Η.. ταυτότητα της «λαοσύναξης»
Πέμπτη 22 Ιούνη 2000

ΔΕ ΛΕΜΕ, μεγάλη ήταν η χτεσινή «λαοσύναξη». Αλλωστε, το γεγονός αυτό ήταν αναμενόμενο, αφού και πανελλαδική ήταν κι ένας ολόκληρος εκκλησιαστικός μηχανισμός την οργάνωσε και η θρησκευτική πίστη χρησιμοποιήθηκε, ως μέσον συσπείρωσης και προσέλευσης.

Γιατί, όμως, την «τράβηξαν από τα μαλλιά», για να δείχνει μεγαλύτερη; Γιατί, βέβαια, ο καθένας καταλαβαίνει, πως όταν μαζεύεις κάποιο κόσμο στην Ομόνοια ή στο Πολεμικό Μουσείο, για να δείξεις τις «άκρες» της συγκέντρωσης και στο ενδιάμεσο από το Σύνταγμα έχεις κενά, είναι προφανές ότι πας να κερδίσεις ψευδεπίγραφα τις εντυπώσεις.

Τέλος πάντων, πώς να το κάνουμε, ο Χριστός λένε πως έκανε θαύματα και πολλαπλασίασε ένα καρβέλι ψωμί και μερικά ψάρια και τάισει χιλιάδες ανθρώπους.

Σίγουρα, όμως, άλλο... Χριστός και... άλλο Χριστόδουλος! Η συγκέντρωση δεν έπαιρνε... κλωνοποίηση!

Βέβαια, ίσως θα ξέρει η Εκκλησία πως, αν ήθελαν τα ηλεκτρονικά ΜΜΕ, θα μπορούσαν να... παραβλέψουν αυτά τα φαινόμενα και οι κάμερες να... μην τα δουν όλως τυχαίως.

Πλην όμως, και στη φάση αυτή οι ιδιόκτητές τους θέλουν μια αδιατάρακτη πορεία προς την ΟΝΕ, πέρα και πάνω από όλα...

Μπορεί, βέβαια, και ο Αρχιεπίσκοπος να έχει καλές σχέσεις με αυτούς τους χώρους, πλην όμως σε τέτοια παζάρια... πότε σε αγοράζουν πότε σε πουλάνε!

ΟΣΟ ΓΙΑ ΤΗΝ ΟΜΙΛΙΑ του Αρχιεπισκόπου ένα καταλάβαμε στα σίγουρα: Εχει πολιτική άποψη και μάλιστα πολύ πολύ συγκεκριμένη. Είναι με την πολιτική του Σημίτη και του δικομματισμού γενικότερα, αυτή του μονόδρομου της ΟΝΕ!

Φρόντισε, μάλιστα, να μας το επαναλάβει αυτό πολλές φορές. Εκεί «κόλλαγε», άλλωστε, και το σύνθημα «Ελλάς - Ευρώπη - Ορθοδοξία»: `Η, με άλλα λόγια, η πεμπτουσία της υπόθεσης ότι η Εκκλησία διαφωνεί με την κυβερνητική πολιτική μόνον εκεί που θίγονται τα στενά συμφέροντά της και έχει και αντιπρόταση για το πώς θα.. συγκεραστούν αυτά τα δύο.