Παράξενη, το δίχως άλλο, ταινία! Αν κανείς τη δει ρεαλιστικά θα φέρει του κόσμου τις αντιρρήσεις. Θα διαφωνήσει, κυρίως, με την καρικατούρα του τραβεστί ήρωά της. Θα διαφωνήσει, ακόμα, με το «μπλέξιμο» της ιρλανδικής αντίστασης κατά των Αγγλων, σε ένα έργο με «άλλο θέμα». Και θα διαφωνήσει, επίσης, και με το φιλοαγγλικό τέλος της. Αν, όμως, δει την ταινία με σουρεαλιστικό μάτι, τότε όλα τα παραπάνω θα πάνε στην μπάντα, και θα έρθει αντιμέτωπος με ένα αλληγορικό πολιτικο-κοινωνικό δράμα. Για δράμα πρόκειται, κι ας διαφημίζεται η ταινία σαν μουσική κωμωδία!

Το φιλμ του Νιλ Τζόρνταν, Breakfast on Pluto, αναφέρεται, με ακραίο σουρεαλιστικό τρόπο, στον απελπισμένο αγώνα ενός παρατημένου (και απροσάρμοστου) παιδιού, για να κερδίσει ένα μικρό κομμάτι ευτυχίας. Από τη στιγμή που, μωρό μόλις ελάχιστων ημερών, το παράτησαν σε μια ξένη πόρτα, το μικρό πεταμένο πουλάκι έκανε τα αδύνατα - δυνατά, για να διακριθεί και να τραβήξει την προσοχή. Ανήμπορο να πολεμήσει στα ίσα τις αιτίες και τους υπεύθυνους της δυστυχίας του, μεταμορφώθηκε σε κάτι άλλο από αυτό που γεννήθηκε. Εξωτερικά μεταμορφώνεται σε τραβεστί, κάτι ουδέτερο δηλαδή, και εσωτερικά σε ένα «αγαθό», σχεδόν «μογγολικό» άτομο. Ενα άτομο που φτιάχνει έναν δικό του πλασματικό κόσμο και μέσα σε αυτόν κινείται και επιβιώνει.

Το Breakfast on Pluto, αν το πάρεις στα σοβαρά, και πρέπει να το πάρεις, είναι πολύ πληγωτικό. Γιατί αποκαλύπτει, έστω και με πλάγιο τρόπο, το κοινωνικό και πολιτικό «χάος» μέσα στο οποίο ζούμε. Οποιος δεν έχει ατσάλινα νεύρα δε θα αντέξει! Θα καταξεφτιλιστεί, θα τραυματιστεί, θα πονέσει. Οπως ο Πάτρικ, που έγινε «Ψιψίνα»!..

Ο Νιλ Τζόρνταν και οι συνεργάτες του έσκυψαν με σεβασμό στις λεπτομέρειες! Η ταινία διαθέτει μια μοναδική ατμόσφαιρα. Πολύ καλή αισθητική. Και εξαιρετικές ερμηνείες.

Παίζουν: Κίλιαν Μέρφι, Στίβεν Ρέι, Μπρένταν Γκλίσον, Λίαμ Νίσον. Μπράιαν Φέρι.