Πριν λίγες μέρες, ο πρόεδρος της ΔΥΠΕ Θεσσαλίας, Ηλ. Θεοδώρου, ανακοίνωσε ότι τα ελλείμματα των νοσοκομείων της Θεσσαλίας μειώθηκαν σημαντικά και προφήτευσε ότι μέσα σε λίγο χρονικό διάστημα και τα πέντε νοσοκομεία της περιοχής θα έχουν κέρδη. Για ν' αποδείξει, δε, ότι η πολιτική της κυβέρνησης, ήδη, έχει χειροπιαστά αποτελέσματα, ανέφερε ότι το Νοσοκομείο Τρικάλων - ένα από τα πιο υποβαθμισμένα και προβληματικά στη χώρα - είναι κερδοφόρο. Ο πρόεδρος ζητάει τα εύσημα για την πετυχημένη προσπάθειά του να μετατρέψει τα θεσσαλικά νοσοκομεία σε κερδοφόρες επιχειρήσεις, αλλά δε λέει ότι για να γίνει αυτό η Υγεία μετατρέπεται σε ακριβό εμπόρευμα, που πουλιέται από το δημόσιο σύστημα Υγείας «τοις μετρητοίς» και οι ασθενείς σε πελάτες, που χώνουν βαθιά το χέρι στην τσέπη για να την αγοράσουν. Δε λέει, επίσης, ότι όσο μειώνονται τα ελλείμματα κι έρχονται τα κέρδη, τόσο υποβαθμίζονται οι παροχές Υγείας των νοσοκομείων της περιοχής.

Τι έκανε ο Ηλ. Θεοδώρου - τα ίδια κάνουν και οι άλλοι πρόεδροι των ΔΥΠΕ σ' όλη τη χώρα, ως τοπικοί διαχειριστές της κυβερνητικής πολιτικής στο χώρο της Υγείας - και «καταφέρνει» να μειώσει τα ελλείμματα των νοσοκομείων της Θεσσαλίας; Τίποτα το διαφορετικό απ' ό,τι κάνει κάθε «πετυχημένος» μάνατζερ ιδιωτικής επιχείρησης, που λειτουργεί με βάση τους νόμους της «ελεύθερης» αγοράς: Μείωσε τα έξοδα και αύξησε τα έσοδα.

Η μείωση των εξόδων έγινε με:

-- Περικοπές στις εφημερίες των γιατρών.

-- Αφαίρεση εξετάσεων και φαρμάκων από τους ασθενείς.

-- Περιορισμό στη χρήση των αναλώσιμων υλικών, όπως ιατρικά γάντια, γάζες, χαρτιά υγείας, κ.ά.

Και, βεβαίως, η μείωση των ελλειμμάτων συνδέεται με τις μεγάλες ελλείψεις σε προσωπικό και τεχνολογικό εξοπλισμό, καθώς εργαζόμενοι που βγαίνουν στη σύνταξη δεν αντικαθίστανται και νέες προσλήψεις δε γίνονται, τα πεπαλαιωμένα μηχανήματα δεν αλλάζονται και άλλα που χρειάζονται δεν αγοράζονται.

Η αύξηση των εσόδων έχει σχέση με:

- Το εισιτήριο που καταβάλλει κάθε ασθενής όταν εισέρχεται στο νοσοκομείο.

- Το «εξέταστρο» που πληρώνει όποιος κάνει εξετάσεις - ακτινολογικές, αιματολογικές, ουρολογικές και άλλες - επισκεπτόμενος τα εξωτερικά ιατρεία.

- Την αύξηση των νοσηλίων στις κλινικές και στα τμήματα.

- Το βαρύ «χαράτσι» που «ακουμπάει» όποιος επισκέπτεται τα απογευματινά ιατρεία.

