- Πολλά έχουν ακουστεί για το «Σχέδιο Κολομβία». Σε τι αποσκοπεί αυτό το σχέδιο, ποιος το χρηματοδοτεί και ποιος είναι ο ρόλος της Ευρωπαϊκής Ενωσης;

- «Το «Σχέδιο Κολομβία» είναι ένα στρατηγικό σχέδιο, που έχουν επεξεργαστεί η κυβέρνηση των Ηνωμένων Πολιτειών της Αμερικής και η κυβέρνηση του Αντρες Παστράνα, από κοινού σαν ένα εναλλακτικό σχέδιο, σε περίπτωση που τελικά δεν τελεσφορήσουν, με τον τρόπο που θα ήθελε η κυβέρνηση, οι συνομιλίες με τους αντάρτες. Στην πραγματικότητα, όμως, πρόκειται για ένα σχέδιο, που, κάτω από το πρόσχημα της πάλης κατά των ναρκωτικών, έχει σαν στόχο να χτυπηθεί το ένοπλο επαναστατικό κίνημα. Βασικός στόχος του συγκεκριμένου σχεδίου είναι η ενίσχυση της στρατιωτικής πλευράς και όχι της κοινωνικής. Γι' αυτό και εμείς και ολόκληρο το λαϊκό κίνημα το έχουμε ονομάσει «Σχέδιο για τον Πόλεμο» και όχι για την ειρήνη. Επίσης, το «Σχέδιο Κολομβία» έχει σαν στόχο την παραβίαση της εθνικής κυριαρχίας, γιατί ούτε καν η Βουλή της χώρας δεν είχε επίγνωση αυτού του σχεδίου. Το συγκεκριμένο σχέδιο εκπονήθηκε μυστικά ανάμεσα στην κυβέρνηση του Παστράνα και των ΗΠΑ. Υστερα όμως από καταγγελίες της διεθνούς κοινότητας, έγινε πια γνωστό το περιεχόμενό του.

Αυτό το σχέδιο προβλέπει χρηματοδότηση με τον εξής τρόπο: Κατ' αρχήν υπάρχει η χρηματοδότηση από την πλευρά των ΗΠΑ της τάξης των 1,5 δισεκατομμυρίων δολαρίων. Ενα άλλο τμήμα του χρηματοδοτείται από την κυβέρνηση της Κολομβίας υπό τη μορφή δανείων - ενέργεια που θα έχει σαν αποτέλεσμα να αυξηθεί ακόμα παραπάνω το εξωτερικό χρέος της χώρας - ενώ προβλέπεται και ένα άλλο τμήμα της χρηματοδότησης να καλυφθεί από δωρεές των χωρών της Ευρωπαϊκής Ενωσης.

Η Ισπανία έχει επιλεγεί σαν η χώρα εκείνη όπου θα γίνει η συνάντηση της επιτροπής των χωρών που θα προσφέρουν χρήματα. Θα πρέπει να πω πως αν τελικά η ΕΕ προσφέρει χρήματα για το «Σχέδιο Κολομβία», στην πραγματικότητα θα εμπλακεί στον πόλεμο στην Κολομβία.

- Πώς μπορούν συγκεκριμένα να εκφράσουν την αλληλεγγύη τους οι λαοί της ΕΕ;

- Κατ' αρχήν μπορούν να παίξουν σημαντικό ρόλο οι λαοί της ΕΕ, ώστε να πιέσουν τις κυβερνήσεις τους να μη δώσουν χρήματα γι' αυτό το σχέδιο. Μέχρι τώρα η ΕΕ, λόγω της λαϊκής πίεσης που υπήρξε, έχει φέρει αντιρρήσεις στο να χρηματοδοτήσει αυτό το σχέδιο. Για παράδειγμα, στα μέσα του Ιούνη, μια σειρά μη κυβερνητικές και κοινωνικές οργανώσεις στη Γαλλία έβγαλαν μία καταγγελία ενάντια στο σχέδιο αυτό. Το ίδιο έγινε και από το συνδικαλιστικό κίνημα της Ισπανίας, με τη συνεργασία της CUT, της Γενικής Συνομοσπονδίας Εργατών της Κολομβίας. Στην Ισπανία προγραμματίστηκε για τις 2 Ιούλη μια μεγάλη διαδήλωση μπροστά στην αμερικάνικη πρεσβεία κατά του σχεδίου, ενώ στη Μαδρίτη στις αρχές του Ιούλη αναμένεται να γίνει μια σύσκεψη μη κυβερνητικών οργανώσεων απ' όλη την Ευρώπη κατ' αυτού του σχεδίου. Αυτό σημαίνει ότι οι λαοί της Ευρώπης έχουν αρχίσει να κατανοούν τι σημαίνει στην πραγματικότητα το «Σχέδιο Κολομβία» και προχωρούν σε διάφορες ενέργειες, ώστε οι ευρωπαϊκές κυβερνήσεις να μην το στηρίξουν. Και αυτό γιατί το να αντισταθεί κανείς στο συγκεκριμένο σχέδιο σημαίνει πως συμβάλλει στην πάλη για την ειρήνη στην Ευρώπη και γενικότερα σε όλο τον κόσμο. Σημαίνει πως εκφράζει την αλληλεγγύη του υπέρ της διαδικασίας της ειρήνης στην Κολομβία. Και αυτό, γιατί όταν αγωνίζεται κανείς για μια ειρήνη με κοινωνική δικαιοσύνη στην Κολομβία, αγωνίζεται για την παγκόσμια ειρήνη.

