1999: To διεθνές δίκαιο κουρελιάζεται στη Χάγη
Σάββατο 27 Μάη 2000

Associated Press

Στη φωτογραφία τα πτώματα των Κοσσοβάρων που χτυπήθηκαν στις 14 Απρίλη 1999 στο χωριό Ντζακόβιτσα απο τα ΝΑΤΟικά αεροπλάνα. Για το θάνατο τους δεν θα πληρώσει κανείς.
Την ώρα που οι ΝΑΤΟικοί βομβαρδισμοί στη Γιουγκοσλαβία συνεχίζονταν με αμείωτο ρυθμό, με κύριο στόχο τους άμαχους, στις 27 Μάη 1999, η εισαγγελέας του Διεθνούς Ποινικού Δικαστηρίου για Εγκλήματα Πολέμου στην πρώην Γιουγκοσλαβία, Λουίζ Αρμπούρ, εξέδωσε το προαναγγελθέν ένταλμα σύλληψης εναντίον του Προέδρου Σλόμπονταν Μιλόσεβιτς.

Το ένταλμα εξέδωσε η εισαγγελέας Λ. Αρμπούρ, μετά την επιστροφή της από την Ουάσιγκτον, όπου είχε συνάντηση με την υπουργό Εξωτερικών των ΗΠΑ Μαντλίν Ολμπράιτ. Ταυτόχρονα, εξέδωσε εντάλματα εναντίον του Προέδρου της Σερβίας Μίλαν Μιλουτίνοβιτς, του αντιπροέδρου της γιουγκοσλαβικής κυβέρνησης Νικόλα Σάινοβιτς, του αρχηγού του επιτελείου του γιουγκοσλαβικού στρατού Ντράγκολιουμπ Οϊντάνιτς και του υπουργού Εσωτερικών της Σερβίας Βλάικο Στοϊλίκοβιτς. «Υπάρχουν βάσιμα στοιχεία ότι οι κατηγορούμενοι είναι υπεύθυνοι για την αποχώρηση 740.000 Κοσσοβάρων από τις εστίες τους και για τον θάνατο 340», είπε η Λ. Αρμπούρ σε συνέντευξη Τύπου.

Ωστόσο, την ίδια μέρα το αμερικανικό τηλεοπτικό δίκτυο NBC μετέδιδε ότι «το Δικαστήριο της Χάγης αντλεί τα στοιχεία του από τις αμερικανικές μυστικές υπηρεσίες, μια και ο ΟΗΕ δε διαθέτει τις δικές του υπηρεσίες συλλογής πληροφοριών»!

Σύμφωνα επίσης με δήλωση ενός μέλους του Δικαστηρίου, η κ. Αρμπούρ λίγο πριν ανακοινώσει την έκδοση εντάλματος σύλληψης επικοινώνησε προσωπικά με τον Πρόεδρο Κλίντον, ο οποίος έδωσε και την εντολή...

Για να κρίνουμε την «ανεξαρτησία» του Διεθνούς Δικαστηρίου της Χάγης (στο οποίο η ελληνική κυβέρνηση στηρίζει τις ελπίδες της για την αναγνώριση των κυριαρχικών μας δικαιωμάτων στο Αιγαίο) σημειώνουμε ότι στις 2 Ιουνίου 1999 απέρριψε με 12 ψήφους κατά και 4 υπέρ τη θέση της Γιουγκοσλαβίας ότι το ΝΑΤΟ πραγματοποιούσε γενοκτονία εναντίον του γιουγκοσλαβικού λαού. Το ίδιο Δικαστήριο αρνήθηκε να γνωμοδοτήσει για το κατά πόσο οι ΝΑΤΟικοί βομβαρδισμοί παραβιάζουν τον καταστατικό χάρτη του ΟΗΕ και τις θεμελιώδεις αρχές του Οργανισμού.

Η υπόθεση της παραπομπής της γιουγκοσλαβικής ηγεσίας ήταν μία ακόμη απόδειξη για το κουρέλιασμα του διεθνούς δικαίου από το ΝΑΤΟ και της υποταγής όλων των διεθνών οργανισμών στα κελεύσματα της «Νέας Τάξης».