Οταν στις δυο τελευταίες δεκαετίες έχουν σκοτωθεί περισσότεροι από 450 άνθρωποι στο «πέταλο» - καρμανιόλα του Μαλιακού κόλπου και δεν έχουν ακόμη ούτε καν ξεκινήσει τα απαιτούμενα έργα, τότε - και πριν απ' οτιδήποτε άλλο - υπάρχουν σοβαρότατες πολιτικές ευθύνες, σε όλες τις μέχρι σήμερα κυβερνήσεις. Πολύ περισσότερο, όταν οι τοπικοί και άλλοι φορείς (ανάμεσά τους και το ΚΚΕ) έχουν αναδείξει πάμπολλες φορές την επιτακτική και επείγουσα ανάγκη των έργων αυτών, την οποία κανείς δεν αμφισβητεί. Κι ακόμη περισσότερο, όταν δεν παίρνονται ούτε τα ελάχιστα μέτρα ασφάλειας του υπάρχοντος σήμερα δρόμου.

Επιμένουμε στα παραπάνω, όχι μόνον ή κυρίως, γιατί τόσο οι νυν, όσο και οι προηγούμενοι κυβερνώντες επιχειρούν να μεταθέσουν τις τεράστιες ευθύνες τους στην κοινωνία ή να τις «διασπείρουν» στους διάφορους κρίκους του κρατικού μηχανισμού και στις «ατέλειες» του συστήματος. Επιμένουμε και μιλάμε για σοβαρότατες πολιτικές ευθύνες, αναφερόμενοι - πρώτα και κύρια - στον ταξικό προσανατολισμό και το περιεχόμενο της πολιτικής τους, αλλά και στην πρακτική εφαρμογή της. Στο γεγονός πως οι ανάγκες των λαϊκών στρωμάτων, ακόμη και η ζωή των εργαζομένων ή των παιδιών τους πολύ δύσκολα και μόνον ως η «γλάστρα του βασιλικού» βρίσκουν κάποια θέση στην πολιτική αυτή. Την κυρίαρχη θέση - τη θέση του «βασιλικού» - κατέχουν τα μεγάλα συμφέροντα και τα κέρδη τους.