Η έλλειψη χώρων άθλησης, η ανύπαρκτη οικονομική βοήθεια από την πολιτεία και η πάγια πολιτική των διοικήσεων του Δήμου Αθηναίων να ξεπουλούν και τους τελευταίους ελεύθερους χώρους σε ιδιώτες, είναι ορισμένα μόνο από τα στοιχεία που «πνίγουν» τον μαζικό λαϊκό αθλητισμό στις γειτονιές.

Σήμερα, η έρευνα του «Ρ» συνεχίζεται με την επίσκεψή μας στις αθλητικές εγκαταστάσεις του Ρουφ, που ενώ θα μπορούσαν να συμβάλουν στην ανάπτυξη του αθλητισμού στην περιοχή του 3ου διαμερίσματος του Δήμου Αθηναίων, παραμένουν εγκαταλειμμένες και απροσπέλαστες για μεγάλη μερίδα των παιδιών και της νεολαίας της περιοχής.

Η ΑΕ «Εστία Φιλίας» - «Θησέας» προέκυψε από τη συγχώνευση των δυο σωματείων το 2000. Οι λόγοι ήταν οικονομικοί, σε συνδυασμό με τη μείωση του ενδιαφέροντος των γονιών να συμμετέχουν στα ΔΣ των συλλόγων, λόγω των αυξημένων εξόδων που καλούνταν οι ίδιοι να καλύψουν. Σήμερα ο σύλλογος απαριθμεί 70-80 μέλη και διαθέτει ακαδημίες μπάσκετ, παιδικά και εφηβικά τμήματα, καθώς και ανδρικά και γυναικεία.

H ανδρική και γυναικεία ομάδα προπονείται και αγωνίζεται στο κλειστό γήπεδο του Ρουφ, μαζί με άλλες 7 ομάδες, ενώ το γήπεδο παραχωρείται και για αγώνες εργασιακών πρωταθλημάτων. «Η χρήση του γηπέδου από τόσο πολλές ομάδες έχει σαν αποτέλεσμα να περιορίζονται πολύ οι μέρες κι οι ώρες που μπορούμε να το χρησιμοποιήσουμε», λέει στο «Ρ» ο γραμματέας του συλλόγου, Γ. Τσαγκαράκης.

Τα παιδικά και εφηβικά τμήματα, όπως και τα τμήματα υποδομής, χρησιμοποιούν το ανοιχτό γήπεδο στο Αλσος της οδού Τρώων. «Συνολικά μοιράζονται το γηπεδάκι 8 τμήματα και με δεδομένο ότι οι προπονήσεις ξεκινούν από τις έξι το απόγευμα και μετά, λόγω των φροντιστηρίων και άλλων υποχρεώσεων των παιδιών, οι ώρες είναι επίσης περιορισμένες», συμπληρώνει ο Γ. Τσαγκαράκης. Μια άλλη πτυχή που μας αναδεικνύει, ενδεικτική της εγκατάλειψης ακόμη και αυτών των ελάχιστων χώρων άθλησης, είναι η έλλειψη φωτισμού.

Εικόνα εγκατάλειψης, όμως, παρουσιάζουν και οι αθλητικοί χώροι στο Ρουφ. Το «Σεράφειο» κολυμβητήριο, που από το σεισμό του 1999 παραμένει εγκαταλειμμένο. Ο 12χρονος Γιώργος μας λέει χαρακτηριστικά: «Τα φώτα σβήνουν το βράδυ και φοβόμαστε να έρθουμε. Ο χώρος είναι γεμάτος σκουπίδια. Η παιδική χαρά διαλυμένη».

Σημαντικά είναι τα προβλήματα που αντιμετωπίζει το κλειστό γήπεδο στο Ρουφ. Ο Γ. Τσαγκαράκης εξηγεί ότι οι μπασκέτες είναι τοποθετημένες πολύ κοντά στον τοίχο και στα κάγκελα της γραμματείας, πράγμα που αυξάνει τις πιθανότητες τραυματισμών. Επίσης μας είπε ότι η ανάγκη δημιουργίας κλειστών, κατάλληλων γηπέδων είναι επιτακτική. «Βλέπουμε στην περιοχή μας το ένα νυχτερινό κέντρο να "ξεφυτρώνει" πίσω απ' τ' άλλο, ενώ για τους αθλητικούς χώρους να μη γίνεται τίποτα!», τονίζει.

Τις κρατικές επιχορηγήσεις, πέρα του ότι είναι αμελητέες, οι σύλλογοι τις παίρνουν ετεροχρονισμένα, με μεγάλες καθυστερήσεις. Οι μοναδικοί πόροι του συλλόγου είναι οι συνδρομές των μελών του, που ανέρχονται στα 3 ευρώ το μήνα για τους γονείς που επιθυμούν να είναι και μέλη και 20 ευρώ το μήνα για κάθε παιδί. Επιπλέον με χορούς, πώληση ημερολογίων και οικονομική ενίσχυση φίλων του συλλόγου, προσπαθεί ο σύλλογος να συγκεντρώσει τα απαραίτητα χρήματα για την επιβίωσή του.

«Είναι εξαιρετικά ψυχοφθόρα η διαδικασία συγκέντρωσης των χρημάτων. Πολλοί γονείς δεν αντέχουν οικονομικά και ψυχικά να αναλαμβάνουν όλα τα βάρη για τη λειτουργία του συλλόγου. Εχουν κι άλλα έξοδα να καλύψουν πέρα από τον αθλητισμό των παιδιών τους. Φροντιστήρια, ενοίκια, λογαριασμοί... Και αν κάποιος έχει πάνω από ένα παιδί, δυσκολεύουν ακόμα περισσότερο τα πράγματα...», μας εξηγεί ο Γ. Τσαγκαράκης.

Τα Πετράλωνα, όπου δραστηριοποιούνται αρκετά αθλητικά σωματεία, είναι μια λαϊκή εργατογειτονιά της Αθήνας. «Ο κόσμος εδώ αποτελείται από απλούς εργαζόμενους, που δυσκολεύονται να τα βγάλουν πέρα. Θεωρείται ακόμα και πολυτέλεια να δαπανά κανείς 20 και πλέον ευρώ το μήνα για να ασχολείται το παιδί του με ένα άθλημα. Σε άλλες περιοχές πιο αναβαθμισμένες είναι αλλιώς. Για παράδειγμα, ένα αντίστοιχο αθλητικό σωματείο στη Βούλα, που γνωρίζω, έχει 400 μέλη. Και οι γονείς πληρώνουν πιο άνετα για να αθλούνται τα παιδιά τους», μας λέει ο Γ. Τσαγκαράκης.

Ο 10χρονος Αντρέας, που παίζει στην ομάδα ποδοσφαίρου «ΠΑΟ Ρουφ», μας είπε ότι πληρώνει 25 ευρώ το μήνα συνδρομή στην ομάδα και ότι αγοράζουν μόνοι τους τις φόρμες. Οταν δεν παίζουν στην έδρα τους, μετακινούνται με ταξί και ΙΧ. «Θέλουμε να μπαίνουμε ελεύθερα στα γήπεδα να παίζουμε και να μην πληρώνουμε», συμπληρώνει.

ΑΥΡΙΟ: Στην Αθήνα 2,5 γήπεδα για 33 ομάδες.