ΤΟΥ Γιάννη Σολδάτου

Σήμερα θα «βάλουμε» άλλους να μας συστήσουν την ταινία της εβδομάδας: «Χρόνια τώρα παρακολουθώ από τη θέση μιας ανόητης υπεροψίας τον Βέγγο να παρασύρει και να παρασύρεται σ΄ ένα δαιμονικό χορό λαϊκής ανταπόκρισης, μέσα από ατέλειωτο αριθμό ταινιών που ανταποκρίνονται στη δεκτικότητα ενός κοινού, κατά κανόνα περιορισμένης ευθύνης, στα κριτήρια και τις επιλογές. Όμως αυτό ακριβώς το κοινό είναι ό,τι πιο γνήσιο και ρωμαλέο διαθέτει ο τόπος, για να στρατευτεί στις δύσκολες στιγμές του έθνους, ανυψώνοντας σε μεγαλοσύνη τα ελαττώματα και τις αδυναμίες» (Νίκος Κούνδουρος).

«Ο Βέγγος, στο ΒΛΕΜΜΑ ΤΟΥ ΟΔΥΣΣΕΑ, είναι το μεγάλο σύμβολο του κατ΄ εξοχήν λαϊκού Έλληνα, ο άνθρωπος που τρέχει και δεν φτάνει πουθενά γιατί δεν είναι δυνατόν να φτάσει κάπου στη χώρα του πουθενά» (Βασίλης Ραφαϊλίδης).

«… Η απαράμιλλη κινητικότητά του είναι τόσο πολύστροφη, που η φαντασία των σεναριογράφων και η δεξιοτεχνία του σκηνοθέτη μένουν πίσω» (Κώστας Σταματίου).

Εμείς εκείνο που θα προσθέσουμε είναι να πάτε να δείτε την ταινία. Στην οθόνη θα ξεδιπλωθεί μπροστά σας ο δικός άνθρωπος. Ο Θανάσης Βέγγος. Ο άνθρωπος που έτρεχε –και τρέχει- να ξεπεράσει το χρόνο. Είναι μια ταινία τιμής και του την οφείλουμε! Γιατί μας έκανε να γελάσουμε και να κλάψουμε.