- Αναφέρατε πως πρόφαση για την εφαρμογή του «Σχεδίου Κολομβία» είναι η πάλη κατά των ναρκωτικών. Ποια είναι η θέση του ΚΚ Κολομβίας γι' αυτό το ζήτημα;

- Η καλλιέργεια κόκας στην Κολομβία γίνεται από μικρούς αγρότες, δηλαδή δεν πρόκειται για λατιφούντια. Καλλιεργούν την κόκα σαν μοναδική δυνατότητα για να επιβιώσουν. Οι μικροί αγρότες της Κολομβίας δεν είναι βέβαια έμποροι ναρκωτικών. Οι έμποροι ναρκωτικών είναι οι μεγάλες διεθνικές εταιρίες, οι μεγάλες μαφίες που βρίσκονται στις ΗΠΑ και σε μια σειρά ευρωπαϊκές πρωτεύουσες. Θα πρέπει να αναφέρω πως οι Κολομβιανοί αγρότες δεν καλλιεργούν την κόκα επειδή θέλουν, αλλά επειδή είναι ο μόνος τρόπος για να επιβιώσουν. Πρέπει να σημειώσουμε ότι και αυτούς τους εκμεταλλεύονται αυτές οι μεγάλες διεθνικές επιχειρήσεις της εμπορίας ναρκωτικών. Πρόκειται για μεγάλες εταιρίες που δεν πληρώνουν φόρους σε κανένα μέρος του κόσμου.

Γι' αυτό και εμείς πιστεύουμε ότι το θέμα της αντιμετώπισης των παράνομων καλλιεργιών και της εμπορίας ναρκωτικών δεν είναι θέμα που αφορά μόνο την Κολομβία, αλλά όλο τον κόσμου. Γιατί το εμπόριο των ναρκωτικών διέπεται από τους νόμους του καπιταλισμού. Εμείς συνεχίζουμε να τονίζουμε πως το πρόβλημα των καλλιεργιών είναι ένα πρόβλημα οικονομικό και κοινωνικό, επομένως και η λύση που θα πρέπει να δοθεί, δεν μπορεί να είναι ποτέ στρατιωτική, αλλά πρέπει να είναι οικονομική και κοινωνική.

Πιστεύουμε ότι έχει μεγάλη σημασία η επόμενη συνάντηση, που θα γίνει αυτές τις μέρες ανάμεσα στην κυβέρνηση, στο αντάρτικο και στη διεθνή κοινότητα για τα θέματα των παράνομων καλλιεργιών, καθώς επίσης και για την αντικατάσταση αυτών των καλλιεργιών. Πιστεύουμε, δηλαδή, ότι με αυτή τη συζήτηση θα αποδειχθεί πια ότι το πρόβλημα που αντιμετωπίζει η Κολομβία δεν είναι πρόβλημα εμπορίου ναρκωτικών, αλλά είναι ένα οικονομικό, πολιτικό και κοινωνικό πρόβλημα. Η διεθνής κοινότητα χρειάζεται να εξετάσει αυτή τη στιγμή τι κατάσταση επικρατεί και τι λύσεις μπορούν να δοθούν. Γι' αυτό και σε αυτήν την επόμενη συνάντηση που θα γίνει θα συμμετάσχουν πολλές διεθνείς κοινωνικές οργανώσεις και πολλές κυβερνήσεις. Αυτή η συζήτηση θα δείξει ότι η αφορμή που παρουσιάζουν οι ΗΠΑ για το στρατιωτικό χτύπημα που θέλουν να δώσουν, υποτίθεται, στο εμπόριο ναρκωτικών, δεν είναι παρά ένα ψέμα. Ελπίζουμε ότι θα καταδειχτεί πως στην πραγματικότητα οι ΗΠΑ χρησιμοποιούν το θέμα του εμπορίου ναρκωτικών, για να χτυπήσουν το αντάρτικο.

