Οι αιγοπροβατοτρόφοι και αγελαδοτρόφοι δεν πρέπει να μείνουν με σταυρωμένα τα χέρια μπρος στην αρνητική κατάσταση που διαμορφώνουν σε βάρος τους από κοινού ΕΕ, κυβερνώντες και βιομήχανοι - πολυεθνικές. Η πολιτική που ακολουθείται στηρίζει κραυγαλέα το μεγάλο κεφάλαιο και τα μονοπώλια και στην προκειμένη περίπτωση το λεγόμενο καρτέλ γάλακτος. Οι μικρομεσαίοι κτηνοτρόφοι οφείλουν να εντείνουν τον αγώνα τους αν θέλουν να υπάρξουν και να συνεχίσουν να παράγουν χωρίς να είναι τα μόνιμα θύματα μιας άγριας εκμετάλλευσης από τους εμποροβιομηχάνους και τα μονοπώλια.
Το προηγούμενο διάστημα υπήρξε ένας αγωνιστικός αντίλογος, με πρωτοβουλία των συνεπών αγωνιστικών δυνάμεων που μετέχουν στην Παναγροτική Αγωνιστική Συσπείρωση (ΠΑΣΥ). Ομως ο αγώνας πρέπει να συνεχιστεί, να μαζικοποιηθεί και να ενταθεί. Η ΠΑΣΥ έχει θέσει ήδη μια σειρά από καίρια αιτήματα, τα οποία ο «Ρ» παρουσιάζει και σήμερα:
- Τιμές που να αφήνουν ένα λογικό κέρδος στους παραγωγούς.
- Την επιδότηση όλων των αιγοπροβάτων και βοοειδών και την τιμαριθμική αναπροσαρμογή της επιδότησης.
- Την κατάργηση της ποσόστωσης στο αγελαδινό και την επιδότηση ολόκληρης της παραγόμενης ποσότητας, χωρίς πρόστιμα λόγω της υπέρβασης της ποσόστωσης.
- Το σταμάτημα του ξεπουλήματος των εταιρειών μετοχικού ενδιαφέροντος της ΑΤΕ - ΑΣΟ (ΔΩΔΩΝΗ, ΣΕΠΕΚ, ΡΟΔΟΠΗ κ.ά.) στους ιδιώτες και τη μετατροπή τους σε καθαρές συνεταιριστικές οργανώσεις με τη δωρεάν μεταβίβαση των μετοχών της ΑΤΕ στους συνεταιρισμούς.
- Τον εκδημοκρατισμό και στήριξη των συνεταιρισμών για να παίξουν ουσιαστικότερο ρόλο στην παραγωγή και εμπορία των κτηνοτροφικών εφοδίων, αλλά και στη μεταποίηση και εμπορία των ζωοκομικών προϊόντων.
- Την κατάργηση των παρακρατήσεων στη βοοτροφία και αιγοπροβατοτροφία, για τη βελτίωση της ποιότητας, τη διαφοροποίηση και για το ΟΣΔΕ, που είναι και παράνομη.
- Την εκπόνηση και υλοποίηση προγραμμάτων γενετικής βελτίωσης του ζωικού κεφαλαίου.
- Την αναβάθμιση του Ελληνικού Οργανισμού Γάλακτος (ΕΛΟΓ), έτσι ώστε η πιστοποίηση της ποιότητας του γάλακτος να γίνεται αποκλειστικά από τα εργαστήριά του και όχι από τα διαπιστευμένα εργαστήρια των μεγάλων γαλακτοβιομηχανιών.
- Τη δωρεάν πιστοποίηση των ζωοκομικών προϊόντων από τον αντίστοιχο κρατικό οργανισμό.
- Τη θεσμοθέτηση οικονομικών κινήτρων για την ανάπτυξη των κτηνοτροφικών καλλιεργειών, που εξασφαλίζουν εγχώριες υγιεινές και φθηνές πρώτες ύλες.
Το σίγουρο πάντως είναι πως η πολιτική που έχουν διαμορφώσει η ΚΑΠ και ο ΠΟΕ δεν έχει να επιφέρει τίποτα το θετικό για τους μικρομεσαίους κτηνοτρόφους. Και γίνεται ολοφάνερο πως απαιτείται μέτωπο αγώνα με όλους όσοι θίγονται από την αντιλαϊκή - αντιαγροτική πολιτική της ΕΕ και των κυβερνήσεων της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ. Μέτωπο αγώνα με όλους τους μικρομεσαίους αγρότες, την εργατιά, τους αυτοαπασχολούμενους, τη νεολαία, τους ανέργους και τους συνταξιούχους. Οι μικρομεσαίοι κτηνοτρόφοι καλούνται να παλέψουν για τη δημιουργία των παραγωγικών συνεταιρισμών, που προτείνει το ΚΚΕ. Βέβαια, η λύση των παραγωγικών συνεταιρισμών που θα στηρίζονται πολύπλευρα από το κράτος προϋποθέτει σύγκρουση με τα μεγάλα και οργανωμένα οικονομικά συμφέροντα στο χώρο της κτηνοτροφίας, αλλά και της μεταποιητικής βιομηχανίας. Επίσης προϋποθέτει αλλαγή του συσχετισμού των πολιτικών δυνάμεων για να εφαρμοστεί μια αγροτική πολιτική που θα στηρίζεται στους παραγωγικούς συνεταιρισμούς και θα αναπτύσσει τη γεωργία και την κτηνοτροφία, με κριτήριο τα συμφέροντα του λαού και των μικρομεσαίων κτηνοτρόφων.