Αποσπάσματα από την παρέμβαση του Σπύρου Χαλβατζή στο συνέδριο της ΚΕΔΚΕ
Οι κωδικοποιημένες θέσεις που παρουσίασε στο συνέδριο της ΚΕΔΚΕ εκ μέρους του ΚΚΕ ο Σπύρος Χαλβατζής, μέλος του ΠΓ της ΚΕ του Κόμματος, δεν αφήνουν περιθώρια για αυταπάτες και εφησυχασμό.
«Πιστεύουμε, είπε, ότι οι αιρετοί πρέπει να θέλουν και να παλεύουν για την ανάπτυξη του ουσιαστικού ρόλου της ΤΑ προς όφελος των εργαζομένων και όχι τη λειτουργία της απλώς ως τμήμα της διοίκησης, σαν μηχανισμό προώθησης και εφαρμογής αντιλαϊκών επιλογών».
«Είναι γνωστό - συνέχισε - ότι η κυριαρχία του νεοφιλελευθερισμού στην ΕΕ οδηγεί στην πλήρη απελευθέρωση των αγορών, στον ανταγωνισμό, στη λεγόμενη επιχειρηματικότητα και του δημόσιου τομέα, με αποτέλεσμα:
-Τη συρρίκνωση της δημοκρατίας, την όξυνση της ανεργίας και των οικονομικών και κοινωνικών ανισοτήτων. Κι όλα αυτά με τη διαπλοκή πολιτικών θεσμών με οικονομικά συμφέροντα.
Σήμερα, συμπλήρωσε, η ΤΑ δεν καλείται απλώς να υιοθετήσει μορφές διαχείρισης με κριτήρια την επιχειρηματικότητα, την εμπορευματοποίηση, την κερδοσκοπία και τον ανταγωνισμό.
Σήμερα, της επιβάλλεται η εφαρμογή των νόμων της αγοράς, η ιδιωτικοποίηση και η ανταποδοτικότητα.
Η ΤΑ μετατρέπεται συνολικά σε επιχείρηση που θα πουλά τις υπηρεσίες, με τις οποίες λειτουργεί, τις αρμοδιότητές της, τη γη, το περιβάλλον της σε συνύφανση με το μεγάλο κεφάλαιο.
Σε μια περίοδο συρρίκνωσης κοινωνικών κατακτήσεων και δικαιωμάτων των εργαζομένων, σε ευθυγράμμιση με τις εντολές της ΕΕ, η ΤΑ αντί να σταθεί δίπλα στο λαό, συμπαραστάτης του, χρησιμοποιείται κι αυτή στο ξεζούμισμά του.
Και αυτά δεν είναι αυθαίρετες εκτιμήσεις, αλλά η κυρίαρχη κατεύθυνση που ήδη γίνεται πράξη. Ηδη η καθιέρωση των δεικτών αποτελεσματικότητας της ΤΑ ως επιχείρησης προωθείται γοργά.
Το έδαφος προετοιμάζεται εδώ και αρκετά χρόνια. Αποσιωπάται ή συγκαλύπτεται η διάσταση της πραγματικότητας, δηλαδή, η ανισότητα, η φτώχεια, η ανεργία, η εγκληματικότητα και η υποβάθμιση του περιβάλλοντος που, συνεχώς, εντείνονται.
Προβάλλεται το επιχείρημα ότι μόνο με την επιχειρηματικότητα μπορεί η ΤΑ να απαντήσει στην οικονομική κρίση και την ανεργία.
Ομως η πραγματικότητα από μια τέτοια εφαρμογή στην ΕΕ και στη χώρα μας τους διαψεύδει, κι αυτό γιατί:
- Βασικές κοινωνικές λειτουργίες του κράτους και της ΤΑ όπως οι τομείς πρόνοιας, εκπαίδευσης, ήδη χάνουν, συνεχώς, πόρους.
- Τα οφέλη προς τους δημότες μειώθηκαν, διευρύνθηκαν οι κοινωνικές και οικονομικές ανισότητες, η φτώχεια.
- Οι υποσχέσεις για θέσεις εργασίας, περιορίστηκαν σε ελάχιστες θέσεις και μάλιστα μερικής απασχόλησης, κυρίως ανειδίκευτων, χαμηλόμισθων και με καταπάτηση συλλογικών συμβάσεων.
- Οι νέες δομές που χρησιμοποιούνται, λειτουργούν σαν μηχανισμοί παράκαμψης των βασικών θεσμών και αυτής της αστικής δημοκρατίας με συνεχή περιορισμό της συμμετοχής των πολιτών.
Ηδη κυκλοφορεί σύμβαση Δήμου, στην ευρύτερη περιοχή της Αθήνας, με ιδιώτες ύψους 100 εκατομμυρίων δολαρίων με αντιπαροχή τη διαχείριση βασικών και κοινωνικών αρμοδιοτήτων του.
