Ο ΝΤΙΝΟΣ ΛΥΤΡΑΣ, από την Ιτέα Φωκίδας, φοιτητής στην Κατοχή, ήταν ένα λεβεντόπαιδο. Από την ΕΠΟΝ εντάσσεται στο ΕΛΑΝ με το ψευδώνυμο Λαός. Πολέμησε τους κατακτητές στη θάλασσα, αλλά και στο βουνό.

Μετά την Απελευθέρωση, κυνηγημένος, καταφεύγει στο ΔΣΕ, στα Τμήματα του Διαμαντή στον Παρνασσό. Τρία χρόνια πολεμάει με αυτοθυσία και εφευρετικότητα. Το 1949, που ήταν ζωσμένα όλα τα περάσματα στη Φωκίδα από στρατό και ΜΑΥ, αυτός με την ομάδα του ελίσσεται και ξεφεύγει.

Στις 29 Ιούλη 1949, τη νύχτα, στη Χρυσαΐτικη Βρύση, έξω από την Ιτέα, πέφτει σε ενέδρα και, όπως είναι κυκλωμένος, αυτοκτονεί με τη χειροβομβίδα που πάντα κρατούσε, για τελευταία «άμυνα», όπως έλεγε.

Την άλλη μέρα οι αντίπαλοί του πήραν το πτώμα του, το έβαλαν σε ανοιχτό αυτοκίνητο, μαζί με τον πατέρα του, τον οποίον κρατούσαν στη φυλακή και τον περιέφεραν. Ο πατέρας του, ο μπαρμπα-Λευτέρης, πνίγοντας τον πόνο του, δεν άφησε ούτε ένα δάκρυ, για να μην ντροπιάσει την αδούλωτη καρδιά του γιου του.

Στη μνήμη του ο φίλος του Λάκης, από την Ιτέα Φωκίδας, ο οποίος στην Κατοχή αγωνίστηκε μαζί του για την απελευθέρωση, προσφέρει 20 ευρώ, μέσω ΚΟ Αθήνας, στο ΚΚΕ.

* * *

Στη μνήμη των αδελφών μας ΗΛΙΑ Θ. ΑΛΕΞΑΝΔΡΗ, ΑΝΔΡΕΑ Θ. ΑΛΕΞΑΝΔΡΗ και ΗΛΙΑ Γ. ΚΑΛΥΒΑ που έπεσαν πολεμώντας στις τάξεις του ΔΣΕ προσφέρουμε στο «Ριζοσπάστη» 50 ευρώ.

Γιώργος και Καλλιόπη Αλεξανδρή

* * *

Οι αντιστασιακοί Κ. Δ. και Γ. Π. προσφέρουν 150 ευρώ στην ΚΟΘ, στη μνήμη των νεκρών αγωνιστών της.