

Δεν προσεταιρίστηκαν μόνο σημαντικά τμήματα των λαϊκών στρωμάτων, αλλά και ένα σημαντικό μέρος μικρών και μεσαίων εργολάβων που εξ αντικειμένου αναλάμβαναν την οικοδόμηση, καθώς στην Ελλάδα δεν είχαν ακόμα αναπτυχθεί οι προϋποθέσεις για συγκέντρωση στις κατασκευές της αστικής κατοικίας. Βέβαια, τα τελευταία χρόνια με τη λεγόμενη απελευθέρωση, τα ολυμπιακά έργα και την ανάθεση σε ιδιώτες των δημοσίων έργων, φρόντισαν και ΟΙ ΔΥΟ ΤΟΥΣ να βοηθήσουν πολιτικά τη διαμόρφωση ισχυρών κατασκευαστικών ομίλων που συμπράττουν μάλιστα με ξένους και βγαίνουν στο εξωτερικό για άντληση νέων κερδών».

Ολοκληρώνοντας την εισηγητική της τοποθέτηση, η ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ τόνισε: «Η γενική τάση είναι η απελευθέρωση της γης, των δασών, των παραλιών, των ελεύθερων χώρων, από όποιες δεσμεύσεις, προς όφελος του κεφαλαίου. Σ' αυτά τα πλαίσια εντάχθηκαν τα λεγόμενα μεγάλα έργα της Αττικής, όπως το Αεροδρόμιο των Σπάτων, η Αττική Οδός, η προωθούμενη αναδιοργάνωση του Θριάσιου Πεδίου, η αλλαγή των χρήσεων γης στα Μεσόγεια, καθώς και η εμπορευματοποίηση των χώρων του παλαιού αεροδρομίου του Ελληνικού, του Ελαιώνα, των Ολυμπιακών εγκαταστάσεων, των ορεινών όγκων, των παραλιών, κλπ.

Κάναμε και κάνουμε προσπάθειες να συμβάλλουμε έστω και σε κάποια ανακούφιση της πολύπαθης Αττικής, ωστόσο προσκρούουμε συνεχώς στο πρόβλημα της ιδιοκτησίας και εμπορευματοποίησης της γης στον τομέα της κατοικίας και της χωροταξίας - δόμησης, με στόχο τη συγκέντρωση και συγκεντροποίηση, την εμπορευματική εκμετάλλευση, την αύξηση της κερδοφορίας των μονοπωλιακών ομίλων, των τραπεζών.

Δεν υπάρχει πρόβλημα που δεν ακουμπάει το πρόβλημα της γης, π.χ. η διαχείριση των απορριμμάτων και του νερού, η χάραξη νέων δρόμων, τα αντιπλημμυρικά έργα, η αντισεισμική θωράκιση, η ανάγκη για ελεύθερες ακτές, η προστασία των δασών, η υπεράσπιση των ελεύθερων χώρων, η δημιουργία νέων ελεύθερων χώρων».