Οι επιπτώσεις αυτής της «διαχείρισης» στη λειτουργία των νοσοκομείων της Θεσσαλίας είναι καταφανείς και βαρύνουν, φυσικά, τους ασθενείς και το λαό της περιοχής. Λόγω των μεγάλων ελλείψεων σε ιατρικό, νοσηλευτικό και διοικητικό προσωπικό, καθώς και σε τεχνολογικό εξοπλισμό, τα νοσοκομεία αδυνατούν ν' ανταποκριθούν στις ανάγκες των κατοίκων.

Για να μπορέσει κάποιος να επισκεφτεί τα εξωτερικά ιατρεία πρέπει να περιμένει πολύ, μια και οι «λίστες αναμονής» είναι τεράστιες και συνεχώς μακραίνουν. Φυσικά, υπάρχουν και αυτοί που μπαίνουν «εκτός λίστας», αξιοποιώντας «γνωριμίες», ή προσφεύγοντας σε «συναλλαγές».

Για να νοσηλευτεί κάποιος σε κλινική, ή και να μπει σε χειρουργείο, χρειάζεται, πάλι, να περιμένει πολύ στη «σειρά προτεραιότητας», εκτός κι αν έχει «μπάρμπα στην Κορώνη», ή αρκετά λεφτά για το γνωστό «φακελάκι». Αν δε διαθέτει τίποτα από τα δύο και η περίπτωσή του είναι βαριά και επείγουσα, το πολύ πολύ να βρει μια θέση σε ράντζο. Τα οποία ράντζα δεν έχουν «καταλάβει» μόνο τους διαδρόμους των νομαρχιακών, αλλά και του νέου, πανεπιστημιακού νοσοκομείου.

Βεβαίως, η πρόσβαση είναι εύκολη και γρήγορη στα απογευματινά ιατρεία - μάλιστα, αν αργήσεις να πας, σε ειδοποιούν κιόλας για να σου υπενθυμίσουν το «ραντεβού» - όπου, όμως, o «πελάτης» θα πρέπει να «ξηλωθεί» κανονικά, πληρώνοντας, από την τσέπη του, 60-90 ευρώ για κάθε επίσκεψη.

Ολα αυτά και πολλά άλλα έχουν αποτέλεσμα να διατηρείται υψηλός και ν' αυξάνεται ο αριθμός των Θεσσαλών ασθενών που διακομίζονται στα μεγάλα νοσοκομεία της Θεσσαλονίκης και της Αθήνας, ενώ πολλοί αναγκάζονται να καταφύγουν στους ιδιώτες για να βρουν την υγειά τους. Και δεν είναι καθόλου τυχαίο το γεγονός ότι ο επιχειρηματικός - κερδοσκοπικός τομέας της Υγείας, εκμεταλλευόμενος την υποβάθμιση του δημόσιου τομέα, αναπτύσσεται και γιγαντώνεται στη Θεσσαλία, με ιδιωτικές κλινικές και ιατρικά διαγνωστικά και άλλα κέντρα να ξεφυτρώνουν, συνεχώς, σαν μανιτάρια.

Κομπάζει, λοιπόν, ο πρόεδρος της ΔΥΠΕ Θεσσαλίας για την ικανότητά του να προωθεί, γρήγορα κι αποτελεσματικά, την κυβερνητική πολιτική της εμπορευματοποίησης της Υγείας και καυχιέται για τη συμβολή του στη μετατροπή των νοσοκομείων σε «ταμεία» συγκέντρωσης χρημάτων για τον κρατικό «κορβανά». Και, φυσικά, δεν ενδιαφέρεται αν μ' αυτή την πολιτική υποβαθμίζεται το δημόσιο σύστημα Υγείας, υποφέρουν οι ασθενείς και γίνεται αφαίμαξη του λαϊκού εισοδήματος. Αλλωστε, δεν επιλέχτηκε στη θέση του για να 'ναι υπηρέτης του λαού, αλλά «αποτελεσματικός διαχειριστής» της ανθυγιεινής - αντιλαϊκής πολιτικής της κυβέρνησης...