Το 1995 είχε ξαναγίνει διάσκεψη του ΟΗΕ, για την παγκόσμια φτώχεια. Οι διάφοροι εκπρόσωποι των κυβερνήσεων είχαν πει και τότε μεγάλα και ωραία λόγια. Στα πέντε χρόνια, όμως, που πέρασαν από τότε, ο επίσημος αριθμός των ανθρώπων, που ζουν σε συνθήκες απόλυτης φτώχειας -με εισόδημα λιγότερο από ένα δολάριο τη μέρα- αυξήθηκε κατά 300 εκατομμύρια ανθρώπους κι έφθασε συνολικά το 1,2 δισεκ., παρότι ο παγκόσμιος πλούτος αυξήθηκε.

Το περασμένο Σάββατο οι εκπρόσωποι των κυβερνήσεων - μελών του ΟΗΕ συναντήθηκαν και πάλι στη Γενεύη και αποφάσισαν, «να δώσουν νέα ώθηση στις συλλογικές προσπάθειες για βελτίωση της κατάστασης των ανθρώπων», υποσχόμενοι ότι θα μειώσουν στο μισό, μέχρι το 2015, το συνολικό αριθμό ανθρώπων, που ζει σε συνθήκες απόλυτης φτώχειας. Κανένας, όμως, εκπρόσωπος κυβέρνησης, από τις λεγόμενες πλούσιες χώρες, δε δεσμεύτηκε σε κάποια συγκεκριμένα μέτρα.

Εχει κανείς αμφιβολία, για τα αποτελέσματα του νέου απολογισμού, μετά από 5, 10 ή 15 χρόνια και όσο κυριαρχούν ο ιμπεριαλισμός και οι μεγάλες πολυεθνικές στις παγκόσμιες εξελίξεις;