Με τη ραγδαία εμπορευματοποίηση κοινωνικών υπηρεσιών περιορίζεται συνεχώς η έννοια του τι είναι δημόσιο αγαθό για τους δημότες.
Είναι νομίζουμε σημαντικό σήμερα να αποκρουστεί μια τέτοια κατεύθυνση και να απαιτηθεί η εφαρμογή ενός άλλου κριτηρίου: αυτού της κοινωνικής αποτελεσματικότητας με ανάπτυξη, της έννοιας του δημόσιου αγαθού υπέρ των εργαζόμενων, με την ελαχιστοποίηση της ανταποδοτικότητας και εξάλειψη της ανταγωνιστικότητας.
Τα παρουσιαζόμενα ως κοινωνικά αδιέξοδα, ούτε αδιέξοδα ούτε οριστικά είναι. Δεν ξεπερνιούνται με τους μύθους της ελεύθερης αγοράς. Η προβαλλόμενη «μετριοπάθεια» σαν ανάγκη δε λύνει προβλήματα. Αντίθετα εντείνει την αδιαλλαξία του μεγάλου κεφαλαίου και των εκφραστών του. Τα προβλήματα δε λύνονται με φιλανθρωπίες ή με επιλεκτικές διαπλεκόμενες αντιπαροχές. Η λύση βρίσκεται στη σύγκρουση με αυτή την πραγματικότητα, στην αντιπαράθεση με τη διαχείριση της κρίσης που εφαρμόζεται με συρρίκνωση της δημοκρατίας.
Στο συνέδριό σας είναι ανάγκη, κατά την άποψη μας, να ενισχυθεί η απαίτηση για ουσιαστικό ρόλο της ΤΑ όχι σαν διαχειριστή της φτώχειας, αλλά σαν όργανο συμμετοχής και δράσης προς όφελος των εργαζόμενων. Για την εξυπηρέτηση ενός τέτοιου ρόλου, νομίζουμε, ότι οι αιρετοί πρέπει να αρνηθούν να αναλάβει η ΤΑ:
-την αναδιανομή της φτώχειας, με το να γίνεται το όχημα για την πρόσθετη φορολόγηση των δημοτών ή να ζει με την επαιτεία.
-να μη γίνει ο μηχανισμός που θα προωθεί την αποδιάρθρωση των εργασιακών σχέσεων, όπως γίνεται με τα Τοπικά Σύμφωνα Απασχόλησης.
Είναι άμεση ανάγκη να απαιτηθεί: Η επίλυση της οικονομικής επάρκειας της ΤΑ με τη διαχείριση από αυτή ενός σημαντικού ποσοστού από τον κρατικό προϋπολογισμό.
Το παλιό αίτημά της για το 8% από τον κρατικό προϋπολογισμό γίνεται επίκαιρο. Ο διπλασιασμός του πενιχρού 2,5% μπορεί να 'ναι ο πρώτος στόχος. Να απαιτηθούν ρυθμίσεις που θα κατοχυρώνουν τα οικονομικά της, που δε θα δέχονται παρερμηνείες που οδηγούν στη συρρίκνωσή τους, και που αποτελούν, συχνά, το άλλοθι για επιβολή πρόσθετης φορολογίας, στο όνομα της, δήθεν, ανεξαρτησίας της από το κράτος.
Η άμεση επιστροφή των παρακρατηθέντων, ο μηδενισμός των επιτοκίων για δανεισμό της ΤΑ από τα δικά της χρήματα, νομίζουμε ότι πρέπει να βρίσκονται στην πρώτη γραμμή των απαιτήσεων των αιρετών.
Πιστεύουμε ότι κανείς δεν έχει το δικαίωμα να παραιτηθεί από αυτά, αφού ανήκουν στους δημότες που έχουν λιγότερες υπηρεσίες και έργα.
Είναι ανάγκη οι αιρετοί να αντισταθούν σε λογικές αναδιανομής εξευτελιστικών ποσών που δεν καλύπτουν όχι μόνο τις ελάχιστες κοινωνικές ανάγκες των δημοτών, αλλά ούτε τη λειτουργία των δήμων.
Να αντιδράσουν στη λογική του περισσεύματος που πετιέται για να καλύψει αντιδράσεις. Να αντισταθούν στη λειτουργία της ΤΑ σαν επιχείρηση, μακριά από το κοινωνικό της περιεχόμενο.
Και είναι δυνατό αυτά τα αιτήματα να βρουν δικαίωση. Απαιτείται συσπείρωση των αιρετών, αλλά κυρίως η ενημέρωση των δημοτών η δραστηριοποίησή τους ενάντια στις επιλογές που τους θίγουν. Η στάση των αιρετών αποτελεί βασικό κριτήριο για το περιεχόμενο και το ρόλο της ΤΑ».