Το «με ποιον να γελάσεις» αφορά και τον Σουφλιά και την εφημερίδα που φιλοξενεί τις δηλώσεις του ασχολίαστες. Κατανοητό το μήνυμα: Ενα επιμέρους «όχι» στον Μπόμπολα - ο οποίος στη συγκεκριμένη συγκυρία δε στηρίζει Τεγόπουλο - καθαγιάζει όποιον υπουργό προΐσταται στο κατεξοχήν υπουργείο των εργολάβων.

Και μιας και μιλάμε για εργολάβους. Τελικά, πολύς καυγάς για το τίποτα. Κοινώς σκυλοκαυγάς μεταξύ Κοντομηνά - Βαρδινογιάννη, που σ' αυτή τη φάση εκφράζεται μέσω Τριανταφυλόπουλου - Φυντανίδη (βλέπετε ο Κουρής δεν είναι και από τα καλύτερα άλογα για να ποντάρει ένας σοβαρός επιχειρηματίας). Οι δημοσιογράφοι, όμως, τι θέλουν κι ανακατεύονται με τα πίτουρα; Οι δημοσιογράφοι, ρωτάμε, όχι τα χοντρά πορτοφόλια...

Και με τι να ασχοληθούν, δηλαδή; Με την κριτική στη νέα μπαρούφα του Κόμματος Ευρωπαϊκής Αριστεράς; Που σπεύδει σαν την πορδή να διασώσει, λέει, το «γαλλικό κοινωνικό μοντέλο» που δε φταίει σε τίποτα. Πώς; Ο καπιταλισμός; Δεν υπάρχει τέτοια λέξη στη σχετική ανακοίνωση, όπως και στις προηγούμενες. Οι άνθρωποι, το ΚΕΑ δηλαδή, είναι πάνω από κέρδη. Δεν ξέρουν τίποτα για ένα σύστημα που η ίδια η ύπαρξή του βασίζεται στην εκμετάλλευση. Γι' αυτούς υπάρχει μόνο η «υψηλή πολιτική», που τους επιτρέπει να διακρίνουν ουσιώδεις διαφορές ανάμεσα στο νεοφιλελευθερισμό και τη σοσιαλδημοκρατία. Κι ας διαμαρτύρεται η πραγματικότητα. Τόσο το χειρότερο γι' αυτήν.

Ασχετο: Από τότε ήταν γνωστή η χρήση του «λειτουργήματος», των δημοσιογράφων ντε, ως προκάλυψη είτε για χαφιεδισμό, είτε ακόμα και για ανοιχτό χτύπημα. Κι ύστερα παραπονιούνται ορισμένοι γιατί τους παίρνουν με τις πέτρες.