- Το τελευταίο διάστημα υπάρχουν μια σειρά από κινητοποιήσεις στην Κολομβία. Σε ποια κατάσταση βρίσκεται το μαζικό λαϊκό κίνημα στη χώρα σας;

- Στην Κολομβία πάντα υπήρχε ένα δυνατό μαζικό λαϊκό κίνημα. Πρόκειται για ένα λαϊκό κίνημα, που εκφράζεται με διαφορετικές μορφές - δηλαδή ένοπλες και μη ένοπλες μορφές πάλης, με συνδικαλιστική δράση, το κίνημα των αγροτών, το κίνημα των φοιτητών και νεολαίας, των γυναικών και των εθνικών μειονοτήτων. Το λαϊκό κίνημα, επίσης, έχει πάρει μέρος και σε εκλογικές μάχες, δηλαδή νόμιμες μορφές πάλης. Το χαρακτηριστικό, όμως, στην περίπτωση της Κολομβίας είναι ότι όλες αυτές τις δραστηριότητες η κυβέρνηση της Κολομβίας τις ποινικοποιεί. Ετσι, γίνονται κάθε φορά πολλές συλλήψεις, αλλά και δολοφονίες όσων συμμετέχουν σε αυτό το κίνημα. Αυτό έχει σαν αποτέλεσμα να μειώνονται όλο και περισσότερο οι δυνατότητες μιας ανοιχτής πολιτικής δουλιάς. Αυτό οδήγησε σημαντικά τμήματα του λαού να περάσουν στην επαναστατική ένοπλη πάλη, προκειμένου να αγωνιστούν για την πολιτική, οικονομική και κοινωνική αλλαγή στη χώρα μας. Ετσι, μέσα σ' αυτόν το συνδυασμό των διάφορων μορφών πάλης ο κολομβιανός λαός έχει αποκτήσει μεγάλη πείρα, ιδιαίτερα σε ό,τι αφορά την ένοπλη πάλη.

Θα πρέπει να πω πως το μαζικό κίνημα παίρνει μέρος σε διάφορες κινητοποιήσεις, ιδιαίτερα το τελευταίο διάστημα. Θα ήθελα να αναφέρω τις γενικές πανεθνικές απεργίες. Από το 1977, που πραγματοποιήθηκε η κυριότερη γενική πανεθνική απεργία στην Κολομβία, έχουμε προχωρήσει σε μια σειρά γενικές πανεθνικές απεργίες και εργαζόμαστε δραστήρια για τη νέα απεργία, που έχει προκηρυχτεί για τις 3 Αυγούστου.

Ταυτόχρονα, το αγροτικό κίνημα στη χώρα πραγματοποιεί μια σειρά από κινητοποιήσεις, κόβοντας και αποκλείοντας δρόμους. Στα μέσα του Ιούνη, χιλιάδες αγρότες πλημμύρισαν την πλατεία Μπολίβαρ στην πρωτεύουσα της χώρας, την Μπογκοτά, απαιτώντας από την κυβέρνηση να τηρήσει τις υποσχέσεις που τους είχε δώσει. Επίσης μεγάλες κινητοποιήσεις κάνουν και οι εθνικές μειονότητες. Δε θα πρέπει να παραλείψουμε όμως και τις κινητοποιήσεις που οργανώνουν οι εκπαιδευτικοί της χώρας μας ενάντια στα νεοφιλελεύθερα μέτρα και την ιδιωτικοποίηση της παιδείας. Και το σημαντικότερο είναι ότι το κοινωνικό κίνημα της Κολομβίας συμμετέχει σε μια σειρά ενέργειες ενάντια στο καθεστώς. Για παράδειγμα, έχουμε το φαινόμενο ότι μια σειρά τμήματα του πληθυσμού χάνουν τα σπίτια τους, γιατί δεν μπορούν να πληρώσουν τα δάνεια που έχουν πάρει από την τράπεζα. Και αυτό επειδή υπάρχουν μια σειρά νόμοι που δίνουν τη δυνατότητα στις τράπεζες να παίρνουν τα σπίτια, όταν δεν μπορούν να τα πληρώσουν. Να σας φέρω ένα συγκεκριμένο παράδειγμα. Ενας Κολομβιανός εργαζόμενος έχει αγοράσει ένα σπίτι που κοστίζει 10 εκατομμύρια πέσος, μετά από 20 χρόνια έχει πληρώσει πάνω από 200 εκατομμύρια. Το συγκεκριμένο αυτό πρόβλημα δημιούργησε ένα ολόκληρο κίνημα ενάντια σε αυτή την κατάσταση. Σε όλα αυτά τα κινήματα είμαστε παρόντες εμείς οι κομμουνιστές.

- Πολλά έχουν ακουστεί τελευταία για το βολιβαριανό κίνημα. Τι ακριβώς είναι αυτό;

Είναι μια πρόταση που είχαν κάνει από παλιότερα οι FARC (Επαναστατικές Ενοπλες Δυνάμεις της Κολομβίας), να συγκροτηθεί ένα μαζικό, πλατύ κίνημα, το οποίο, όμως, θα είναι παράνομο. Αυτό που έβαζαν πάντα οι FARC είναι το γεγονός ότι αφού υπάρχει κρατική βία στην Κολομβία έπρεπε να φτιαχτεί παράνομο αυτό το κίνημα, για να μπορέσει να επιβιώσει και να μην πάθει αυτό που έχει πάθει η Πατριωτική Ενωση όπου έχουν σκοτωθεί και δολοφονηθεί τόσα στελέχη της. Το ΚΚ Κολομβίας, με μια ανακοίνωση του ΠΓ της ΚΕ, χαιρέτισε τη δημιουργία αυτού του κινήματος.