«Η αποτελεσματική συμμετοχή της χώρας στις διαδικασίες της ευρωπαϊκής πολιτικής ενοποίησης προϋποθέτει τη δυνατότητα έκφρασης της λαϊκής κυριαρχίας» είπε τις προάλλες ο Φ. Κουβέλης, σε συγκέντρωση του ΣΥΝ στη Χίο για το «ευρωσύνταγμα», σύμφωνα με το σχετικό ρεπορτάζ της «Αυγής», που έφερε τον τίτλο «Η λαϊκή κυριαρχία προϋπόθεση της ευρωπαϊκής ενοποίησης».

Τα πράγματα, όμως, δεν είναι έτσι. Η λεγόμενη ευρωπαϊκή ενοποίηση βρίσκεται σε αγεφύρωτη και αυξανόμενη συνεχώς αντίθεση με τη λαϊκή κυριαρχία. Δεν πάνε μαζί, ούτε το ένα μπορεί να είναι προϋπόθεση του άλλου. Πάμπολλα είναι τα σχετικά παραδείγματα (Συνθήκη Μάαστριχτ, Ενιαία Εσωτερική Αγορά, ΟΝΕ και ευρώ, Συνθήκη Σένγκεν, «αντιτρομοκρατικό» πλαίσιο, ευρωστρατός και επεμβάσεις, εισαγωγή μεταλλαγμένων, κλπ, κλπ) Και δεν μπορούσε να είναι διαφορετικά. Η «ευρωπαϊκή ενοποίηση» είναι μια πορεία αυξανόμενης συνεχώς διασφάλισης και θωράκισης των συμφερόντων του μεγάλου κεφαλαίου και των πολυεθνικών της Ευρώπης, σε βάρος όλων των λαών των χωρών - μελών, του συνόλου των λαϊκών δικαιωμάτων, μαζί και των δημοκρατικών ελευθεριών. Αλλωστε, το προωθούμενο τον καιρό αυτό αντιδραστικό «ευρωσύνταγμα» αποτελεί μια ακόμη χαρακτηριστική απόδειξη.

Ας σταματήσουν, επομένως, να σπέρνουν αυταπάτες και να εξωραΐζουν το αντιλαϊκό ευρωοικοδόμημα.