Αυτό που σήμερα κάνουν οι ΗΠΑ στην Κούβα ήταν αναμενόμενο. Γιατί ποτέ δεν έπαψαν οι ΗΠΑ να εργάζονται για την ανατροπή της σοσιαλιστικής Κούβας, και νομίζω ότι οφείλουμε να δούμε ότι συμβαίνει αυτό που λέμε σαν σύνθημα - που είναι η απόλυτη αλήθεια - «ένας είναι ο εχθρός, ο ιμπεριαλισμός». Ο ιμπεριαλισμός είναι που εκφράζει το πρόσωπό του είτε με το εμπάργκο, είτε με την επίθεση στον Κόλπο των Χοίρων, είτε αργότερα με την εκπαίδευση των αντεπαναστατών στο Μαϊάμι, είτε με τους πέντε Κουβανούς που έχουν συλληφθεί, είτε με τον πιτσιρικά πριν μερικά χρόνια, είτε σήμερα με το θέμα της Παλαιστίνης και του Λιβάνου. Είναι ένα το πρόβλημα, είναι ο ιμπεριαλισμός, ο οποίος εκδηλώνεται κατά της Κούβας σε πρώτη φάση με τον τρόπο που εκδηλώνεται. Βεβαίως, η σοσιαλιστική επανάσταση στην Κούβα έχει σοβαρά ερείσματα μέσα στο λαό και θέλω να πιστεύω, όπως όλοι μας πιστεύουμε, όπως δεν μπόρεσαν όλα αυτά τα χρόνια να κάνουν κάτι έτσι και τώρα δε θα μπορέσουν να εκμεταλλευτούν την ασθένεια του Φιντέλ Κάστρο. Ομως το επόμενο βήμα είναι το άλλο πρόσωπο του ιμπεριαλισμού. Είναι η κατάσταση που βιώσαμε στο Αφγανιστάν, στο Ιράκ, στη Γιουγκοσλαβία ή ακόμη χειρότερα αυτή που βιώνεται σήμερα στο Λίβανο και στην Παλαιστίνη, όπου καταπατείται η συνθήκη της Γενεύης, το δίκαιο του πολέμου, τα πάντα. Αυτή τη στιγμή και ο πιο αθώος, ο πιο απολίτικος άνθρωπος συνειδητοποιεί ότι αυτός είναι ο ιμπεριαλισμός, ο οποίος δεν είναι κάτι απρόσωπο και, το κυριότερο, είναι αυτός που οπλίζει χωρίς καμία αρχή, χωρίς καμία ηθική, χωρίς κανένα σεβασμό στην ίδια τη ζωή - όταν βλέπεις να ανασύρουν 3 και 4 χρονών παιδάκια νεκρά.

Ο Ελληνας εργαζόμενος και ο κάθε εργαζόμενος στον πλανήτη αν κάτσει και σκεφτεί επί της ουσίας, θα συνειδητοποιήσει ακριβώς ότι η δική του ζωή, το μεροκάματο που δε φτάνει, οι διακοπές που δεν έγιναν ή αν έγιναν ήταν 3-5 μέρες, οι απολύσεις, η ανεργία, η ποιότητα ζωής, το περιβάλλον όλα αυτά που ζούμε στο μικρόκοσμο το δικό μας στην Ελλάδα, είναι μια όψη του ιμπεριαλισμού. Αν το συνειδητοποιήσει αυτό καταλαβαίνει ότι, όπως οφείλει να παλεύει και να αντιστέκεται για τη δική του ζωή, οφείλει να παλέψει και για τη σοσιαλιστική Κούβα και για το θέμα της Παλαιστίνης και του Λιβάνου.